Το γεγονός της δημοσκοπικής υπεροχής της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κρύψει το πρόβλημα στρατηγικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με αφορμή τα ζητήματα που επανήλθαν ξανά στο δημόσιο διάλογο αρχικά με την υπόθεση Γεωργίου και ΕΛΣΤΑΤ και ακολούθως με την πολιτική αποτίμηση παλαιότερων κυβερνήσεων, η Νέα Δημοκρατία υπό τη νέα ηγεσία της καλείται να απαντήσει και να τοποθετηθεί οριστικά στα επίμαχα.
Τα ερωτήματα είναι σαφή και δυστυχώς για αυτήν δεν ικανοποιούν επαμφοτερίζουσες απαντήσεις. Η Νέα Δημοκρατία αποδέχεται πως το έλλειμμα του 2009 ήταν 15,4% του ΑΕΠ, όπως βεβαιώνουν η ΕΛΣΤΑΤ και η Εurostat, όπως έχουν αποδεχθεί όλες οι μετέπειτα ελληνικές κυβερνήσεις και έχουν σχεδιαστεί όλα τα προγράμματα διάσωσης ή όχι; Αποδέχεται την κύρια και καθοριστική ευθύνη της δικής της προηγούμενης αυτοδύναμης διακυβέρνησης για το δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας; Αποδέχεται πως το προφίλ χρέους που διαμόρφωσε για την τετραετία 2009-2013 ισούται με χρεοκοπία ή όχι;
Όσο το ζήτημα αφορούσε τα ελληνικά καφενεία και τις εγχώριες τηλεοπτικές εκπομπές, υπήρχε περιθώριο διπλού λόγου και ασαφών τοποθετήσεων, όμως με την παρέμβαση της Κομισιόν το θέμα καλώς έχει πάρει τις διαστάσεις που του αναλογούν. Ο ανώτατος θεσμός της Ε.Ε. καλεί τις ελληνικές αρχές να αμφισβητήσουν ενεργά και δημοσίως τις ψευδείς εντυπώσεις ότι τα στοιχεία της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας παραποιήθηκαν στη διάρκεια της περιόδου 2010-2015 και ταυτόχρονα να προστατεύσουν την ΕΛΣΤΑΤ και το προσωπικό της από αυτές τις αβάσιμες αξιώσεις. Επιπλέον καλεί τη χώρα να διατηρήσει την ποιότητα των ελληνικών στατιστικών στοιχείων, καθώς και την ανεξαρτησία του ελληνικού στατιστικού συστήματος, για να αποφευχθούν επαναλήψεις φαινομένων Greek Statistics, που βρίσκονταν στον πυρήνα της ελληνικής κρίσης.
Η στρατηγική φύση του προβλήματος της Νέας Δημοκρατίας έγκειται στο γεγονός πως επιλέγοντας ξεκάθαρη στάση στο επίμαχο ζήτημα επί της ουσίας επιλέγει στρατηγική για το μέλλον. Είτε θα αποφασίσει να στηρίξει την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή και θα αφήσει να αιωρούνται θεωρίες συνωμοσίας για αλλοίωση αριθμών -γεγονός που οδηγεί στο ιδεολόγημα πως γενεσιουργός αιτία της κρίσης ήταν το μνημόνιο- είτε θα προχωρήσει σε μία γενναία τομή με το παραταξιακό παρελθόν και τους τρόπους διακυβέρνησης και θα μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα. Ευρωπαϊσμός a la carte δεν γίνεται ούτε υπευθυνότητα χωρίς αυτοκριτική.
Μία τέτοια απόφαση θα κρίνει εν πολλοίς το ποιόν της αυριανής διακυβέρνησης του τόπου. Θα επικυρώσει το χαρακτήρα του κόμματος ως μεταρρυθμιστικού ή υπέρ του status quo. Θα κρίνει τη μελλοντική ανθρωπογεωγραφία του κόμματος με δεδομένο το παράπλευρο ζήτημα της έλλειψης τεχνοκρατών για τη διακυβέρνηση που αντιμετωπίζει. Τέλος από την απάντηση σε αυτό το δίλημμα θα κριθούν εν πολλοίς και οι πιθανότητες σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας με τις υπόλοιπες φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου