Πόλεμος αξιών στο δήμο Θεσσαλονίκης

                                     

Η ημερομηνία δημοτικών εκλογών πλησιάζει. Δυστυχώς όμως απουσιάζει ο προγραμματικός λόγος των υποψήφιων δημάρχων και των δημοτικών παρατάξεων. Ιδιαίτερα στον δήμο Θεσσαλονίκης η προεκλογική περίοδος μοιάζει να μην έχει ξεκινήσει. Θα πει κανείς ότι είναι νωρίς. Ίσως ναι, ίσως όχι.

Είναι νωρίς ακόμη αν πιστεύει κανείς πως σε 2 περίπου μήνες θα καταφέρει να σχεδιάσει, να αναπτύξει και να παρουσιάσει σχέδιο για την πόλη. Είναι νωρίς για όποιον νομίζει ότι μπορεί να καταφέρει στο ίδιο διάστημα να βρει υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, να ξεδιπλώσει την πρότασή του και να φανερώσει τα προτερήματά της έναντι των άλλων. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους που υπολογίζουμε σε πραγματικό χρόνο είναι αργά.

Τί σημαίνει όμως ότι είναι αργά; Σημαίνει ότι η προεκλογική περίοδος μάλλον (εάν κρίνουμε από την ανθρωπογεωγραφία των υποψήφιων δημάρχων) θα μετατραπεί σε μάχη αξιών. Από την μία πλευρά ο κ. Γκιουλέκας, συνεχιστής της δημοτικής κυριαρχίας της Δεξιάς στο δήμο και από την άλλη μια πλειάδα ενδιαφερομένων, αυτοχαρακτηριζόμενων  προοδευτικών. Σε έναν προνομιακό για την Δεξιά δήμο, λόγω εκλογικής γεωγραφίας, η επιλογή πολέμου αξιών είναι ιδανική. Οι αριθμοί ευνοούν τον πολιτικό χώρο αυτό.

Τί θα έθετε σε αμφισβήτηση αυτήν την κυριαρχία; Μια πολιτική πρόταση αλλαγής, με προγραμματική πληρότητα, επεξεργασμένη, οραματική αλλά και ρεαλιστική. Άνθρωποι που να την πιστεύουν, να έχουν εργαστεί πάνω σε αυτή, να έχουν τη δυνατότητα να την παρουσιάσουν επαρκώς, να πείσουν και να συσπειρώσουν γύρω τους δημότες από περισσότερους του ενός κομματικούς χώρους. Δύσκολο το εγχείρημα και χρονοβόρο.

Στην περίπτωση που η μάχη για τον δήμο μετατραπεί σε πόλεμο αξιών, θα παρακολουθήσουμε ένα χιλιοπαιγμένο έργο. Από την μια, μία πρόταση δεξιά, συντηρητική, εθνικοπατριωτική, με αναφορές στην εκκλησία, στο μακεδονικό, τον Μ. Αλέξανδρο και από την άλλη, πολυδιάσπαση και αναμασήματα, εκκλήσεις και αναφορές στην πρόοδο, τον κοσμοπολιτισμό, την άλλη Θεσσαλονίκη, την εναλλακτική κ.ο.κ. Ο νικητής πιθανότατα να είναι ο κ . Γκιουλέκας, μιας και αυτό που εκφράζει το εκφράζει πιο αυθεντικά και πιο συγκροτημένα. Χαμένη παραμένει η πόλη, αλλά αυτό καταπώς φαίνεται δεν απασχολεί κομματικά επιτελεία και τοπικούς παράγοντες.

Αφού λοιπόν δεν υπάρχει χρόνος για προγραμματική συμφωνία, παρουσίαση και συγκρότηση του πολυδιασπασμένου χώρου της Κεντροαριστεράς τί απομένει; Ήττα; Παράδοση άνευ όρων; Πιθανόν, εκτός εάν. Εκτός εάν, έστω την ύστατη στιγμή, υποχωρήσουν υποψήφιοι δήμαρχοι, εισακούσουν τις κραυγές απόγνωσης τα κομματικά επιτελεία, παραμεριστούν εγωισμοί και αντιπαλότητες και δημιουργηθεί μέτωπο. Μέτωπο απέναντι στο μοντέλο διοίκησης που εδώ και χρόνια έχει καθηλώσει την πόλη. Μέτωπο με (έστω θολά) προγραμματικά στοιχεία από τον χώρο της οικολογίας, της Κεντροαριστεράς και Αριστεράς, με στοιχεία από κινήσεις πολιτών. Συνοθήλευμα και ευκαιριακή συμπόρευση θα πουν πολλοί. Ίσως ναι, ίσως όχι. Εφόσον λοιπόν η προγραμματική πληρότητα και συμφωνία είναι δύσκολο να επιτευχθεί, ο πόλεμος αξιών κερδίζεται με την προϋπόθεση της συμπόρευσης.

Παρηγοριά η δέσμευση ορισμένων υποψήφιων δημάρχων πως την δεύτερη Κυριακή θα στηρίξουν τον αντίπαλο του κ. Γκιουλέκα. Έστω στον δεύτερο γύρο λοιπόν, αρκεί κανείς να μην πάει για ψάρεμα.