Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Γιατί Γιάννη Ραγκούση για πρόεδρο.



Πιστεύω ακράδαντα πως μεγάλη μερίδα πολιτών που ψήφισαν ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι απογοητευμένοι. Είναι απογοητευμένοι όμως όχι τόσο για τις πολιτικές που άσκησε η κυβέρνηση αλλά διότι η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε, γιατί γίνανε λάθη που μπορούσαν να αποφευχθούν. 

Η μερίδα αυτή ανθρώπων θέλουν συγκεκριμένα πράγματα. Είναι κεντροαριστεροί / σοσιαλδημοκράτες. Θέλουν την Ελλάδα στην Ε.Ε με Ευρώ στα χέρια των πολιτών. Θέλουν για τη χώρα μια κανονικότητα. Θέλουν κράτος λειτουργικό, επιτελικό, σύγχρονο. Θέλουν κοινωνικό κράτος στοχευμένο, αποδοτικό. Θέλουν δημόσια διοίκηση αποτελεσματική, δικαιοσύνη ανεξάρτητη, γρήγορη, ακέραιη. Θέλουν εκπαιδευτικό σύστημα συνδεδεμένο με τις ανάγκες της κοινωνίας αλλά και της αγοράς εργασίας, που θα συνδράμει στην προσπάθεια της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. 

Αλλαγές δομικές, βαθιές, ριζικές που θα αναδιαμορφώνουν τα πάντα. Θα ανακατεύουν την τράπουλα. Θα εκφράζουν όχι τους insiders της Μεταπολίτευσης αλλά τους άλλους - τους πολλούς. Αλλαγές που θα σπάνε το ηλικιακό γκρίζο status quo εν τοις πράγμασι και όχι μόνο λεκτικά ή διακηρυκτικά. Ανατροπή από εδώ, από την Ελλάδα του πιο παγιωμένου status quo. Οι αγγλοσάξωνες είναι πιο μάγκες; Οι κεντροευρωπαίοι αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται... Τόπος στα νιάτα όχι μέσα από νεολαιολειχία και λαζοπουλικές προσεγγίσεις νομιμοποίησης μιας δήθεν αμφισβήτησης αλλά αμφισβήτηση ενεργή - ζώσα. Πώς; Με αλλαγή παραδείγματος, αλλαγή νοοτροπίας, εργατικότητα, καινοτομία, περιβαλλοντική ανησυχία. Με εκείνα τα μπαχάρια που έλειψαν από την ύστερη Μεταπολίτευση.

Μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ ; Εξαρτάται. 

Εγώ λέω ότι μπορεί. Διαβάζω τις δημοσκοπήσεις όπως θέλω εγώ και λέω ότι μπορεί αρκεί να...
Αρκεί να αλλάξει. Αρκεί να καταλάβει πως η συγκυρία είναι τομή. Πως η συνέχεια εξασφαλίζεται μόνο στο επίπεδο των αξιών και των αρχών. Δεν χρειάζεται να αποκηρύξει το παρελθόν του πανηγυρικά. Ο κόσμος που το ακολουθεί τριάντα τόσα χρόνια το αγάπησε αυτό το παρελθόν. Χρειάζεται ήρεμα και ήσυχα αλλά αποφασιστικά να αφήσει πίσω του τα λάθη, τις πρακτικές. Θα τα καταλάβουν όλοι. Το νέο δεν χρειάζεται τελάλη. Μιλά από μακριά.


Ο πρόεδρος κάθε κόμματος, ιδιαίτερα του ΠΑ.ΣΟ.Κ, συμβολίζει και συμπυκνώνει το μήνυμα. Μέχρι στιγμής τα πρόσωπα που διεκδικούν τη θέση κρίνω πως δεν μπορούν να εκφράσουν το μήνυμα που εγώ θέλω να δω στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Θέλω το πρόσωπο που πριν καν μιλήσει να μπορώ να το ταυτίσω με το ΠΑ.ΣΟ.Κ του 21ου αιώνα. Τα κόμματα έρχονται από μακριά και πάνε μακριά. ''Τα κόμματα που δεν αλλάζουν πεθαίνουν κι αυτό το κόμμα είναι ένα ζωντανό κίνημα , όχι ένα ιστορικό μνημείο'' είχε πει κάποτε ο Τόνυ Μπλέρ και μετά σάρωσε σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις. Περίεργο. Το ίδιο θα μπορούσε να είχε πει και ο ηλικιωμένος Ανδρέας Παπανδρέου σε κάποια από τις τελευταίες εμφανίσεις του...

