Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, η πρώτη εμφάνιση στο κοινοβούλιο με τη νέα του ιδιότητα αλλά και συνολικότερα το προφίλ και η ατζέντα του τάραξαν τα ύδατα του στάσιμου πολιτικού σκηνικού. Οι αναταράξεις όπως ήταν αναμενόμενο έφτασαν και στον ευρύτερο χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς με το ΠΟΤΑΜΙ και την Δημοκρατική Συμπαράταξη να νιώθουν μια απειλή εκ δεξιών τους που υπό συνθήκες μπορεί να εξελιχθεί σε ζωτικό κίνδυνο. Για το μεν ΠΟΤΑΜΙ τα πράγματα είναι δυσκολότερα καθώς η απουσία σαφούς ιδεολογικού και πολιτικού στίγματος αλλά και η ανυπαρξία στοιχειώδους κομματικής δομής και διαδικασιών το καθιστούν ευάλωτο σε τέτοιες δομικές εξελίξεις που αναδιατάσσουν το πολιτικό τοπίο. Για τη δε Δημοκρατική Συμπαράταξη οι πρώτες μέρες ήταν δύσκολες καθώς οι αναταράξεις συνοδεύτηκαν από μια διαγραφή από την κοινοβουλευτική ομάδα και δηλώσεις οι οποίες δεν ήταν επιτυχημένες. Όμως η ηγεσία απέδειξε πως έχει πολιτικά αντανακλαστικά και εξήγγειλε πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης του χώρου ευρύτερα, γεγονός που χαιρετίστηκε από όλους.
Πάμε τώρα στα μείζονα. Οι πρωτοβουλίες είναι στη θετική κατεύθυνση όμως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Δυνατότητα άλλης αποτυχίας δεν υπάρχει. Το εγχείρημα έχει χαρακτηριστικά it’s now or never, καθώς η ιστορία δεν περιμένει κανέναν και όλοι απεχθάνονται τα κενά.
ΠΑΣΟΚ ή κάτι άλλο;
Κάτι άλλο, νέο, που θα σηματοδοτεί την καινούρια αρχή. Μια άλλη συλλογικότητα που θα άρει τις δυσκολίες προσέγγισης με τον κόσμο του χώρου ευρύτερα. Μια νέα συλλογικότητα που δεν θα αφήνει χώρο και φθηνές δικαιολογίες στους αρνητές της ενότητας. Ένα νέο ξεκίνημα με σαφείς δημοκρατικές διαδικασίες που θα δίνει φωνή και δύναμη στη βάση. Ένα νέο κόμμα των μελών, με πολιτικές διαδικασίες, μακριά από τον οργανωτικό γιγαντισμό του μεταπολιτευτικού ΠΑΣΟΚ και τις δυσκαμψίες των κομμάτων της Αριστεράς. Δεν απαρνούμαστε την ιστορία, τις παρακαταθήκες, την πορεία των κομμάτων του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Το αντίθετο, τις υπερασπιζόμαστε μέσα από την ανανέωση του πολιτικού υποκειμένου. Παραδειγματιζόμαστε από την περίπτωση της Γαλλίας όπου το το SFIO μετασχηματίζεται στο περίφημο Ιδρυτικό Συνέδριο του Epinay τον Ιούνιο του 1970, σε Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS). Από την ιταλική «Ελιά» και το σημερινό «Δημοκρατικό Κόμμα».
Κέντρο ή Αριστερά;
Κεντροαριστέρα είναι η απάντηση. Δύο είναι τα κυρίαρχα ρεύματα στην νεοελληνική πολιτική ιστορία. Ένα ρεύμα με αίτημα τη διατήρηση του προνομιακού δεσμού της χώρας με τη Δύση και ένα κοινωνικό ρεύμα που έχει ως επίκεντρο το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και τα δύο ρεύματα πρέπει να τα εκφράσει η κεντροαριστερά. Όχι το ένα σε βάρος του άλλου. Προνομιακή στάση της κεντροαριστεράς υπέρ του ενός έναντι του άλλου την καθιστά κουτσή. Στο ψευδεπίγραφο δίλημμα που τίθεται μετ’ επιτάσεως και διαιρεί το σώμα μας «Μεταρρυθμισμός ή ενσυναίσθηση και κοινωνική ευαισθησία» απαντάμε πως η πιο φιλολαϊκή πρόταση σήμερα είναι η εφαρμογή μεγάλων αλλαγών σε κράτος και οικονομία. Μόνον αν απαντήσουμε επαρκώς και πειστικά σε αυτό το δίλλημα ενώνουμε την ψυχή της παράταξης.
Κράτος
Τη στιγμή που πρέπει να μειωθεί το κράτος, να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις, να απελευθερωθούν δημιουργικές δυνάμεις της αγοράς, να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, απαιτείται κρατική παρέμβαση σε νέα πεδία. Ρυθμιστικές αρχές, αναδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους, στόχευση, διοικητική μεταρρύθμιση κ.ο.κ. Δεν αρκεί να λέμε πως 1.000.000 πολίτες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα στρεφόμενοι σε διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα και υπηρεσίες ( ή σε άλλα που θα υποκαθιστούν τις εισαγωγές) αλλά να δούμε μια ποιο τρόπο μπορεί να υποβοηθηθεί αυτή η μετάβαση. Εδώ το κράτος έχει ρόλο. Φορολογία, κόστος ενέργειας, υποδομές, διασφάλιση κανόνων ανταγωνισμού – αυτά είναι υποθέσεις του κράτους. Αναστροφή της ανεστραμμένης πυραμίδας είναι ο στόχος. Όχι στον κρατισμό αλλά ούτε συναίνεση στην ολοκληρωτική του αποχώρηση από το κοινωνικό και οικονομικό πεδίο.
Είμαστε σοσιαλδημοκράτες και η ατζέντα μας είναι διακριτή.
Το παρόν άρθρο είναι αναδημοσίευση από το site www.notepaper.gr
Το παρόν άρθρο είναι αναδημοσίευση από το site www.notepaper.gr
