Τζάμπα μάγκες

Εννοείται πως το μεσοπρόθεσμο σχέδιο είναι πάρα πολύ βαρύ, άδικο και αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Επίσης επιβάλει αλλαγή μοντέλου οικονομίας με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και όλα αυτά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα - σχεδόν ακατόρθωτο.

          

Αλλού όμως θα ήθελα να επικεντρωθώ σε αυτό το σύντομο σχόλιο. Ας το πάρουμε από την αρχή. Πέρυσι, όταν ψηφίστηκε το Μνημόνιο είχαν διατυπωθεί σκέψεις και επιχειρηματολογία υπέρ της υπερψήφισής του με 180 ψήφους. 

Αυτό δεν θα άλλαζε πολλά για μερίδα του κόσμου. Οι ίδιες περικοπές θα λάμβαναν χώρα, οι ίδιες αλλαγές θα μας επιβάλλονταν. Η Αριστερά σίγουρα θα ήταν στα κάγκελα, τα συνδικάτα σε πορείες και απεργίες, πολλοί θα ήταν οι αγανακτισμένοι - ίσως ο ίδιος αριθμός στην πλατεία Συντάγματος.

Μια μόνο διαφορά διακρίνω όμως. Δεν θα έβγαινε στον αφρό όλο αυτό το δεξιό κατακάθι των blogs, των δημοσιογραφίσκων που εξυμνούσαν τον κύριο σεμνό και ταπεινό του 16% έλλειμμα. Βλέπουμε κάτι φιλοχουντικούς που όλως τυχαίως δηλώνουν Νεοδημοκράτες να βγαίνουν στο κλαρί, βλέπουμε κάποιους άλλους να σηκώνουν την Ελληνική σημαία και να εξετάζουν το ζήτημα από πατριωτική σκοπιά.

Και όλα αυτά με την βεβαιωμένη πλέον πληροφορία πως σε περίπτωση ψηφοφορίας του Μνημονίου με 180 ψήφους η Νέα Δημοκρατία θα το υπεψήφιζε. Δηλαδή τί μας λέει ο αγαπητός κύριος Σαμαράς; Μας θεωρεί ιθαγενείς και δηλώνει ( μία τότε -πέρυσι και μία τώρα στο εξωτερικό) πως συμφωνεί, δεσμεύεται να ακολουθήσει τις επιταγές των σχεδίων αυτών, αλλά δεν τα ψηφίζει γιατί μπλα μπλα μπλα μπλα εσώρουχα, μπλα μπλα μπλα μπλα κρεβάτι μας...

Αλλά είναι μαλάκας ο Παπανδρέου που δεν οδήγησε την ψηφοφορία εκεί. Το πήρε όλο επάνω του και ανεξαρτήτως με το αποτέλεσμα δέχτηκε να αποσυνθέσει την παράταξη, το κόμμα και την υστεροφημία του. Ο άλλος - τζάμπα μάγκας το παίζει βολονταριστής, καλεί σε επαναδιαπραγμάτευση με τρόπο που δεν γίνεται ( το δοκίμασε ο νέος ΥΠΟΙΚ) και αποκομίζει δημοσκοπικά οφέλη.

Θα έλεγα πως όλα αυτά είναι δευτερεύοντα μπροστά στο διακύβευμα των ημερών. Ένα διακύβευμα στο οποίο προσωπικά δεν μπορώ να πάρω ξεκάθαρη θέση, ένα διακύβευμα το οπόιο θα κοθορίσει τις εξελίξεις στη χώρα για τα επόμενα χρόνια. Όμως αγανακτώ όταν βλέπω ταχαλια, τα παραπολιτικα, τα αντινιους, τα τρομακτικα, τους δημοσιογραφούντες σε τοπικό Τύπο που συντηρήθηκε με χρήμα του Ρουσόπουλου, τους φιλοχουτνικούς και άλλα συνάφια να το παίζουν πατριώτες, οικονομολόγοι, και διαμαρτυρόμενοι. Φαίνεται  από τα 150 δις Ευρώ που χρέωσε τη χώρα ο Καραμανλής σε 5,5 χρόνια αυτόι δεν πρόλαβαν... 

Παπανδρέου είσαι μαλάκας. Οι τζάμπα μάγκες στην προμετωπίδα του αγώνα.

Υ.Γ Εννοείται πως όλοι είναι αγανακτισμένοι με την ακολουθούμενη πολιτική, κανείς δεν μπορεί να αποδεχτεί την σκληρότητα των μέτρων και την διαφαινόμενη αναποτελεσματικότητά τους. Όποιος όμως καταλαβαίνει τί εννοώ δεν θα προβεί σε σκόπιμες διαστρεβλώσεις.