Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Η δεξιά Νέα Δημοκρατία ( άρθρο γνώμης για την εφημερίδα Μακεδονία της 22/1/2014)

Η πυκνή σε εξελίξεις επικαιρότητα, οι συνεχόμενες μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα και τα μεγάλα διακυβεύματα που βρίσκονται μπροστά μας μας εμποδίζουν να δούμε το παρελθόν ψύχραιμα. Ζούμε ακόμη την ιστορία, οπότε δεν είμαστε ικανοί να αναλογιστούμε με διαύγεια. Το παρόν και το βραχυπρόθεσμο μέλλον -προσωπικό και συλλογικό- δεν αφήνει χώρο για αναδρομές στο πρόσφατο παρελθόν. Όμως έχει αξία να το επιχειρήσουμε, ο καθείς βέβαια με τα ερεθίσματα, τις ιδιαιτερότητες και τις ευαισθησίες του.


Η Νέα Δημοκρατία, ο βασικός πυλώνας της κυβέρνησης, πολιτεύτηκε από το 2010 και μετά με έναν απαράδεκτο τρόπο, που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Καταψήφισε το πρώτο μνημόνιο υπό την προσδοκία εναλλαγής κομμάτων στην εξουσία. Δεν αντιλήφθηκε το βάθος της κρίσης, δεν αντιλήφθηκε πως υπάρχει τομή και όχι συνέχεια, και ενήργησε καθαρά εργαλειακά. Καταψηφίζοντας το πρώτο μνημόνιο, νομιμοποίησε τις αντιμνημονιακές προσεγγίσεις  μέρους της Αριστεράς, πυροδότησε την κοινωνική ένταση, πίεσε το ούτως ή άλλως απρόθυμο ΠΑΣΟΚ στο να μην προχωρήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, καθώς βρέθηκε βαλλόμενο τόσο από τα δεξιά του όσο και από τα αριστερά του, και γενικά συνέβαλε με τη στάση της στην αποτυχία του πρώτου προγράμματος. Ήταν δε το μόνο κόμμα εξουσίας στην Ευρώπη κατά των προγραμμάτων διάσωσης.

Οι πάντες γνώριζαν πως δεν υπήρχε άλλη λύση συστημική πέραν της οδού που έδινε το μνημόνιο, ακόμη και αν όλοι γνώριζαν πως υπήρχαν αστοχίες και λάθη. Ο κ. Σαμαράς καταψήφισε, ελπίζοντας πως θα αναδειχθεί πρωθυπουργός πριν προλάβει να τοποθετηθεί αποφασιστικά για το μέλλον της χώρας. Καιροσκοπικά, παλαιοκομματικά και ρηχά προσέγγισε το ζήτημα.

Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής του η κοινωνική αναταραχή, η συμβολή στην αποτυχία του πρώτου προγράμματος, η απώλεια κάθε ίχνους προσωπικής αξιοπιστίας μιας και αναγκάστηκε να προσυπογράψει πλήρως και χωρίς κανέναν ενδοιασμό τη δεύτερη σύμβαση. Η απονομιμοποίηση κάθε μεταρρυθμιστικής προσπάθειας και η παγίωση μιας ατμόσφαιρας και ενός δημοσίου λόγου πολεμικού, ακραίου και επιθετικού οφείλεται εν πολλοίς σε αυτόν.

Η δημιουργία των Ανεξαρτήτων Ελλήνων -ενός υπερσυντηρητικού, λαϊκίστικου δεξιού κόμματος- αλλά κυρίως η ενίσχυση της Χρυσής Αυγής πιστώνονται σε αυτή τη στρατηγική. Οι αναφορές σε “ανακατάληψη των πόλεων” που είχαν καταληφθεί από μετανάστες, οι αναφορές για παιδιά μεταναστών που καταλαμβάνουν θέσεις σε παιδικούς σταθμούς ήταν λόγια πρώτα του κ. Σαμαρά.

Μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, αντί ο κ. Σαμαράς να επιλέξει τη συνεργατική οδό, αντί να μείνει κοντά στο πνεύμα της προγραμματικής συμφωνίας -μιας και το γράμμα αυτής είχε άμεση συνάρτηση και με την τρόικα- αντί να σεβαστεί τις ευαισθησίες και τη φυσιογνωμία των κυβερνητικών εταίρων του, επέλεξε να αναδείξει μία μονοκομματική υπερσυντηρητική ατζέντα. Η επιλογή αυτή υπάκουε στη στρατηγική επαναπατρισμού ψηφοφόρων που δημοσκοπικά δήλωναν την προτίμησή τους στην ακροδεξιά παρά την προηγούμενη στάση του.

Ανέχθηκε τη δράση της Χρυσής Αυγής και διά αυτής της οδού εξέπεμψε ένα μήνυμα ατιμωρησίας αλλά και ανοχής που οδήγησε στη δημιουργία θυλάκων υποστηρικτών του μορφώματος εντός του κρατικού μηχανισμού. Στο βωμό αυτό καθυστέρησε την ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου μέχρι οι τραγικές εξελίξεις να αποδείξουν την αναγκαιότητά του. Έδρασε μονομερώς σε πλειάδα θεμάτων. Μετέτρεψε την κυβέρνηση συνεργασίας σε μονοκομματική της ΝΔ και διαμόρφωσε μη ισότιμες σχέσεις μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων. Ακολούθησε σαφή συντηρητική στροφή της κυβέρνησης, η οποία συνοδεύτηκε με συστηματική απόρριψη των προτάσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Υιοθέτησε αυταρχικό πρότυπο διακυβέρνησης με συνεχείς πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Υπηρέτησε τη στρατηγική της έντασης με τον ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιώντας λόγο και ύφος (σε ανακοινώσεις αλλά και σε ομιλίες του πρωθυπουργού) εντελώς ακατάλληλο. Τελευταία, υπό το βάρος των δημοσκοπήσεων, αντί να αναθεωρήσει αυτή την πορεία, συνεχίζει με ανακοινώσεις και επιχειρήματα που απευθύνονται σε νοικοκυραίους της δεκαετίας του 1960.

Αφορμή για αυτό το κείμενο μία ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας που τονίζει και υπενθυμίζει στο χριστεπώνυμο πλήθος πως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευση είναι άθεος και αυτό πρέπει να το γνωρίζουν όλοι.