Γιατί το Γιάννη Ραγκούση λοιπόν; Γιάννης Ραγκούσης διότι, απαντώ εγώ. Διότι είναι νέος, είναι ωραίος, είναι της παράταξης, είναι γραμματέας των νικών - θριάμβων, είναι υπουργός με συγκεκριμένο μετρήσιμο έργο την διετία, διότι είναι εκφραστής μιας μεταρρυθμιστικής ατζέντας, είναι λαϊκός, μιλά όμορφα, στρωτά, μιλά για τους πολλούς. Δείτε τον Ομπάμα. Δεν μιλά σαν καθηγητής αλλά αντιθέτως μιλά για το λαό. Όχι απλοϊκά αλλά απλά. 

Ο πατέρας μου θα ψηφίσει πάλι αυτόν που ψήφισε το 2007. Εγώ όμως όπως και τότε θα κάνω άλλη επιλογή. Θα κάνω την επιλογή της γενιάς μου με στόχο το ΠΑ.ΣΟ.Κ του 21ου αιώνα. Γειά σας - ραντεβού στις κάλπες ( εάν βέβαια έχουμε ευχάριστες εξελίξεις ) Και μην ξεχνάτε. Ακόμη και οι ήττες είναι πρόσκαιρες όταν ξέρεις ότι έχεις δίκιο. 

Γιάννης Ραγκούσης για πρόεδρος  Yes we can!

6 σχόλια:

  1. Καλά κι εσύ, μη τρελαίνεσαι :) Με τι προσόντα; Ούτε μία φορά δεν κατέβηκε στην αρένα του εκλογικού στίβου. Έγινε υπουργός χωρίς καν να εκτεθεί στη λαϊκή ψήφο. Και είναι παρά μόνο πρώτη φορά βουλευτής.

    Και Υπουργός που μπήκε ξεπέρασε κάθε άλλη κομματική πρακτική και των δύο κομμάτων :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς για αυτά τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις ε;iναι για μένα ο ιδανικόw για πρόεδρος ΠΑ.ΣΟ.Κ
      Ούτε στην αρένα - ούτε στην ψηφοθηρία- μικρή και πετυχημένη υπουργική θητεία - πρώτη φορά βουλευτής και σχετικά νέος ηλικιακά και με μεταρρυθμιστική ατζέντα!

      Διαγραφή
  2. Κατερινα Κολτσίδα1 Μαρτίου 2012 στις 5:18 μ.μ.

    Αυτό με την αρένα του πολιτικού στίβου δεν το καταλαβαίνω ... Δηλαδή ένας που εξελέγη βουλευτής Δράμας πχ, είναι πιο μετρήσιμος από τον 2 φορές δήμαρχο Πάρου ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι, καλή μου, δεν έκανα κρίση επί του προσώπου του ίδιου. Αλλά άλλο δήμαρχος (αυτοδιοικητικός είμαι κι εγώ) κι άλλο βουλευτής. Αν κατέβη υποψήφιος Πρόεδρος πώς θα αντιμετωπίσει άλλους που εκλέγονται επί δεκαετίες και διετέλεσαν σε διάφορα πόστα εθνικού χαρακτήρα;

    Δηλαδή εδώ που το λέμε ο Κουκουλόπουλος. Ο Ραγκούσης ούτε στην ΚΕΔΚΕ ήταν ποτέ. Απλά αναδείχθηκε επειδή ήταν δίπλα στον ΓΑΠ. Ας τον επιλέξει ο λαός πρώτα και μετά πάει για Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ για να επιλέξει κάποιον άγνωστο. Για κόμμα εξουσίας μιλάμε (λέμε τώρα...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια χαρά είναι. Δεν θέλουμε ένσημα στην πολιτική και καριερίστες. Ιδέες θέλουμε , ένσημα πραγματικής ζωής θέλουμε , επιχειρήματα θέλουμε...

      Διαγραφή
  4. Σε αυτό το επιχείρημα δεν μπορώ να διαφωνήσω, Αλέξη. Αλλά το νέος δε σημαίνει και τίποτα από μόνο του. Και φυσικά ξέρεις τη θέση μου για τις μεταρρυθμίσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή