tag:blogger.com,1999:blog-40860320681144524222024-03-14T00:04:57.807+02:00Μέσος άνθρωποςρεφορμισμός, ορθολογισμός και πάθοςΠαπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.comBlogger288125tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-79157644264671054112024-01-23T20:16:00.006+02:002024-01-23T20:17:50.936+02:00Μορατόριουμ συμφερόντων για να πάει μπροστά η Θεσσαλονίκη: Από τις φορτοεκφορτώσεις στο μέλλον της πόλης άρθρο στη Voria.gr<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5b46bxnWVx4NkfUM8rrNazt7sPibDy8TPsgVgXExDBt-EhBU6mc6_ofxoTF3a3m1tC0Qo3CHhCA2DK_3f4Rhau37DfJmX9Pt83vLwlC92bIox4Pgytb_V2OJYq-LrPa_UVGFgQP7SqsX2Nk-cbmnlJvPljrDfVRdzF3HhUdNXdGED0WLwlKTGsOR78m7A/s1000/saloniki14_0%20(1).webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="687" data-original-width="1000" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5b46bxnWVx4NkfUM8rrNazt7sPibDy8TPsgVgXExDBt-EhBU6mc6_ofxoTF3a3m1tC0Qo3CHhCA2DK_3f4Rhau37DfJmX9Pt83vLwlC92bIox4Pgytb_V2OJYq-LrPa_UVGFgQP7SqsX2Nk-cbmnlJvPljrDfVRdzF3HhUdNXdGED0WLwlKTGsOR78m7A/w400-h275/saloniki14_0%20(1).webp" width="400" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Μορατόριουμ, ουδέτερο άκλιτο
(σημαίνει) η συμφωνημένη προσωρινή αναστολή ενεργειών που θα επέφεραν
επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ δύο πλευρών. Ας πάρουμε αυτόν τον απλό ορισμό και
όχι την ακριβή μετάφραση της λέξης που θα μας πήγαινε στην ελληνική λέξη
«δικαιοστάσιο». Γιατί ξεκινάμε με αυτή τη λέξη; Τί θέλει να πει ο ποιητής; <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ας τα πιάσουμε με μία λογική
σειρά τα πράγματα, μήπως και καταφέρουμε να βρούμε μια δομική λύση για μια
χαμηλής ποιότητας κακοδαιμονία που μας ταλαιπωρεί όσους μένουμε στο πολεοδομικό
συγκρότημα Θεσσαλονίκης. Και επειδή είναι χαμηλής ποιότητας κακοδαιμονία είναι
ακόμη πιο εκνευριστικό το γεγονός ότι δεν μπορούμε να απαλλαχθούμε από αυτήν.
Σαν να μας καταράστηκε κάποιος να στριφογυρνάμε γύρω από την ουρά μας και να
μην κάνουμε το απολύτως εφικτό άλμα προς τα εμπρός. Και αντί να γίνουμε
Βαρκελώνη, Τελ Αβίβ ή έστω Σαλονικάρα, τρώμε τις σάρκες μας μποτιλιαρισμένοι σε
5 δρόμους και μαλώνουμε για τον -λιγοστό πράγματι – δημόσιο χώρο. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Όπως περιγράψαμε σε προηγούμενο
άρθρο (βλ. Γιατί η πορεία της Θεσσαλονίκης θα δείξει το μέλλον της χώρας) η
λύση και η λύτρωση θα έρθει για την πόλη μας μόνον εάν καταφέρει να εντάξει τα
δίκαια αιτήματά της σε μία άλλη, μεγάλη, εθνική αφήγηση. «Πρέπει με κάθε τρόπο,
από κάθε δίοδο, από κάθε διαδρομή να πειστεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας
ότι τυχόν επιτυχία της πόλης θα οδηγήσει σε επιτυχία την Ελλάδα. Ότι δηλαδή
ισχυρή Θεσσαλονίκη θα σημάνει περιφερειακή ανάπτυξη, γεωπολιτική αναβάθμιση,
εξωστρέφεια, ίσως καλύτερη δημογραφία. Συνδέστε λοιπόν το μέλλον της πόλης με
το μέλλον της χώρας – αναβαθμίστε το στοίχημα για όλους». Αυτά γράφαμε σε ό,τι
αφορά την μεγάλη εικόνα. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ούτε βήμα λοιπόν πίσω από τις διεκδικήσεις
μας – με άλλο, σοβαρό και έξυπνο τρόπο. Από εκεί και πέρα όμως για να γίνει
ακόμα πιο πειστική αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να επιδείξουμε και εμείς εδώ
μεγαλύτερη ωριμότητα. Αν δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε και να λύσουμε 2-3
βασικά ζητήματα τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η κατασκευή του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Fly</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Over</span><span lang="EN-US"> </span>είναι
ένας καταλύτης για τα πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μας αναγκάζει όλους να δούμε
ξανά τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας μας, τις συνήθειες μας αλλά και το
βεληνεκές – το εύρος της πολιτικής μας δυνατότητας. Αφήνω έξω την κουβέντα αν
είναι έργο χρήσιμο, αν σχεδιάστηκε σωστά, αν έπρεπε να προηγηθούν άλλα κ.ο.κ
Αυτή είναι μια καλή και μεγάλη συζήτηση. Εγώ θέλω με αφορμή το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Fly</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Over</span><span lang="EN-US"> </span>και
τις επιπτώσεις του να σκύψουμε και να δούμε μια σειρά άλλων παραμέτρων που
καταδυναστεύουν την λειτουργία της πόλης. Να ξεκινήσουμε από το κυκλοφοριακό
που πράγματι έχει επιβαρυνθεί από το έργο - παρά το γεγονός ότι ήταν στα
κόκκινα πολύ πριν από την έναρξη εργασιών – αλλά να δούμε και μερικά ακόμη
πεδία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Το βασικό, βαθιά πολιτικό και
σχεδόν φιλοσοφικό ζήτημα είναι αν μπορούμε και με ποιον τρόπο να επαναφέρουμε
το δημόσιο συμφέρον, το κοινό καλό που λέμε, πάνω από την μερικότητα. Για όλους
ή για τους λίγους και ισχυρούς; Για όλους ή για τους συντεχνιακά οργανωμένους
που μπορούν να επηρεάσουν; Για όλους ή για τον κλάδο μας; Για την πόλη ή για
την τσέπη μας; Αν το αφήσουμε στη διακριτική ευχέρεια των υποκειμένων, των
συμφερόντων, αν δεχθούμε να γίνουμε τροχονόμοι συμφερόντων, αν πιστέψουμε στην
αυτορρύθμιση της δημοκρατίας και της αγοράς, τότε ετοιμαστείτε μάλλον για το
κακό σενάριο. Πρέπει με κάθε τρόπο – πειθώ ή δημοκρατικό εξαναγκασμό – τα
πράγματα να αλλάξουν δομικά. Και δομικά σημαίνει σε πρώτο επίπεδο «συμμόρφωση
με τους κανόνες» αλλά σε δεύτερο «κατανόηση και σεβασμός σε αυτούς». <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σημείο 1<sup>ο</sup> : ο χώρος
είναι πεπερασμένος, η Θεσσαλονίκη μονοκεντρική πόλη και οι χρήσεις είναι
μεικτές σχεδόν σε όλον τον αστικό ιστό. Άρα αυτό το ωραίο, πολύβουο,
δημιουργικό και ζωντανό μπουγιουρντί θέλει κανόνες. Κανόνες απολύτως
συγκεκριμένους, κανόνες που θα τηρούνται, θα ελέγχεται η συμμόρφωση και θα
τιμωρείται η παραβίαση. Η επιλογή είναι διλημματική και εδώ που έχουν φτάσει τα
πράγματα σχεδόν τελεσιγραφική. Θέλουμε πόλη ευρωπαϊκή ή τριτοκοσμική; Θέλουμε
να ζήσουμε σαν Ευρωπαίοι, σαν ανεπτυγμένοι Ασιάτες ή σαν Ινδοί και Αφγανοί του
1980; Σήμερα, ειδικά σε ζητήματα κυκλοφορίας μοιάζουμε με κάτι βίντεο στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">youtube</span><span lang="EN-US"> </span>με
το Νέο Δελχή ή το Κάιρο που όλοι κινούνται χαοτικά, κορνάρουν, μαρσάρουν και οι
εξατμίσεις τους ξερνάνε μαύρα ντουμάνια. Αν είχαμε οι Έλληνες οδηγοί και
δασύτριχα στήθη με χρυσές αλυσίδες και μουστάκια παχιά θα είμασταν τάλε κουάλε.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σημείο 2<sup>ο</sup> : Στην
ταμπακιέρα αυτό σημαίνει α. ωράριο και σημεία φορτοεκφορτώσεων, β. ωράριο
αποκομιδής, γ. πασαλάκια παντού, δ. κανείς στις λεοφορειολωρίδες (αρκεί να
κυκλοφορούν και οχήματα – καμία 500αριά όχι 200 λεωφορεία), ε. σοβαρότερες
συγκοινωνίες, στ. έξυπνα φανάρια, στ. παρουσία τροχονόμων, ζ. κυκλοφοριακή
αγωγή οδηγών και πεζών, η. σεβασμός του δημοσίου χώρου, θ. συντήρηση του
δημοσίου χώρου, ι. ισόρροπη και βιώσιμη διαχείριση του αστικού περιβάλλοντος.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σημείο 3<sup>ο</sup> : Τα ανωτέρω
έχουν γραφτεί 1000 φορές – άλλη μία από μένα 1001. Όλοι θα πούμε «που είναι το
κράτος, που είναι ο Δήμος, έτσι είναι στην Ελλάδα» και αμέσως μετά θα
διπλοπαρκάρουμε να πάρουμε φρέντο εσπρέσσο με μαύρη ζάχαρη, ο θείος μου ο
ταξιτζής θα συνεχίσει να μπαίνει στη λεοφορειολωρίδα και ο φίλος στην εστίαση
να απλώνει 1-2 τραπεζάκια παραπάνω. Οι μεγάλοι ξενοδοχειακοί όμιλοι και τα
σούπερ μάρκετ να παράγουν τόνους σκουπιδιών καθημερινά και η ζωή συνεχίζεται. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σημείο 4<sup>ο</sup> :
Μορατόριουμ συμφερόντων. Όλοι ένα βήμα πίσω από το συντεχνιακό – κλαδικό –
επαγγελματικό συμφέρον προς όφελος της πόλης. Τα μέτρα του 2<sup>ου</sup>
σημείου έχουν κόστος. Το να ξεφορτώνεις βράδια τα εμπορεύματα και να παραλαμβάνεις
βράδυ εμπορεύματα είναι ακριβό. Το να μαζεύεις σκουπίδια βράδυ είναι ακριβό. Το
να κάνεις στάση μόνο σε πιάτσα ταξί είναι δύσκολο, το να περιορίζεις τα
τραπεζοκαθίσματά σου στα νόμιμα όρια έχει κόστος. Το να προσφέρεις στην πόλη
ανταποδοτικά κανέναν έξτρα κάδο, να οργανώνεις εσωτερικά την ανακύκλωσή σου και
την διαχείριση των απορριμμάτων σου ως μεγάλο ξενοδοχείο έχει κόστος. Το να μην
γίνεται όμως τίποτε από αυτά έχει επίσης κόστος. Κόστος πολλαπλάσιο. Κόστος που
διαχέεται στο κοινωνικό σύνολο και υπονομεύει αργά και σταθερά το επόμενο βήμα.
Και αυτή ακριβώς η διάχυση του κόστους το καθιστά όχι αόρατο – είναι απολύτως
ορατό – αλλά δύσκολο να το υπερασπιστεί κανείς. Το μερικό, το συντεχνιακό, το
κλαδικό το υπερασπίζονται οι άμεσα ενδιαφερόμενοι με νύχια και με δόντια. Το
γενικό συμφέρον αντίθετα είναι υπόθεση της πολιτικής ηγεσίας, του πολιτικού
προσωπικού και της πολιτικής με την ευρύτερη της λέξης σημασία. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σημείο 5<sup>ο</sup> : Πρέπει
λοιπόν να έρθει η πολιτική ( και οι πολιτικοί ) και με απλά λόγια να πούνε το
εξής. «Κοιτάξτε να δείτε, ο τουρισμός πάει καλά, η εστίαση πάει καλά, οι
κρατήσεις και οι διαμονές πάνε καλά, τα σούπερ μάρκετ έχουν δυσθεώρητα κέρδη –
σας αναγκάζω μέσα από τις ρυθμίσεις που επιβάλλω να δώσετε κάτι πίσω στην
κοινωνία αλλιώς βουλιάζουμε. Αλλιώς δεν πάμε πουθενά». Μα θα σου πούνε «άσε μας
να ρεφάρουμε, τώρα θα δουλέψουμε» κλπ. Όχι. Είναι μια κατάπτυστη μετακύλιση
κόστους σε ανθρώπους που δεν έχουν φωνή, δεν έχουν δύναμη και περνάνε κάτω από
το ραντάρ του πολιτικού συστήματος. Όχι, γιατί με τον δικό σας τρόπο
υποσκάπτεται η δυνατότητα της πόλης αφενός να βελτιωθεί και να γίνει ανθρώπινη
και αφετέρου να εξελιχθεί προς όφελος όλων.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σημείο 6<sup>ο</sup>: Προσέξτε
-ακόμη και αυτό είναι υποχώρηση από το ιδανικό γιατί συσχετίζει τους κανόνες με
τους τζίρους αλλά εδώ θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Να λέμε πράγματα εφικτά και
όχι ιδεατά. Αν θέλετε μια αναλογία είναι το ίδιο με αυτό που μας έλεγαν και
λέγαμε πολλοί για την οικονομική κρίση προ 15ετίας. Τις μεταρρυθμίσεις, τις
αλλαγές και τους δομικούς εκσυγχρονισμούς τις κάνεις τα καλά χρόνια που κυλάει
το «χρηματάκι», όχι όταν αυτό κόβεται. Τις κάνεις τα καλά χρόνια και όχι τα
δύσκολα. Αν τις κάνεις τα καλά χρόνια ίσως μάλιστα αποφύγεις και τον ερχομό των
δύσκολων. Αν δεν τις κάνεις επιταχύνεις τον ερχομό των κακών ετών όπου και οι
αντιστάσεις θα είναι πανίσχυρες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σε όλα αυτά που λέμε υπάρχει και
μια ιστορική, πολιτική και κοινωνιολογική εξήγηση που σχετίζεται με το κατά
πόσο η Ελλάδα είναι κοινωνία ή κοινότητα. Είναι και τα δύο. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Άρα κλείνοντας τι χρειαζόμαστε; <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Χρειαζόμαστε κατανόηση των
θεμάτων. Σαφή προσδιορισμό του δημοσίου συμφέροντος και του γενικού καλού. Σαφή
προσδιορισμό όσων πλήττουν το γενικό συμφέρον για χάρη του ειδικού (τους),
ενεργή κοινωνία των πολιτών και μια κάπως πεφωτισμένη πολιτική ηγεσία. Και κάτι
για τους πολιτικούς. Το άθροισμα των μερικών συμφερόντων δεν είναι φέρνει
εκλογικά οφέλη μεγαλύτερα από την υπεράσπιση του γενικού συμφέροντος. Το πρώτο
είναι συνταγή αποτυχίας, συνταγή χρεοκοπίας. Το δεύτερο – ακόμη και αν δεν
επιτευχθεί πλήρως σου δίνει μία καλή σελίδα στο βιβλίο όσων προσπάθησαν και
τους θυμόμαστε για αυτό.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="color: #737373; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 14.85px;">το άρθρο δημοσιεύτηκε 21/01/2024 στη </span><a href="https://www.voria.gr/article/thessaloniki-moratorioym-symferonton-kai-pefotismeni-igesia-gia-na-prohorisoyme-sto-mellon?fbclid=IwAR3WjOpbDNO8SCJjDXSJ9cQ0tfNiMw8aV_VWJy8DtUeHnbu01GszJcece8A" style="color: #e21919; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-decoration-line: none;" target="_blank">Voria.gr</a></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-21034668846886738912024-01-06T19:15:00.005+02:002024-01-06T19:16:22.614+02:00Γιατί η πορεία της Θεσσαλονίκης θα δείξει το μέλλον της χώρας, άρθρο στη Voria.gr<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiljk8J5jZ1x84wV18HCuQsWtmhQkhtDMjH_d5MMRm13c8tm_T3xWqk-PQTOdOqgT2Qfm2ZgT9qKqMipFvKaA9XojRTuUzYJOMZvHdAKpc-mrou4DPDXOlmWTyIPYMXLC2SUcVPpdgj_TKIsLXBv8r9adwI0-vGaRpCljATzk2gRToUJfbQ1f9P8KxjQq9A/s1300/Thessaloniki-destinations-1300x450px_92bcb8723cf938a1226ae3dc5d87ea3c.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="1300" height="139" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiljk8J5jZ1x84wV18HCuQsWtmhQkhtDMjH_d5MMRm13c8tm_T3xWqk-PQTOdOqgT2Qfm2ZgT9qKqMipFvKaA9XojRTuUzYJOMZvHdAKpc-mrou4DPDXOlmWTyIPYMXLC2SUcVPpdgj_TKIsLXBv8r9adwI0-vGaRpCljATzk2gRToUJfbQ1f9P8KxjQq9A/w400-h139/Thessaloniki-destinations-1300x450px_92bcb8723cf938a1226ae3dc5d87ea3c.jpg" width="400" /></a></div><br /><span face=""Noto Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #303030; font-size: 16px;"><br /></span><p></p><p><span face=""Noto Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #303030; font-size: 16px;">Διαβάζοντας κανείς τον τίτλο του</span><span face=""Noto Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #303030; font-size: 16px;"> </span><span face=""Noto Sans", sans-serif" style="box-sizing: border-box; color: #303030; font-size: 16px; font-weight: 700;">άρθρου </span><span face=""Noto Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #303030; font-size: 16px;">μπορεί αυθόρμητα να θεωρήσει ότι ο ισχυρισμός αυτός είναι</span><span face=""Noto Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #303030; font-size: 16px;"> </span><span face=""Noto Sans", sans-serif" style="box-sizing: border-box; color: #303030; font-size: 16px; font-weight: 700;">υπερβολικός</span><span face=""Noto Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #303030; font-size: 16px;">.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;">Από πού και ως πού η <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Θεσσαλονίκη </span>γίνεται δείκτης της πορείας της χώρας; Ποιο είναι το σκεπτικό αυτού του συλλογισμού;</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;">Πάμε να δούμε λίγο πιο αναλυτικά μερικές σκέψεις, που ακροθιγώς παρουσιάσαμε στο προηγούμενο άρθρο την <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">πρωτοχρονιά </span>(βλ. <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><a href="https://www.voria.gr/article/prokliseis-gia-2024-ston-planiti-stin-ellada-kai-stin-thessaloniki" style="background: 0px 0px; box-sizing: border-box; color: #1638d4; text-decoration-line: none;">Προκλήσεις για το 2024 στον πλανήτη, την Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη</a></span>) με μια λογική σειρά και με μια συνοπτική δομή παρουσίασης.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Σημείο 1ο : </span>Πρώτα και πάνω από όλα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι είναι τουλάχιστον προβληματικό για κάθε κράτος, κάθε έθνος, η υπερσυγκέντρωση ανθρώπων, πόρων, υποδομών, ευκαιριών σε ένα μόνο αστικό κέντρο ακόμη και αν αυτό είναι το εθνικό κέντρο. Αυτό που απαντάται στην Ελλάδα είναι μοναδικά αρνητικό και υπονομεύει τόσο τις δυνατότητες και τις προοπτικές της Ελλάδας όσο όμως και της ίδιας της Αττικής και της Αθήνας. Μια γρήγορη ματιά σε πληθώρα χωρών της Ευρώπης, της Δύσης – και όχι μόνο – θα φανερώσει πως σε κάθε μία υπάρχουν τουλάχιστον δύο μεγάλα αστικά κέντρα, με διαφορετικά χαρακτηριστικά που παίζουν έναν άτυπο ρόλο πόλου ανάπτυξης. Μπορεί να είναι αληθές το γεγονός πως στην Ελλάδα ιστορικοί, γεωμορφολογικοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες έχουν συντελέσει σε μια σημαντική περιφερειακή ανισότητα και ανισορροπία, αυτό όμως δεν είναι αποδεκτό, δεν είναι αναπτυξιακό, δεν είναι δίκαιο και εν τέλει πρέπει να γίνει κατανοητό και σαφές ότι δεν είναι εθνικά επωφελές.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Σημείο 2ο : </span>Αν και δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς με την γενική διαπίστωση του πρώτου σημείου, στον δημόσιο διάλογο, στην κεντρική ατζέντα του, παραδόξως και ίσως σκοπίμως, δεν συμπεριλαμβάνεται αυτό το ζήτημα. Και άντε από το 2008 έως το 2022 είχαμε πολύ σημαντικές προκλήσεις – οικονομική κρίση και πανδημία – που αναμενόμενα κυριάρχησαν. Το να μην τίθεται όμως το ζήτημα της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης μετ’ επιτάσεως σήμερα, στον πολιτικό και προγραμματικό πολιτικό και κομματικό λόγο είναι μια σημαντική υστέρηση. Και όταν λέμε «να τίθεται», όχι ως συμπλήρωμα λεκτικών περικοκλάδων τυποποιημένων χαιρετισμών αλλά να επηρεάζει αποφασιστικά τις δημόσιες πολιτικές που ασκούνται. Σήμερα που υπάρχουν πόροι, υπάρχουν χρηματοδοτικά εργαλεία ( πχ Ταμείο Ανθεκτικότητας και Ανάπτυξης) και μια συγκυριακά πιο χαλαρή δημοσιονομική πραγματικότητα θα έπρεπε να εκμεταλλευτούμε το momentum να ανατάξουμε την πέραν της Αττικής Ελλάδα.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Σημείο 3ο :</span> Αλλαγή αναπτυξιακού μοντέλου (θα έπρεπε να) σημαίνει αλλαγή κατανομής εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων, αξιοποίηση των κατά τόπους πλεονεκτημάτων, εθνική στρατηγική που θα διαρθρώνεται και θα απλώνεται σε όλη την επικράτεια και θα βασίζεται, θα λαμβάνει υπόψη και θα υπολογίζει τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες. Πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν αντί για μια Αττική 5 εκατομμυρίων κατοίκων είχαμε στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη αντί για 562.000 κατοίκους 850.000, αν είχαμε στη Δυτική Μακεδονία αντί για 264.000 κατοίκους 450.000, στην Ήπειρο αντί για 320.000 κατοίκους 500.000, στη Θεσσαλία αντί για 690.000 κατοίκους 1 εκατομμύριο και αντίστοιχα στο Βόρειο και Νότιο Αιγαίο. Βέβαια μια τέτοια πληθυσμιακή κατανομή σημαίνει ότι επενδύεις σε υποδομές, δημιουργείς προϋποθέσεις ανάπτυξης και θέσεων εργασίας, αποκεντρώνεις και ενισχύεις είτε διεθνώς εμπορεύσιμους τομείς της οικονομίας είτε άλλους που υποκαθιστούν τις εισαγωγές. Βελτιώνεις με τον τρόπο αυτό το μονίμως προβληματικό εμπορικό ισοζύγιο και προχωράς γνωρίζοντας ότι έχεις βιώσιμη και διατηρήσιμη ανάπτυξη.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Σημείο 4ο : </span>Και η Θεσσαλονίκη; Αν όλα τα ανωτέρω μοιάζουν με σενάριο επιστημονικής φαντασίας με βάση την σημερινή πραγματικότητα ή ακόμη ακόμη ένα ανέφικτο πολιτικό και οικονομικό σχέδιο βάσει των αντικειμενικών μας δυνατοτήτων, πρέπει να βρούμε έναν άλλο τρόπο – έναν άλλο δρόμο. Έναν δρόμο που αν μας οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα μπορεί να καταστεί παράδειγμα και οδοδείκτης. Παράδειγμα εθνικής εμβέλειας. Εδώ λοιπόν έρχεται η Θεσσαλονίκη. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας – για πολλούς λόγους που θα παραθέσουμε – μπορεί να παίξει έναν τέτοιο ρόλο. Η Θεσσαλονίκη είναι από ιδρύσεως πόλη – ποτέ δεν εξέπεσε σε χωριό ή πολίχνη. Πάντα αστικό κέντρο και πάντα με σημαίνοντα ρόλο. Λιμάνι και κόμβος γειτνιάζει, επηρεάζει και επηρεάζεται από περιοχές με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Βρίσκεται στο κέντρο μιας γεωγραφικής ενότητας που συγκεντρώνει ποικίλες οικονομικές δραστηριότητες. Δεν είναι αναπτυξιακά μονοθεματική. Αγροδιατροφή, τουρισμός, ενέργεια, βιομηχανία, βιοτεχνία, εκπαίδευση, τεχνολογία και καινοτομία, διαμετακόμιση και εμπόριο – με λίγη ή περισσότερη προσπάθεια όλα μπορεί να τα «σηκώσει» η κεντρική Μακεδονία και το κέντρο της η Θεσσαλονίκη. Μια τέτοια εξέλιξη θα έδινε βάθος στο ΑΕΠ της χώρας και θα φανέρωνε τα πλεονεκτήματα αυτής της εθνικής στρατηγικής και θα υποχρέωνε τους πάντες να ξανασκεφτούν. Από εκεί που ο ορίζοντας του πολιτικού συστήματος και προσωπικού είναι η Πλατεία Συντάγματος ξαφνικά θα μιλούσαμε με το βλέμμα μας στραμμένο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Θα βλέπαμε τις εθνικές παραγωγικές μας δυνατότητες, όχι από το Κολωνάκι αλλά από την Αριστοτέλους. Όχι γιατί «της το χρωστάει η Ιστορία της Θεσσαλονίκης», όχι γιατί «το δικαιούται έναντι του αθηνοκεντρικού κράτους» αλλά γιατί ο δρόμος για την παραγωγική ανασυγκρότηση, και την εθνική αναγέννηση περνά από τον Βαρδάρη.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Σημείο 5ο : </span>Η ίδια η πόλη με μια σειρά παρεμβάσεων μπορεί και πρέπει όχι μόνο να παίξει αυτόν τον ρόλο, αλλά να το δείξει με αυτοπεποίθηση σε όλον τον κόσμο. Τί σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι οι φιλοδοξίες της πρέπει να αποτυπώνονται στο αστικό περιβάλλον, στον δημόσιο χώρο, στην αρχιτεκτονική, στις συγκοινωνίες – σε όλα αυτά που συναποτελούν την καθημερινή λειτουργία ενός αστικού κέντρου. Για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε υποδομές – υποδομές – υποδομές. Υποδομές που θα στηρίξουν την ανάπτυξη αλλά ταυτόχρονα θα την προκαλέσουν ( αναπλάσεις – δίκτυα – κινητικότητα – πράσινο – ανθεκτικότητα – αστικός σχεδιασμός – χρήσεις γης κ.ο.κ.)</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Σημείο 6ο:</span> Το πρόβλημα. Το πρόβλημα με αυτήν την ωραία αφήγηση και αυτήν την ιδανική για τη χώρα προοπτική είναι ένα. Για να παίξει αυτόν τον ρόλο η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη την κεντρική εξουσία, το πολιτικό σύστημα. Η κεντρική εξουσία όμως (όχι μόνο η παρούσα κυβέρνηση) δεν φαίνεται να πιστεύει μια τέτοια αλληλουχία πολιτικών – δεν έχει πειστεί ή έχει άλλες προτεραιότητες. Η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει καταλύτης αλλαγής παραδείγματος αλλά δεν είναι εφικτό να το πετύχει ενδογενώς. Η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα; Η Θεσσαλονίκη θα αλλάξει το μοντέλο αλλά για να το αλλάξει χρειάζεται τη συνδρομή αυτών που έφτιαξαν το προηγούμενο που χρήζει αλλαγής. Πιάσε το αβγό και κούρευτο ή μήπως έχουμε λύση;</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;">Η λύση ως έχουν τα πράγματα είναι μία. Πρέπει με κάθε τρόπο, από κάθε δίοδο, από κάθε διαδρομή να πειστεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας ότι τυχόν επιτυχία της πόλης θα οδηγήσει σε επιτυχία την Ελλάδα. Ότι δηλαδή ισχυρή Θεσσαλονίκη θα σημάνει περιφερειακή ανάπτυξη, γεωπολιτική αναβάθμιση, εξωστρέφεια, ίσως καλύτερη δημογραφία.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;">Αν δείτε τη Θεσσαλονίκη να τα καταφέρνει, να ανεβαίνει, να παίζει έναν ρόλο πέραν των συνόρων της Ελλάδας αλλά πάντοτε προς όφελος της, αυτό σημαίνει ότι θα έχουν αλλάξει προτεραιότητες, κατανομές και ότι ακολουθούμε ενάρετες αναπτυξιακές πολιτικές. Αν δείτε τη Θεσσαλονίκη να παλεύει με τους δαίμονές της, σημαίνει ότι δεν άλλαξαν και πολλά σε εθνικό επίπεδο. Τα περισσότερα στην Αθήνα, τα ρέστα στην περιφέρεια και γενικά χαμηλές πτήσεις. Το κακό με το κακό σενάριο είναι πως οι Βαλκάνιοι γείτονες αλλά και οι ανατολικοευρωπαίοι θα προχωρήσουν είτε έτσι είτε αλλιώς.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;">Στους εξ ανατολών γείτονες δεν αναφέρομαι καν – είναι ήδη σε άλλη πίστα. Συνδέστε λοιπόν το μέλλον της πόλης με το μέλλον της χώρας – αναβαθμίστε το στοίχημα για όλους.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><br /></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #303030; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="color: #737373; font-size: 14.85px; text-align: justify;">το άρθρο δημοσιεύτηκε 06/01/2024 στη </span><a href="https://www.voria.gr/article/giati-i-poreia-tis-thessalonikis-tha-deixei-mellon-tis-horas?fbclid=IwAR3sr0Lzg833EPuPIaFWj5cY-SOQV6TmOYIWd0ZfTz-uGAZJqjN10KtDvO8" style="color: #e21919; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify; text-decoration-line: none;" target="_blank">Voria.gr</a></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-44919211045588756582024-01-04T20:03:00.001+02:002024-01-04T20:03:09.823+02:00Προκλήσεις για το 2024 στον πλανήτη, στην Ελλάδα και στην Θεσσαλονίκη, άρθρο στη Voria.gr<p> </p><p><span style="font-size: 12pt; text-align: justify;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbPUi4SoXDG0BwJf2fk4gKKvMm4u2PC_jMLPSKPsEkGXoT5MdCb0yrjjXhFkzYyrVfM262ShUS2M7iYjRNHSTTGAAYMdzzIunBUq0JneS-LDNt-KJi3zAX2KVNcMqh326wDC0ZHDaIZc2EDbPa5o4GGWm0ucIR0paFZ0bew8PrUBW5L1sW1HyXCmEbKmWL/s900/new_years_eve_r_3112-2048x1365.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="539" data-original-width="900" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbPUi4SoXDG0BwJf2fk4gKKvMm4u2PC_jMLPSKPsEkGXoT5MdCb0yrjjXhFkzYyrVfM262ShUS2M7iYjRNHSTTGAAYMdzzIunBUq0JneS-LDNt-KJi3zAX2KVNcMqh326wDC0ZHDaIZc2EDbPa5o4GGWm0ucIR0paFZ0bew8PrUBW5L1sW1HyXCmEbKmWL/w400-h240/new_years_eve_r_3112-2048x1365.jpg" width="400" /></a></div><br />Κάθε τέλος χρονιάς, εκεί λίγο πριν τα εορταστικά τραπέζια,
είθισται να διαβάζουμε άρθρα που είτε ανακεφαλαιώνουν όσα ζήσαμε αποτιμώντας
τα, είτε «προβλέπουν» τις προκλήσεις του μέλλοντος ψηλαφίζοντας και αναλύοντας
τις δυναμικές που διαμορφώνονται. Πιστός σε αυτήν την παράδοση, παρουσιάζω
κάποιες δικές μου για το επόμενο έτος με σημεία αναφοράς την παγκόσμια
κοινότητα, την Ελλάδα αλλά και την Θεσσαλονίκη.<p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">1.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Κλιματική κρίση</span></b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">.
Πανταχού παρούσα, μας απασχολεί αλλά δεν καθορίζει δυστυχώς τις επιλογές μας.
Τη συζητάμε σε συνέδρια και ημερίδες αλλά οι υποδομές ανθεκτικότητας ακόμη
αναζητούνται και οι χρηματοδοτήσεις παγίως κατευθύνονται σε άλλους τομείς. Το
οικονομικό κόστος των συνεπειών της προϋπολογίζεται τεράστιο αν δεν σχεδιάσεις
έγκαιρα και δεν υλοποιήσεις συστηματικά. Ιδιαίτερα για χώρες σαν και εμάς, στη
εύκρατη ζώνη, στη Μεσόγειο και με δομική υστέρηση υποδομών, τα νέα είναι
δυσοίωνα. Πως το είχε πει μια ψυχή παλαιότερα με άλλη αφορμή; «Ή αλλάζουμε ή
βουλιάζουμε». Για την ώρα το δεύτερο. Ταμεία Ανθεκτικότητας και Ανάκαμψης και
λοιπά χρηματοδοτικά εργαλεία υπηρετούν και πάλι έναν εσωστρεφή στρεβλό
κορπορατισμό και βλέπουμε. Αν δεν δείτε τις πόλεις μας να αλλάζουν – κυρίως
Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μην «αγοράσετε» καμία προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Ό,τι
είναι να γίνει πρέπει να γίνει στα μεγάλα μητροπολιτικά αστικά κέντρα της
χώρας. Εκεί θα παιχτεί η υπόθεση της κλιματικής κρίσης. Εκεί και σε μεγάλα έργα
υποδομής και δικτύων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">2.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span></b><b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Δύση – Ανατολή, Η.Π.Α και Ε.Ε – Κίνα και Ρωσία, πολυπολιτικότητα και
πλανητική κυριαρχία. </span></b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Εμείς
οι δυτικοί μάθαμε τον κόσμο μέσα από τα δικά μας εκπαιδευτικά συστήματα, τα
δικά μας βιβλία και τις δικές μας ιδεολογίες. Λογικό αφού από το 1600μ.Χ μέχρι
και σήμερα η Δύση κυριαρχεί. Θα είναι όμως έτσι ο κόσμος που ξημερώνει; Ο 21<sup>ος</sup>
αιώνας δίνει γρήγορα μάλλον αρνητικές απαντήσεις. Η άνοδος της Κίνας, η
ανθεκτικότητα της Ρωσίας, η δημογραφία της Ινδίας αλλά και της Αφρικής αλλάζουν
το κέντρο βάρους σε πλανητικό επίπεδο. Για τους Κινέζους αυτή η εξέλιξη είναι η
επαναφορά στην «φυσική τάξη των πραγμάτων» γιατί θεωρούν την δυτική κυριαρχία
μια ιστορική παραφωνία που κλείνει τον κύκλο της. Οι άλλοι παγκόσμιοι παίκτες
έχουν υπέρ τους τη δημογραφία, αποκτούν την τεχνολογία, έχουν παραγωγικές
δομές, συγκεντρωτική και συνήθως αυταρχική ηγεσία, αδύναμες κοινωνίες των
πολιτών, ισχυρή κρατική εθνική ιδεολογία και μια διαφορετική αντίληψη του
χρόνου υπέρ του μακρού χρόνου και όχι του εφήμερου. Από την άλλη εμείς,
ιδιαίτερα η Ε.Ε ως η σοσιαλδημοκρατική εκδοχή της Δύσης έχουμε έλλειμα ηγεσίας
και στρατηγικής. Φαίνεται σαν να περπατάμε όταν οι άλλοι τρέχουν. <b><o:p></o:p></b></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguoG5e7ko-YZLXGcDvKICcKk4wDjoe2BG64-RTpN7sPOY-8kUsjdYTw4eltadbG6UsPcQRga6vifmBsDTxQmrZ_atWh7dIabDvl_i5_ZNqeX9avICA1SRUvqEiSkvGersNFV4JLqrfnDfSOqSE4r4qrZmWywMtRXjG2bWVE-fAx0vS3jJ-CFhF2pPbHNIo/s542/21.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="542" height="271" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguoG5e7ko-YZLXGcDvKICcKk4wDjoe2BG64-RTpN7sPOY-8kUsjdYTw4eltadbG6UsPcQRga6vifmBsDTxQmrZ_atWh7dIabDvl_i5_ZNqeX9avICA1SRUvqEiSkvGersNFV4JLqrfnDfSOqSE4r4qrZmWywMtRXjG2bWVE-fAx0vS3jJ-CFhF2pPbHNIo/w400-h271/21.jpg" width="400" /></a></div><br /><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">3.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Δημογραφία</span></b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">.
Γερνάμε ολοταχώς και μάλλον όχι επιτυχώς. Όλη η Δύση έχει θέμα αλλά εμείς και
πάλι βρισκόμαστε στην πρωτοπορία. 44 έτη η διάμεσος ηλικία με ανοδικές τάσεις –
1,3 παιδιά ανά γυναίκα. Το δημογραφικό προφίλ της Ελλάδας είναι τραγικό και
αυτό δύσκολα ανατάσσεται. Η δημογραφική κρίση ως αποτέλεσμα τουλάχιστον δύο
μέγα- παραγόντων δεν είναι εύκολο να ανατραπεί. Αξίζει όμως – αφού το έχουμε
διαπιστώσει το πρόβλημα – να προσπαθήσουμε να το λύσουμε. Αφενός το σύγχρονο
πολιτισμικό πρότυπο του δυτικού ανθρώπου – οι αξίες, οι προτεραιότητες, ο
ατομοκεντρισμός- και αφετέρου η οικονομική δυσπραγία μεγάλων τμημάτων της
κοινωνίας ( ή η απόσταση από το επιθυμητό βιοτικό επίπεδο) καθιστούν την
τεκνοποιία ενδεχομένως ασύμφορο οικονομικά βάρος έως αδιανόητη επιλογή. Όμως για
εμάς είναι μονόδρομος η προσπάθεια βελτίωσης των δεικτών. Με μια πρόταση πρέπει
με ένα πλέγμα δημοσίων πολιτικών να εναρμονίζουμε την σύγχρονη κοινωνική και
οικονομική πραγματικότητα με την οικογενειακή ζωή. Επιδόματα, γονικές άδειες,
σχολεία, παιδικοί σταθμοί, χρηματικές μεταβιβάσεις, κίνητρα και αντικίνητρα –
όλα πρέπει να επιστρατευτούν με ορίζοντα 50ετίας και με ευρεία πολιτική και
κοινωνική συναίνεση αν δεν θέλουμε να μετατραπούμε σε κράτος – έθνος παρίας της
περιοχής που θα φθίνει συνεχώς μέχρις αφανισμού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">4.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Βγήκαμε από την οικονομική κρίση</span></b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">; Όλα βαίνουν καλώς; Είναι πίσω μας οι μαύρες μέρες της
χρεοκοπίας; Αν δει κανείς εστιατόρια, καταλύματα, ταβέρνες και πωλήσεις
αυτοκινήτων θα πει ότι στην Ελλάδα έχουμε αλλάξει κατηγορία, έχουμε επιστρέψει
σε μια ευρωπαϊκή -καταναλωτική – κανονικότητα και πως το μέλλον μας διαγράφεται
ευοίωνο. Είναι όμως έτσι; Μια πρώτη παρατήρηση είναι πως αυτό το σκηνικό –
αναλογικά- το ζήσαμε πολύ καλά εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Τότε δεν
έβρισκες άδειο δωμάτιο πουθενά και όλες οι αντιπροσωπείες ακριβών αυτοκινήτων
είχαν ξεπουλήσει. 2 χρόνια μετά η χώρα χρεοκόπησε. Ελεώ και πανδημίας η Ελλάδα δανείστηκε
ξανά τεράστια ποσά, τμήμα αυτών πέρασε στην κατανάλωση, η οικονομία
υπερθερμάνθηκε, δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας όμως στα βασικά είμαστε και
πάλι έκθετοι. Το παραγωγικό μοντέλο δεν άλλαξε, η δημόσια διοίκηση δεν
εκσυγχρονίστηκε όσο έπρεπε, η δικαιοσύνη είναι τριτοκοσμική, το πολιτικό
σύστημα έχεις τις ίδιες και απαράλλακτες παθογένειες – μαύρο πολιτικό χρήμα,
αδύναμοι θεσμοί, συγκέντρωση εξουσιών, εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων κοκ. Άρα;
Άρα έχουμε ξανά όλα τα υλικά που μας οδήγησαν στην κρίση του 2008 και στη
χρεοκοπία του 2010 ξανά πάνω στο τραπέζι παρά την τεράστια και οδυνηρή
υπερδεκαετή «δημοσιονομική διόρθωση». Στην παλίρροια επιπλέουμε – στην άμπωτη
τσακιζόμαστε. Συνυπολογίστε όμως μια σημαντική διαφορά. Η πολιτική – οικονομική
οικογένεια της Δύσης το 2010 είχε άλλες δυνατότητες και λιγότερες προκλήσεις
από αυτή του 2025. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">5.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Υπάρχει Ελλάδα έξω από την Αθήνα (άντε Αττική);</span></b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> Αν τα δει κάποιος ψυχρά τα δεδομένα
θα απαντήσει «μάλλον όχι». Υπερβολή; Μπορεί. Περιγράφει όμως μια πραγματικότητα
που ναρκοθετεί την ίδια τη χώρα. Τώρα γιατί αυτό το διατυπώνουμε ρητά και
απερίφραστα εμείς οι Θεσσαλονικείς έχει να κάνει με το δικό μας ιστορικό
φορτίο. 2300 χρόνια ήμαστε πάντοτε πόλη και διατηρούμε ίσως αυτές τις σκιές του
παρελθόντος στο νου μας. Όταν όμως κάθε χρόνο στην Αθήνα προστίθεται
χιλιομετρικά ένα Μετρό Θεσσαλονίκης ενώ στο βορρά μετά από 18 χρόνια ακόμα
περιμένουμε – κάτι πάει στραβά. Και αν αυτό συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη,
αξιολογείστε τί γίνεται στην υπόλοιπη ελληνική περιφέρεια. Η Ελλάδα το 2020
εμφάνιζε το 9 ο υψηλότερο επίπεδο περιφερειακών ανισοτήτων ως προς το κατά
κεφαλήν ΑΕΠ μεταξύ των 30 χωρών του ΟΟΣΑ. Τα τελευταία χρόνια που παρατηρείται
μεγέθυνση της οικονομίας η γενικότερη αίσθηση είναι πως και πάλι η Αττική και η
Αθήνα ανοίγουν την ψαλίδα – με εξαίρεση κάποιες τουριστικές περιοχές. Πιθανά να
χάνεται δηλαδή η ευκαιρία – και πάλι- της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfgjXKdf_7rzuNYuGfDz5bKHRfA19I1GuzFIyInelGivPFOWc0_FOpD3-uCqeyf6V0XTPXveC1kRwwDqWOI_K1Fdq3NAtIVB7sB9Qoh4BEzlW1zkpVNPDOtWlm5EOotqLw4LWG8Cem9XbXrkew_PPc26uce-RHONWFPJ4PRk93Ci74ACdDDLUxuKsYcYZP/s2560/thsn-2-scaled.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1706" data-original-width="2560" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfgjXKdf_7rzuNYuGfDz5bKHRfA19I1GuzFIyInelGivPFOWc0_FOpD3-uCqeyf6V0XTPXveC1kRwwDqWOI_K1Fdq3NAtIVB7sB9Qoh4BEzlW1zkpVNPDOtWlm5EOotqLw4LWG8Cem9XbXrkew_PPc26uce-RHONWFPJ4PRk93Ci74ACdDDLUxuKsYcYZP/w400-h266/thsn-2-scaled.webp" width="400" /></a></div><br /><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">6.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span></b><b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Θεσσαλονίκη : αέναη μάχη προοπτικών και προβλημάτων. </span></b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Η πόλη έχει δυναμική, έχει προοπτικές
και ταυτόχρονα μάχεται με τους δικούς της δαίμονες. Τα προβλήματά της είναι
δομικά, μεγάλα και πολλά από αυτά σχεδόν διαχρονικά. Δεν μπορούν να λυθούν σε
κανένα άλλο επίπεδο πέραν του κυβερνητικού. Απαιτούνται σημαντικοί πόροι,
σοβαρό σχέδιο – κατά καιρούς υπήρξε – με προτεραιότητες και ιεραρχήσεις. Οι
προκλήσεις που αντιμετωπίζει η πόλη ως πολεοδομικό συγκρότημα απαιτούν εδώ και
τώρα μητροπολιτική διαχείριση. Απορρίμματα, βιώσιμη αστική κινητικότητα,
υποδομές και υποδομές ανθεκτικότητας, ασφάλεια, ποιότητα ατμοσφαιρικού αέρα,
προστασία δύο οικοσυστημάτων, πρωτοβάθμια υγεία, ανάπτυξη, χωροταξία,
επενδύσεις και λειτουργίες πόλης δεν μπορούν να περιορίζονται στα διοικητικά
όρια ενός δήμου του πολεοδομικού συγκροτήματος – ακόμα και αν αυτός είναι ο
κεντρικός. Στεγαστικό, ρύθμιση τουριστικών δραστηριοτήτων, συγκοινωνίες και
υποδομές πρέπει να είναι στον πυρήνα κάθε προσπάθειας. Σε κάθε περίπτωση η
εξέλιξη του στοιχήματος που λέγεται Θεσσαλονίκη θα είναι ενδεικτική της πορείας
της χώρας. Πετυχαίνει η πόλη; Σημαίνει ότι μοιράζονται διαφορετικά οι εθνικοί
και ευρωπαϊκοί πόροι, ότι η πέραν της Αττικής Ελλάδα δίνει σημάδια ζωής, ότι
βαθαίνει το ελληνικό ΑΕΠ και μπορούμε να παίξουμε έναν ρόλο στη Νοτιοανατολική
Ευρώπη. Αποτυγχάνει η Θεσσαλονίκη; Σημαίνει αυτά που ήδη ξέρουμε και ένα ταβάνι
χαμηλών εθνικών προσδοκιών. Η Θεσσαλονίκη δηλαδή ως δείκτης. <b><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ας ευχηθούμε το 2024 να είναι ένα έτος ωριμότητας –
προσωπικής και συλλογικής και να προχωρήσουμε μερικά αποφασιστικά βήματα
παρακάτω, πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η αλληλουχία των κρίσεων από την μία
μας κάνει πιο «σοφούς» και από την άλλη πιο ευάλωτους στην αναζήτηση της
ευτυχίας ή ευζωίας. Η μάχη αυτών των δύο τάσεων θα κρίνει το που θα βρισκόμαστε
σε 10- 20 χρόνια από σήμερα. Ας κάνουμε τις σωστές επιλογές<b><o:p></o:p></b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">το άρθρο δημοσιεύτηκε 01/01/2024 στη <a href="https://www.voria.gr/article/prokliseis-gia-2024-ston-planiti-stin-ellada-kai-stin-thessaloniki?fbclid=IwAR06M8hXN0YiVT1xkhC4pyt1pcLkUKXZysf3YN9g73rZ0_muelY3rSTZ9cI" target="_blank">Voria.gr</a></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-30769419550651400042023-11-29T22:16:00.007+02:002023-11-29T22:31:39.053+02:00ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ: δομική αδυναμία, σταδιακή αποσάρθρωση, άρθρο στο The Opinion.gr στις 21/11/2023<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtTMCwVNtPNALb_NIZCRPvtTr84StXNPTY4HTtkc6w7PfXpkfnGIT2nrGHZLVUCb1awTNrrrBazH6bATbZSzvnYB-dG2gXq9vmJndxv_cPq_OhXNU6r5ZQ2-DBIohAzvp7Nt-2CNsqE4rQyF1V7SzhZEiterkXrR7ADUai8Tt1Ahikrranzr7CTETbgSAd/s1320/kasselakis-5-1320x880.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="880" data-original-width="1320" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtTMCwVNtPNALb_NIZCRPvtTr84StXNPTY4HTtkc6w7PfXpkfnGIT2nrGHZLVUCb1awTNrrrBazH6bATbZSzvnYB-dG2gXq9vmJndxv_cPq_OhXNU6r5ZQ2-DBIohAzvp7Nt-2CNsqE4rQyF1V7SzhZEiterkXrR7ADUai8Tt1Ahikrranzr7CTETbgSAd/w400-h266/kasselakis-5-1320x880.jpg" width="400" /></a></div> <p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #222222; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η τελευταία ευκαιρία του
ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ να μετεξελιχθεί και να μετατραπεί σε κόμμα - παράταξη πυλώνα του
δικομματισμού και σταθερή εναλλακτική διακυβέρνησης σε συνθήκες κανονικότητας
χάθηκε πολύ πριν την ανάδειξη του νέου αρχηγού. Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είναι
η "πηγή των προβλημάτων" του πολιτικού χώρου, δεν είναι καν η αιτία
αυτών. Είναι άλλη μία στάση στην καθοδική πορεία του κόμματος, με την
υποσημείωση ότι όσο πιο χαμηλά κινείται αυτό, τόσο ενισχύονται τα διαλυτικά
φαινόμενα αποσάρθρωσης. Ας πιάσουμε όμως το νήμα από πιο πίσω. Το πως και το
γιατί κατάφερε ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, ένα αριστερίστικο κόμμα του 3 -5% να γίνει κυβέρνηση
στην Ελλάδα το γνωρίζουν όλοι. Η χρεοκοπία και οι συνέπειες αυτής αποτυπώθηκαν
στον εκλογικό σεισμό του 2012 και ακολούθως το 2015. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ όμως από
εκεί και πέρα δεν κατάφερε να εξελιχθεί - ή για να είμαστε πιο δίκαιοι δεν το
κατάφερε με τους ρυθμούς που απαιτούσε η συγκυρία. Η όποια εξέλιξη- μετεξέλιξη-
μετατόπιση όφειλε να γίνει εν κινήσει, γεγονός που καθιστά το διακύβευμα
δύσκολο, παρόλα αυτά ευκαιρίες και χρόνος υπήρξαν. Η εκλογική ήττα του 2019
ήταν αναμενόμενη, όχι όμως το σχετικά υψηλό ποσοστό που συγκέντρωσε ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ εμφανίζοντας
μια αξιοσημείωτη εκλογική αντοχή που προϊδέαζε για συγκεκριμένη πορεία στο
άμεσο μέλλον. Φάνηκε δηλαδή ότι η εκλογική επιρροή αλλά και η αγκύρωση του
κόμματος στην ελληνική κοινωνία δυνητικά ξεπερνούσε την έκτακτη συνθήκη που το
γιγάντωσε τα προηγούμενα μνημονιακά χρόνια. Με άλλα λόγια ήταν μια έμμεση
εντολή του ελληνικού λαού προς τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ "γίνετε κόμμα της
νέας μεταμνημονιακής εποχής, της κανονικότητας - αλλάξτε ό,τι πρέπει να
αλλάξετε γιατί η χώρα χρειάζεται μια προοδευτική εναλλακτική''.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Το εκλογικό αποτέλεσμα του 2019 το
υποδείκνυε - το θέμα είναι όμως τι κατάλαβαν οι βασικοί πρωταγωνιστές
και από εκεί και πέρα τί ήταν σε θέση να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν. Εκ του
αποτελέσματος και τέσσερα χρόνια μετά μάλλον δεν το διάβασαν σωστά, δεν το
αξιοποίησαν και πιθανότερο όλων δεν μπορούσαν. Με μια ανερμάτιστη τετραετία
στην αντιπολίτευση και τη φανερή αδυναμία επανεφεύρεσης του εαυτού του, ο
ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ οδηγήθηκε στη διπλή ήττα του 2023 με ποσοστά που συνιστούν
πρωτοφανή εκλογική αποδοκιμασία. Για τέσσερα χρόνια δεν έγινε καμία
συντεταγμένη προσπάθεια αναβάθμισης του πολιτικού και προγραμματικού λόγου, δεν
έγινε καμία προσπάθεια για νέο ύφος, δεν έγινε καμία προσπάθεια συγχρονισμού
του κομματικού ρολογιού με αυτό της ελληνικής κοινωνίας. Η τελευταία μετά από
10 χρόνια οικονομικής κρίσης και πρωτοφανή - σχεδόν πολεμική - απώλεια ΑΕΠ
ήθελε και θέλει μια στοιχειώδη κανονικότητα, μια καλώς
εννοούμενη σταθερότητα, ανάπτυξη και ανάκτηση εισοδημάτων. Αυτό φαίνεται
δεν το κατάλαβαν στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και συνέχισαν με λογικές και συνθήματα μιας
φάσης πίσω. Όταν στην πανδημία για παράδειγμα πολιτεύτηκαν με το ''θα
λογαριαστούμε'', τη στιγμή που όλοι αγωνιούσαμε για τη ζωή και την υγεία
μας μετέτρεψαν τον Μητσοτάκη και την ελλιπή σε πολλά σημεία διαχείρισή του
σε φάρο σοβαρότητας και σταθερότητας αντί να αναδείξουν τα λάθη και τις
παραλείψεις. Που να πάμε και στα πεδία της οικονομίας, της ψηφιοποίησης του
κράτους και της εκπαίδευσης ή της εξωτερικής πολιτικής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Αποδείχθηκε με δυο λόγια στην πράξη ότι
ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ δεν είχε τις ενδογενείς δυνάμεις για μια στρατηγική πολιτική
επανατοποθέτηση, αναγκαία ήδη από το 2015. Αποδείχθηκε ότι δεν μπόρεσε να
απομακρυνθεί από την αντιμνημονιακή μήτρα που τον ''γέννησε και τον γιγάντωσε''
και ότι το στελεχιακό του δυναμικό δεν μπορεί να ''τρέξει'' ένα
σοσιαλδημοκρατικό project γιατί είναι καθολικά γαλουχημένο μέσα σε άλλες
πολιτικές παραδόσεις. Αυτές ακριβώς και τα στελέχη που τις εκφράζουν
θεωρεί βαρίδι η νέα ηγεσία και το περιβάλλον αυτής και τις ωθούν σε
απομάκρυνση. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Θα αναρωτηθεί κανείς ''δηλαδή ο Κασσελάκης
υλοποιεί αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει ο Τσίπρας''; Μια πρόχειρη και ρηχή ματιά
θα δικαιώσει αυτήν την άποψη. Ο νέος πρόεδρος διώχνει μέρος του στελεχιακού
δυναμικού που πράγματι δεν ήταν συμβατό - όχι μόνο ως εικόνα αλλά και ως
πολιτική τοποθέτηση- με ένα σύγχρονο προοδευτικό κόμμα. Είναι όμως έτσι;
Και μέχρι που φτάνει αυτό το στελεχιακό ξεκαθάρισμα με όρους εταιρικού human
resources; Είναι όλοι οι πραγματικοί ή δυνητικοί εσωκομματικοί αντίπαλοι του
Κασσ<br />ελάκη βαρίδια που πρέπει να εξοβελιστούν; Εδώ μπαίνει το ζήτημα του
πολιτικού προσωπικού, της εμπειρίας και της ανανέωσης που αυτό κουβαλάει. Η
ομάδα Αχτσιόγλου, οι 40άρηδες του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ δηλαδή που έχουν πλέον μια κομματική
αλλά και κυβερνητική εμπειρία μπορεί να μην είναι τεράστια πολιτικά μεγέθη,
όμως για το κόμμα που λέγεται ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ είναι ο μόνος βασικός πολιτικός κορμός.
Χωρίς αυτούς το εγχείρημα του νέου προέδρου μετατρέπεται σε προσπάθεια όχι
μετεξέλιξης του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ αλλά αντικατάστασής του με κάτι εντελώς διαφορετικό. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #222222; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Λένε πολλοί ότι η νέα ηγεσία θέλει να
δημιουργήσει ένα Δημοκρατικό Κόμμα των Η.Π.Α α λα ελληνικά - αδιανόητος
μικρομεγαλισμός και απουσία σοβαρής αναλυτικής σκέψης. Το Δημοκρατικό Κόμμα των
Η.Π.Α είναι ένα μεγάλο ιστορικό κόμμα, με σοβαρή οργάνωση, τεράστια δίκτυα,
ικανότητα κινητοποίησης εκατομμυρίων ανθρώπων και σημαντικό αριθμό εκλεγμένων
προέδρων. Εδώ μιλάμε για τη δημιουργία ενός κεντρογενούς καθαρά λαϊκιστικού
κόμματος που θα επενδύσει στον αντιμητσοτακισμό ως νέο αντιδεξιό πρόταγμα, σε
έναν light αντισυστημισμό, χωρίς σοβαρές προγραμματικές επεξεργασίες και χωρίς
ιδεολογικές αναφορές. Ο ίδιος ο νέος πρόεδρος όταν μιλάει και εκφωνεί τις
ομιλίες του φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού ότι δεν νιώθει και δεν έχει καμία
σχέση με τις ίδιες τις λέξεις που εκστομίζει. Η εικόνα αγγίζει τα όρια της
παρωδίας καθώς ο άνθρωπος είναι εμφανώς σε ένα περιβάλλον που δεν κατανοεί, δεν
γνωρίζει και πιθανά δεν τον εκφράζει. Τώρα όλο αυτό πως μπορεί να μετατραπεί σε
κόμμα εξουσίας μένει να το απαντήσουν οι ίδιοι οι πολίτες. Δημοσκοπικά το
απαντούν προτιμώντας το ΠΑ.ΣΟ.Κ και αναδεικνύοντάς το δεύτερο κόμμα.
Ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ που ανεβαίνει σταθερά, χωρίς άλματα (βλέπε ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ 2012) όμως
για να είμαστε ειλικρινείς κάτι τέτοιο θα ήταν ανέφικτο. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι το
κεντρικό κόμμα της Μεταπολίτευσης και αναγκαστικά προχωρά βήμα βήμα, το
γνωρίζουν και γνωρίζει, το θυμούνται και θυμάται, το ξέρουν και μας ξέρει. Δεν
είναι κόμμα διαμαρτυρίας, δεν είναι κόμμα ανερμάτιστο, ανήκει στη σοσιαλιστική
πολιτική οικογένεια, έχει θεσμική μνήμη και σταθερό προγραμματικό λόγο. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> Δημοσιεύτηκε <a href="https://www.theopinion.gr/opinions/sy-ri-za-domiki-adynamia-stadiaki-aposarthrosi/?fbclid=IwAR2StTvUx16ZIQGF1REMSvAEvztZwh1Lq3c9AJb_J-S6qj0h6HUg89CFulU">ΕΔΩ</a></o:p></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-73582384309995999502023-11-12T16:13:00.005+02:002023-11-12T16:23:55.864+02:00Αναγκαιότητα η εθνική στρατηγική περιφερειακής ανάπτυξης, ή αλλιώς «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα», άρθρο για την εφημερίδα ΠΟΛΙΤΙΚΗ της 11/11/2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSy92Y2rCrlzeTTgyKugnJE8tB3gFv0LeHBffhho_P1H00hLWa1GB_68ZWIeaq_7gTmHqNXvhXOl1iXjpi_leXQuFNLrIHptjCw7kUNlx0onqqswRv5EpeRJ5CVGwj8ydcJzW9GGBIIaiq4w2EAW1Hho_Jo8a1SuwfdjFa-GIQmq4kCZYMhfTMDSqMpXmE/s1080/401809614_10230008808940367_2850380377654841801_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="716" data-original-width="1080" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSy92Y2rCrlzeTTgyKugnJE8tB3gFv0LeHBffhho_P1H00hLWa1GB_68ZWIeaq_7gTmHqNXvhXOl1iXjpi_leXQuFNLrIHptjCw7kUNlx0onqqswRv5EpeRJ5CVGwj8ydcJzW9GGBIIaiq4w2EAW1Hho_Jo8a1SuwfdjFa-GIQmq4kCZYMhfTMDSqMpXmE/w400-h265/401809614_10230008808940367_2850380377654841801_n.jpg" width="400" /></a></div><br /><p>Μια γρήγορη ματιά σε πληθώρα χωρών της Ευρώπης και της Δύσης – και όχι μόνο – θα φανερώσει πως σε κάθε μία υπάρχουν τουλάχιστον δύο μεγάλα αστικά κέντρα, με διαφορετικά χαρακτηριστικά που παίζουν έναν άτυπο ρόλο πόλου ανάπτυξης. Ενδεικτικά Βαρκελώνη – Μαδρίτη, Ρώμη – Μιλάνο, Λισαβώνα – Πόρτο, Άγκυρα – Κωνσταντινούπολη, Βερολίνο – Μόναχο, Παρίσι – Μασσαλία κ.α. Πολλές χώρες μάλιστα δεν περιορίζονται σε δύο πόλους ανάπτυξης καθώς το δημογραφικό τους προφίλ επιτρέπει την ύπαρξη πολλών περισσότερων. Στην Ελλάδα ιστορικοί, γεωμορφολογικοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες έχουν συντελέσει σε μια σημαντική περιφερειακή ανισότητα και ανισορροπία. Ανά περιόδους αυτές μειώνονται και άλλοτε αυξάνονται. Η ανισοκατανομή πόρων, επενδύσεων, πληθυσμού, οικονομικής δραστηριότητας, δημοσίων έργων κ.α όμως παραμένει σε τέτοιο βαθμό που θα έλεγε κανείς ότι υπονομεύεται η υπόθεση της περιφερειακής ανάπτυξης αλλά η βιωσιμότητα του ίδιου του εθνικού κέντρου – της Αθήνας και της Αττικής.</p><p>Παρά τις θεσμικές παρεμβάσεις αποκέντρωσης και αποσυγκέντρωσης της εξουσίας από το κέντρο στην περιφέρεια και τη δημιουργία αυτοτελών θεσμικών μηχανισμών και αυτοτελών πόρων για την ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών, το μητροπολιτικό κέντρο της Αθήνας συγκεντρώνει τις κυριότερες δυνάμεις ανάπτυξης και τους μηχανισμούς εξουσίας της χώρας. Η μετάβαση σε ένα πολυπολικό σύστημα απαιτεί πολλά περισσότερα. Η οικονομική κρίση της προηγούμενης 15ετίας μείωσε δραματικά το ΑΕΠ αλλά δεν έπληξε κατά τον ίδιο τρόπο όλες τις περιφέρειες. Οι μεγαλύτερες μειώσεις στην παραγωγικότητα σημειώθηκαν στα απομακρυσμένα νησιά, στη Δυτική Ελλάδα και την Αττική. Αποτέλεσμα αυτής της πτώσης είναι να παρατηρηθεί σύγκλιση, όμως αυτού του είδους η περιφερειακή σύγκλιση δεν είναι θετική. </p><p>Η Ελλάδα το 2020 εμφάνιζε το 9 ο υψηλότερο επίπεδο περιφερειακών ανισοτήτων ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μεταξύ των 30 χωρών του ΟΟΣΑ. Τα τελευταία χρόνια που παρατηρείται μεγέθυνση της οικονομίας η γενικότερη αίσθηση είναι πως και πάλι η Αττική και η Αθήνα ανοίγουν την ψαλίδα – με εξαίρεση κάποιες τουριστικές περιοχές. Πιθανά να χάνεται δηλαδή η ευκαιρία – και πάλι- της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης. Έχουμε όμως και αυτήν την φορά μια τέτοια πολυτέλεια; Η άποψή μου είναι πως στον 21 ο αιώνα η ποικιλία και η σφοδρότητα των «κρίσεων» που θα αντιμετωπίσουμε μετά βεβαιότητας πρέπει να μας οδηγήσει στην εφαρμογή πιο φιλόδοξων και αποτελεσματικών πολιτικών. Η δημογραφία, οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις, η κλιματική κρίση, η ενεργειακή κρίση και η άμβλυνση του κοινωνικού ζητήματος καθιστούν την υπόθεση δημιουργίας ενός ανταγωνιστικού παραγωγικού μοντέλου πρόκληση.</p><p>Μέχρι εδώ οι διαπιστώσεις. Για να πετύχει μια εθνική στρατηγική τους στόχους της χρειάζεται -μεταξύ άλλων- και ένα success story. Μια επιτυχία που θα της προσδώσει εγκυρότητα, αποδοχή και κοινωνική στήριξη, πολιτική συναίνεση και ορατά κοινωνικά και οικονομικά αποτελέσματα, απτά και μετρήσιμα. Ισχυρίζομαι ότι αν η χώρα επενδύσει εμφατικά στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας μπορεί να το πετύχει. Μια πετυχημένη Θεσσαλονίκη μπορεί να ξεκλειδώσει πολλές επιλογές και να πυροδοτήσει σειρά θετικών εξελίξεων. Μπορεί να δώσει βάθος στο ελληνικό ΑΕΠ, να προσελκύσει επενδύσεις σε κρίσιμους τομείς που θα προσδώσουν υπεραξία σε όλη την παραγωγική αλυσίδα και να συμβάλει στη διάχυση θετικών αποτελεσμάτων σε γειτονικές περιοχές (βλ. αγροδιατροφή, εκσυγχρονισμός βιομηχανίας και βιοτεχνίας, τουρισμός). </p><p>Με κέντρο τη Θεσσαλονίκη μπορούμε να κοιτάξουμε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση όχι μόνο στα Βαλκάνια αλλά σε όλη την Νοτιανατολική Ευρώπη με ταυτόχρονη παραγωγική βάση, εξωστρέφεια και συμβολική ισχύ. Ένας δεύτερος πόλος ανάπτυξης που θα συμπαρασύρει σε θετική κατεύθυνση ΑΕΠ και δημογραφία – αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τη Θεσσαλονίκη. Αρκεί αυτό να γίνει αντιληπτό και στην Αθήνα.</p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-54670662090794076782023-10-29T21:04:00.003+02:002023-10-29T21:04:48.501+02:00Tα σταθερά ανοδικά βήματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ, άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 28ης Οκτωβρίου 2023<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ7ZtOMN_-kAMn3qd640ZHdQrfadAUTiLGNEhcgh2rZBfKhzt51NTzemfxpnllm15R55wk0GxyXFGE-vj18lCkpW2ISOb6nB2_OF1jYUOwHc1LUFhhxFvF50I95fotgdmDRYvq8YPM77DKXXS8sOLw898Cnq4AUDFljEEDty4qwd0pYLC1eMXzJFiptBd-/s1024/pasok-syriza-nd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ7ZtOMN_-kAMn3qd640ZHdQrfadAUTiLGNEhcgh2rZBfKhzt51NTzemfxpnllm15R55wk0GxyXFGE-vj18lCkpW2ISOb6nB2_OF1jYUOwHc1LUFhhxFvF50I95fotgdmDRYvq8YPM77DKXXS8sOLw898Cnq4AUDFljEEDty4qwd0pYLC1eMXzJFiptBd-/w400-h300/pasok-syriza-nd.jpg" width="400" /></a></div><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μετά την καταβαράθρωση, δίκαιη ή
άδικη, του ΠΑ.ΣΟ.Κ στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, μια μόνιμη σταθερά
στο δημόσιο λόγο ήταν η προοπτική ανάκαμψης τους λεγόμενου κεντροαριστερού
χώρου. Γράφτηκαν τόμοι, έγιναν πολλές προσπάθειες με διαφορετικές συνισταμένες
και διαφορετικές ποιότητες, καμία όμως δεν τελεσφόρησε και δεν οδήγησε στην
πλήρωση του κενού που άφησε πίσω το κραταιό μεταπολιτευτικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η πλήρης αποτυχία του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ,
κυβερνητικού και αντιπολιτευόμενου, πιστοποιήθηκε με το αποτέλεσμα των διπλών
εθνικών εκλογών και τα απόνερα αυτής επιβεβαιώνονται με τα επόμενα στάδια
εκλογής νέου προέδρου και δομικής αδυναμίας στοιχειώδους συγκροτητικής
πολιτικής. Εξέλιξη σχεδόν νομοτελειακή από την επομένη της ήττας του 2019 για
αυτόν τον χώρο που έχασε την ευκαιρία να μετεξελιχθεί εν κινήσει από τότε. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Από την άλλη το ΠΑ.ΣΟ.Κ επέδειξε
μια εξαιρετική ανθεκτικότητα δια πυρός και σιδήρου όλα αυτά τα χρόνια, ανέδειξε
νέα ηγεσία με μεγάλη συμμετοχή στις κομματικές διαδικασίες και πέτυχε την
αύξηση της εκλογικής του επιρροής. Δεν πέτυχε την αντιστροφή του εκλογικού
σεισμού του 2012, όπως μπορεί να προσδοκούσαν ορισμένοι, όμως έχει δημιουργήσει
στέρεες προϋποθέσεις για να το πετύχει το αμέσως επόμενο διάστημα και να
υποκαταστήσει τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ στον ρόλο της ουσιαστικής αντιπολίτευσης στο
πολιτικό σκηνικό των επόμενων ετών. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6v9Ddyr9G6qulCIpyrzljWAQH221-0ddxOKDQr-6FP-GIq0qOHwp3sMrBTVVIfBPqT33whtPfbTCdAUvmZ7cUxvT9D42QesMIEJO9y10VkuU8y87HNeYh4pg_1xRyEXKPgm_t862x_QQy-m3ObMwcFI8wbnH4Okr_KhqN822wjdm2u8AFvNB5XlBvLMFx/s1563/Screenshot_2023-10-28-12-16-35-36_40deb401b9ffe8e1df2f1cc5ba480b12.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1563" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6v9Ddyr9G6qulCIpyrzljWAQH221-0ddxOKDQr-6FP-GIq0qOHwp3sMrBTVVIfBPqT33whtPfbTCdAUvmZ7cUxvT9D42QesMIEJO9y10VkuU8y87HNeYh4pg_1xRyEXKPgm_t862x_QQy-m3ObMwcFI8wbnH4Okr_KhqN822wjdm2u8AFvNB5XlBvLMFx/s320/Screenshot_2023-10-28-12-16-35-36_40deb401b9ffe8e1df2f1cc5ba480b12.jpg" width="221" /></a></div><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ποιες είναι αυτές; Ας δούμε τα
δεδομένα ένα προς ένα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ τα δύο τελευταία χρόνια έχει πετύχει μια
στρατηγική πολιτική και ιδεολογική επανατοποθέτηση στην πολιτική κλίμακα.
Πολιτικά αλλά και προγραμματικά ανήκει στις <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δυνάμεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και
αυτό δεν είναι αποτέλεσμα αυτοπροσδιορισμού αλλά προκύπτει από σειρά θέσεων σε
μείζονα ζητήματα της νέας εποχής. Υπό την ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη έχει
διευρύνει την πολιτική ατζέντα εισάγοντας θεματικές στο δημόσιο διάλογο που
συγχρονίζουν την πολιτική σκηνή με αυτήν της υπόλοιπης Ευρώπης. Η συζήτηση για
το στεγαστικό ζήτημα – ένα πρόβλημα που έρχεται με φόρα από το μέλλον και αφορά
όλη την ήπειρο -- είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της
προγραμματικής διεύρυνσης. Όπως επίσης η κριτική για τη φορολογία, για την
ακρίβεια και τον πληθωρισμό κερδών που χαρακτηρίζουν την ελληνική αγορά, για το
ενεργειακό κόστος, για την κατανομή των πόρων του Ταμείου Ανθεκτικότητας και
Ανάκαμψης, για την αναδιάρθρωση του Ε.Σ.Υ – είναι όλα θεματικές στις οποίες το
ΠΑ.ΣΟ.Κ πήρε έγκαιρα ξεκάθαρες θέσεις και διατύπωσε προτάσεις εντός πάντοτε του
ευρωπαϊκού πλαισίου. Ένα ακόμη σημείο που αξίζει να τονιστεί είναι η ανάδειξη
ενός νέου πολιτικού προσωπικού – διαδικασία απαιτητική και χρονοβόρα – που όμως
έχει φέρει τα πρώτα θετικά αποτελέσματα.<o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αν μένει να απαντήσει σε ένα
ερώτημα ακόμη, αυτό είναι γιατί ενώ είναι η ουσιαστική αντιπολίτευση στη χώρα
αυτό δεν αποτυπώνεται στη δημόσια σφαίρα – αλλά εδώ η ευθύνη δεν βαραίνει το
ίδιο αλλά εν πολλοίς το μιντιακό σκηνικό και τις επιλογές του όπως αυτό έχει
διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Στην μεγάλη συζήτηση που
αναπόφευκτα θα γίνει το επόμενο διάστημα και θα αφορά στην ανασυγκρότηση του
ευρύτερου προοδευτικού χώρου, το ΠΑ.ΣΟ.Κ όχι μόνο έχει ρόλο αλλά θα έχει τον
κεντρικό. Μέρα με τη μέρα χτίζει την πολιτική και προγραμματική αξιοπιστία του,
ασκεί καθήκοντα οιονεί αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν στερείται σοβαρότητας,
έχει πανελλαδική διάρθρωση με υπαρκτές κοινωνικές δυνάμεις στην πέραν της
Αττικής Ελλάδα και μπορεί να δώσει και την μάχη των ( μεγάλων) πόλεων με
εμφανώς καλύτερους όρους σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Από κόμμα στόχος
είναι να γίνει και πάλι παράταξη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οι κυβερνητικές αστοχίες κάνουν
ορατό το πολιτικό ταβάνι της Νέας Δημοκρατίας και η ζήτηση για μια εναλλακτική
μέρα με τη μέρα αυξάνει. Πολλά σοσιαλιστικά κόμματα κατά το παρελθόν υπέστησαν
συντριπτικές ήττες – κάποια εξαερώθηκαν άλλα όμως επανέκαμψαν και αποτέλεσαν τη
ραχοκοκαλιά πετυχημένων κυβερνήσεων. Προ πενταετίας όλοι θα κατέτασσαν το
ΠΑ.ΣΟ.Κ στην πρώτη κατηγορία – σήμερα όμως είναι στον προθάλαμο της δεύτερης. <o:p></o:p></span></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-88811097331800749442022-06-18T18:53:00.002+03:002022-06-18T18:53:42.672+03:00Δύο προκλήσεις και ένας κίνδυνος για τον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΠΑ.ΣΟ.Κ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJuKZ5aAL1JSmv1QfzuIpAj42YquGQjCMgRqGo8be3yNXmSpzVPoB_zVg5HTeZ0DZ7SjufHiEfCoerX87G9P4BV7OEJ5E3_7m-nf2cCMRhJyMGiTwv2lz-6t0392lPcsE-8jlItdI7KQy-eQCxGiwMFyYhA5Hr6zBi_QvakCHbqUiMPLCGXkRmbmqhxg/s720/62a76eae2500004a034738a2.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJuKZ5aAL1JSmv1QfzuIpAj42YquGQjCMgRqGo8be3yNXmSpzVPoB_zVg5HTeZ0DZ7SjufHiEfCoerX87G9P4BV7OEJ5E3_7m-nf2cCMRhJyMGiTwv2lz-6t0392lPcsE-8jlItdI7KQy-eQCxGiwMFyYhA5Hr6zBi_QvakCHbqUiMPLCGXkRmbmqhxg/w400-h266/62a76eae2500004a034738a2.webp" width="400" /></a></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Μετά την εμπειρία της οικονομικής
κρίσης, περισσότεροι Έλληνες κατάλαβαν ότι οι πόροι δεν είναι απεριόριστοι –
όχι οι περισσότεροι, αλλά σίγουρα περισσότεροι από όσοι πριν. Η αδυναμία του
υπό χρεωκοπία ελληνικού κράτους να ενσωματώσει όλα τα αιτήματα στην οικονομική
του πολιτική και να στηρίξει γενναιόδωρα την κατανάλωση περιορίστηκε δραματικά.
Η σπάνη λοιπόν των πόρων δημιουργεί μια συνθήκη απολύτως συγκεκριμένη στην
οποία η πραγματική πολιτική οφείλει να δώσει την απάντηση. Η μαγική λέξη είναι
μία – προτεραιότητες. Χωρίς ιεράρχηση προτεραιοτήτων και ανάλογη κατανομή των
πόρων δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ξεφύγουμε από την μέγγενη μιας επόμενης
χρεοκοπίας. Επένδυση και παραγωγή αντί κατανάλωσης, εισοδήματα έναντι φόρων,
εργαζόμενοι και άνεργοι πρώτα και μετά ασφαλιστικό κ.ο.κ<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αυτή η θεμελιώδης παραδοχή πρέπει
να συνέχει όλα τα πολιτικά κόμματα και να γίνεται διακριτή στον προγραμματικό
και πολιτικό τους λόγο – τουλάχιστον σε εκείνα που φιλοδοξούν να ασκήσουν
κυβερνητική εξουσία. Ο νέος πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ φαίνεται να αντιλαμβάνεται
αυτήν την αναγκαιότητα καθώς έχει καταφέρει να δώσει ένα πρώτο στίγμα των
προθέσεών του. Ορίζει προτεραιότητες και αγγίζει θεματικές που πιο πριν δεν
ήταν στο επίκεντρο του δημοσίου διαλόγου – ενέργεια, κοινωνική κατοικία,
δημογραφικό, πολιτική ασφάλειας και άμυνας κοκ. Επιχειρεί μάλιστα να τις
συνδέσει με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και να καταστήσει ευδιάκριτες τις
διαφορές των πολιτικών οικογενειών. Δίνει με τον τρόπο αυτό στο ΠΑ.ΣΟ.Κ στίγμα,
προγραμματικό βάθος και ευρωπαϊκό αέρα – στοιχεία που του επιτρέπουν να μιλά
για σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση της Ελλάδας και να μην εγκλωβίζεται σε
ερωτήματα του στυλ «με ποιόν θα πάτε μετά τις εκλογές».<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Ποιες είναι οι δύο προκλήσεις
για τον νέο αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ;<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Το ΠΑ.ΣΟ.Κ ως ένας από του
βασικούς πυλώνες της μεταπολίτευσης και κόμμα που κυβέρνησε περισσότερα από 20
χρόνια τη χώρα πρέπει να έχει πρόταση <b>για το κράτος</b> και <b>για την
οικονομία και τη μεσαία τάξη</b>. Το ελληνικό κράτος πρέπει να αλλάξει, να μην
είναι σπάταλο, βραδυκίνητο και αναποτελεσματικό. Πρέπει να μειωθεί το μέγεθος,
το κόστος, η γραφειοκρατία του αλλά από την άλλη απαιτείται κρατική παρέμβαση
σε νέα πεδία. Ρυθμιστικές αρχές, αναδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους με στόχευση,
ενίσχυση της υγείας, διοικητική μεταρρύθμιση, φορολογία, κόστος ενέργειας,
υποδομές, διασφάλιση κανόνων ανταγωνισμού, νέο προσωπικό με δεξιότητες και άρα
καλές αμοιβές και στήριξη του αναπτυξιακού εγχειρήματος με κάθε τρόπο. Το
ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να εμφανίσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για ένα σύγχρονο,
σοσιαλδημοκρατικό κράτος, μακριά από τις παθογένειες όμως του παρελθόντος – είναι
κομβικό για ένα κεντροαριστερό κόμμα. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Στα της οικονομίας το ερώτημα για
το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι πως και με ποιο πλέγμα πολιτικών θα ενισχυθεί ή θα
ξαναδημιουργηθεί μεσαία τάξη, απολύτως απαραίτητη για την επάνοδο στην
κανονικότητα. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εσωστρεφής κορπορατισμός, συνέχιση
προνομίων στους insiders, διατήρηση κλειστών επαγγελμάτων, προϊόντα και
υπηρεσίες μη εμπορεύσιμα διεθνώς σημαίνει γνώριμη μεσαία τάξη της κρατικής
υπερ-ρύθμισης, της προστασίας από τον ανταγωνισμό, της προσοδοθηρίας, του
μεταπρατικού χαρακτήρα της οικονομίας που στέλνει τον λογαριασμό στους
outsiders. Προσδιορισμός της θέσης στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, διεθνώς
εμπορεύσιμα προϊόντα και υπηρεσίες, άνοιγμα στον ανταγωνισμό, ισχυροποίηση των
θεσμών, σαφείς κανόνες για όλους σημαίνει διαφορετική οικονομία και νέα μεσαία
τάξη – που ας μην ξεχνάμε ότι είναι αυτή που δίνει τα χαρακτηριστικά της στο παραγωγικό
μοντέλο. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Ο κίνδυνος<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Τα ανωτέρω είναι πολύ ωραία
σχέδια επί χάρτου, χρειάζονται, αλλά η πολιτική είναι πιο σκληρή και έχει
καθημερινές απαιτήσεις. Ο κίνδυνος που υπάρχει για το ΠΑ.ΣΟ.Κ του Νίκου
Ανδρουλάκη είναι να εμφανιστεί με πλήρη προγραμματικό λόγο αλλά να μην
καταφέρει να πιάσει τον κοινωνικό παλμό, να μην είναι δηλαδή «παίκτης»
υπολογίσιμος στον πολιτικό ανταγωνισμό. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ ως κόμμα έχει ξεχάσει να
κάνει εφ’ όλης της ύλης αντιπολίτευση και η νέα γενιά του είναι άνθρωποι κυρίως
μετριοπαθείς που τους διακρίνει ο ρεαλισμός και η προσέγγιση των πραγμάτων με
υπευθυνότητα. Για να απευθυνθεί όμως πειστικά σε κοινωνικά στρώματα που κάποτε
το στήριζαν χρειάζεται ανάλογη κωδικοποίηση των μηνυμάτων του. Η πολιτική μάχη
για τρεις είναι σκληρή, ιδιαίτερα για τον τρίτο. Είναι ανταγωνιστική, θέλει
πάθος, εγρήγορση, αντανακλαστικά, συνθήματα, ευστοχία παρεμβάσεων, ομάδα με
όρεξη και -για το ΠΑ.ΣΟ.Κ ιδιαίτερα-<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ιστορικοπολιτικό ορίζοντα εάν θέλει να υποκαταστήσει τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ ως
εκφραστής της ιστορικής δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης. Η δημοσκοπική
εκτίναξη ανακάτεψε την τράπουλα, έδωσε ώθηση, έκανε το δημόσιο λόγο του ΠΑ.ΣΟ.Κ
ορατό και υπολογίσιμο. Τώρα απαιτείται όμως πανελλαδική διάρθρωση, συστηματική
προσπάθεια παντού και «πολιτικότητα». Το άλμα από ένα διόλου ευκαταφρόνητο
13-15% στο 20% περνά μέσα από μια αυθεντική λαϊκότητα - όχι λαϊκισμό- από
καθαρές απαντήσεις, αποφασιστικότητα και σταθερή προάσπιση της πολιτικής
αυτονομίας. Ο νέος πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει μια ιστορική ευκαιρία και την
ικανότητα να εξελίσσεται ο ίδιος. Αν ενώσει αυτές τις κουκίδες θα βρει την
έξοδο προς την εκλογική ισχυροποίηση.<o:p></o:p></p>Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην Ηuffingtonpost <a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/deo-prokleseis-kai-enas-kindenos-yia-ton-niko-androelake-kai-to-pasok_gr_62a76cfbe4b06594c1cc6ffe?fbclid=IwAR2zrWDd2mM5DjpVBl3UobYSR2Sl3A3UY43UzGwyUgrLT6TDSlYXVuROUkQ" target="_blank">ΕΔΩ</a><p></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-17856841586706563972022-06-18T18:47:00.002+03:002022-06-18T18:47:28.196+03:00Η ιστορική ευκαιρία της Θεσσαλονίκης: Μετεξέλιξη, Εξωστρέφεια, Ανάπτυξη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8VFEfoTPDFnukM2Wlhlpp8R7u5aSnunckMHLNwo4LN1nxN1RSlUyQI2FiB1HqmmMu4nekXXORrYWSdEMUJf6uHgDXQRwk9TJnu-Wv7jfisJQllh7vHhQc1E3JfEDhz_PVbXYKfRwfC_lXjpkLvAlqkeIVioglgiM5OKefIbDbBT3WO_iNFhdFc3QvMw/s600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="516" data-original-width="600" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8VFEfoTPDFnukM2Wlhlpp8R7u5aSnunckMHLNwo4LN1nxN1RSlUyQI2FiB1HqmmMu4nekXXORrYWSdEMUJf6uHgDXQRwk9TJnu-Wv7jfisJQllh7vHhQc1E3JfEDhz_PVbXYKfRwfC_lXjpkLvAlqkeIVioglgiM5OKefIbDbBT3WO_iNFhdFc3QvMw/w400-h344/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" width="400" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Οι παγκόσμιες εξελίξεις φέρνουν ανακατατάξεις. Οι βίαιες εξελίξεις, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, φέρνουν δυναμικές αλλαγές, επιταχύνουν αργόσυρτες διαδικασίες και δημιουργούν νέες δυναμικές. Τα Βαλκάνια μετά την τραυματική εμπειρία των αρχών των 90s εμφανίζουν ξανά γεωπολιτικό ενδιαφέρον καθώς η εγγύτητά τους με το πεδίο της σύγκρουσης, η γειτνίασή τους με αναθεωρητικές δυνάμεις, η ιστορική, πολιτισμική και φυλετική συγγένεια με τους αντιμαχόμενους (σλάβοι) και η διαρκής εκκρεμότητα ένταξή τους στις ευρωπαϊκές (και εύρω-ατλαντικές δομές) τα καθιστούν σημείο αυξημένου ενδιαφέροντος. Η δημιουργία ενός περιφερειακού συστήματος ασφάλειας την επομένη της σύγκρουσης απαιτεί διευθετήσεις, νέες συμμαχίες, υπερβάσεις και συνεκτικούς δεσμούς, άρα τα ζητήματα των Βαλκανίων πρέπει να κλείσουν.</p><p>Σε αυτό το περιβάλλον η Ελλάδα μπορεί να παίξει σημαίνοντα ρόλο καθώς παρά την υπερδεκαετή οικονομική και κοινωνική κρίση έχει ακόμη το ειδικό βάρος μιας χώρας μέλους της Ε.Ε, του ευρώ, του ΝΑΤΟ, με εξαιρετικά ισχυρή δύναμη αποτροπής και στρατιωτική ισχύ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Οι συμμαχίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Γαλλία αλλά και η αναβάθμιση των σχέσεών με τις ΗΠΑ αναστηλώνουν τη διεθνή εικόνα μας και εμπεδώνουν έναν ρόλο που ήταν ζητούμενο για εμάς. Η Ελλάδα αν δεν υποστεί κάποιο πλήγμα, αν δεν ηττηθεί σε κάποιο θερμό επεισόδιο με τη γείτονα –πόσο δε μάλλον αν επικρατήσει- μπορεί να «αλλάξει πίστα» και να εμφανιστεί ως ένας πολύ σοβαρός παίκτης του διεθνούς συστήματος, εγγυητής της σταθερότητας και της ασφάλειας, προσανατολισμένος σε αξίες και συμμαχίες.</p><p>Ο ρόλος όμως της Ελλάδας δεν περιορίζεται μόνο στο αποτρεπτικό – στρατιωτικό επίπεδο. Αυτό είναι η απαραίτητη προϋπόθεση που εξασφαλίζει ότι δεν θα υποταχθούμε στο νέο-οθωμανικό αναθεωρητικό σχέδιο που ιδανικά θα ήθελε αναβίωση της επιρροής της οθωμανικής αυτοκρατορίας ακυρώνοντας ιστορία και αποτελέσματα 200 ετών – από την ελληνική επανάσταση. Ο ρόλος μας μπορεί και πρέπει να είναι σημαντικός σε σειρά άλλων πεδίων με άξονα την οικονομία.</p><p>Επενδύσεις, υποδομές, εμπόριο, μεταφορές, εκπαίδευση, τουρισμός, συμπράξεις ελληνικών με βαλκανικές εταιρείες, συνεργασία στην ενέργεια, στον αγροδιατροφικό τομέα, στην τραπεζική είναι δυνητικά ευκαιρίες συνεργασίας με την Ελλάδα να έχει κεντρικό ρόλο. Αυτός είναι ο τρόπος να μετατρέψουμε τη γεωγραφική μας θέση σε γεωπολιτικό πλεονέκτημα.</p><p>Σε μια τέτοια θετική (και ακόμα υποθετική) εξέλιξη, αν μία πόλη έχει σημαίνοντα ρόλο είναι η Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που μπορεί να παίξει τον ρόλο του κέντρου, της πύλης εισόδου, του κόμβου. Μπορεί να αναδειχθεί σε φιλόδοξο αστικό κέντρο που σε ουσιαστικό αλλά συμβολικό επίπεδο θα αποτυπώνει και θα σχηματοποιεί αυτήν την ελληνική στρατηγική – θα της δίνει εικόνα και υλική υπόσταση.</p><p>Εάν στη Θεσσαλονίκη συνεχίσουν να εγκαθίστανται μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, εάν συνεχιστεί η πορεία ανάδειξής της σε κέντρο καινοτομίας και ο μετασχηματισμός της σε smart city, με ολοκληρωμένες τις μεγάλες υποδομές και τις σημαντικές αναπλάσεις του δημοσίου χώρου τότε η πόλη θα έχει καταφέρει να κατακτήσει αυτόν τον ηγετικό ρόλο στη Βαλκανική. Ήδη τις δίνονται κάποιες σημαντικές ψήφοι εμπιστοσύνης – ο τουρισμός ανακάμπτει, η κρουαζιέρα εμφανίζει ανοδικές τάσεις και πολλά γκρουπ τουριστών κάνουν εμφανή την παρουσία τους στο κέντρο της πόλης. Χτίζονται συνεχώς ξενοδοχεία υψηλών προδιαγραφών ενώ το ενδιαφέρον στο real estate είναι αμείωτο.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEBpBxAV1VxiiVq_qwqEt5hrAAXGOWfDjgQOpuqV9Ld1OJj5bCpSud2_p5XZXMSdCmjf82qD4BRSMUxyF7Xm_cmO3V2QM2mtLhBrMgwCS9-wCxeKfNhqTUQzBiO7telSL8_u3KValyDaAEc6TUPeXaC7WtnFjBR25_jzrvXxnRIm2cYER0D0PPZ7bv5w/s600/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="337" data-original-width="600" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEBpBxAV1VxiiVq_qwqEt5hrAAXGOWfDjgQOpuqV9Ld1OJj5bCpSud2_p5XZXMSdCmjf82qD4BRSMUxyF7Xm_cmO3V2QM2mtLhBrMgwCS9-wCxeKfNhqTUQzBiO7telSL8_u3KValyDaAEc6TUPeXaC7WtnFjBR25_jzrvXxnRIm2cYER0D0PPZ7bv5w/w400-h225/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84.jpg" width="400" /></a></div><p>Στο μέτωπο των αναπλάσεων, για πρώτη ίσως φορά μετά από χρόνια υπάρχουν στο τραπέζι ώριμα σχέδια, μελέτες και εξασφαλισμένες χρηματοδοτήσεις. Σκεφτείτε την εικόνα της πόλης με ολοκληρωμένο δυτικά το Μουσείο Ολοκαυτώματος, με νέες πλατείες Διοικητηρίου και Ελευθερίας, με έναν ανανεωμένο άξονα Αριστοτέλους και με το ντεκ επέκτασης της παλιάς Παραλίας. Οι αναβαθμισμένες αγορές Μοδιάνο και Καπάνι δεν θα έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τις ανοιχτές αγορές της Ευρώπης και η ανάπλαση της ΔΕΘ θα δώσει τεράστια ανάσα αλλάζοντας όλο το κέντρο. Μετρό, αστικές συγκοινωνίες και ποδηλατόδρομοι θα συμβάλλουν στην λύση του κυκλοφοριακού ενώ το νέο γήπεδο της Τούμπας και οι παρεμβάσεις στη γύρω περιοχή θα αναβαθμίσουν συνολικά το αστικό περιβάλλον. Το ίδιο και οι νέοι «Στάβλοι Παπάφη» - ένα κτηριακό συγκρότημα υψηλών προδιαγραφών στο κέντρο του αστικού ιστού. Παράλληλα η συντήρηση και οι παρεμβάσεις στις γειτονιές εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα των δικτύων και συμβάλλουν στη διατήρηση της συνοχής της πόλης, ενώ οι προσπάθειες ανάταξης και ανάκτησης της χαμένης εμπορικότητας των δρόμων θα συμβάλλουν στη διατήρηση της επιχειρηματικότητας μικρού και μεσαίου επιπέδου με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική διαστρωμάτωση και τα εισοδήματα.</p><p>Η Θεσσαλονίκη μπορεί – αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Ανατάσσεται στο εσωτερικό της – διαδικασία επίμονη και απαιτητική, επενδύει, καλύπτει το χαμένο έδαφος στις υποδομές. Το κεντρικό κράτος οφείλει να αναγνωρίσει αυτή τη δυναμική, να μην την υποσκάψει και ακολούθως να σχεδιάσει για την Ελλάδα έναν νέο δυναμικό και εξωστρεφή ρόλο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η Θεσσαλονίκη μπορεί να παίξει τον ρόλο του «κέντρου» αυτής της προσπάθειας – προετοιμάζεται. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι μάλιστα ευεργετική για την ολόκληρη τη χώρα. Ένας δεύτερος αστικός πόλος ανάπτυξης μπορεί να δώσει ιδιαίτερη δυναμική στο ΑΕΠ και στη δομή της οικονομίας.</p><p>Η προσπάθεια έχει ξεκινήσει, είναι σε εξέλιξη - όσοι βλέπουν τη μεγάλη εικόνα δίνουν ήδη αυτή τη μάχη.</p><p>Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη Voria.gr <a href="https://www.voria.gr/article/i-istoriki-efkeria-tis-thessalonikis---metexelixi-exostrefia-anaptixi?fbclid=IwAR3bfSbC6iDvIH9hw2ZScfGIQ359KbCLJekWkIcPaWG0xqcwOsKJBzozVAo" target="_blank">ΕΔΩ</a></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-21247892167272068662022-01-22T13:33:00.002+02:002022-03-21T13:44:24.740+02:00Η νέα κανονικότητα δεν μπορεί να είναι μεταπολιτευτική, άρθρο στην Ηuffingtonpost<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgS2cihlXy0JXrAO4SjpvZJxOhrWZwFUYK2Oj6ICWH6O7Kf5uEFQIDC8kHl4xHGACX1jCnaewuE_313RBrEGrHC-4vEp80iKBulM8EWoBpqrk2rawkcKs2ZB-UkHr3ZsOqZvjz-5T6JiubF82Hca1tzS-jizhRU9tj_qUlfXt1rRgTjvpOqQHfeeMIIRw=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgS2cihlXy0JXrAO4SjpvZJxOhrWZwFUYK2Oj6ICWH6O7Kf5uEFQIDC8kHl4xHGACX1jCnaewuE_313RBrEGrHC-4vEp80iKBulM8EWoBpqrk2rawkcKs2ZB-UkHr3ZsOqZvjz-5T6JiubF82Hca1tzS-jizhRU9tj_qUlfXt1rRgTjvpOqQHfeeMIIRw=w400-h266" width="400" /></a></div><br /><span style="font-family: ProximaNova; font-size: 1.125rem; font-weight: 700;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: ProximaNova; font-size: 1.125rem; font-weight: 700;">Η κόπωση της ελληνικής κοινωνίας είναι δεδομένη. Και αν επρόκειτο μόνον για κόπωση, θα ήταν όλοι ευτυχισμένοι, όμως εδώ έχουμε μια σχεδόν δεκαπενταετία - σχηματικά από το 2007- που ανατράπηκε η μεταπολιτευτική κανονικότητα</span><span style="font-family: ProximaNova; font-size: 1.125rem;">.</span></p><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;">Η περιδίνηση της ελληνικής οικονομίας συμπαρέσυρε όπως ήταν αναμενόμενο την κοινωνία σε ένα καθοδικό σπιράλ με μεγάλο κόστος. Η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να διαγνώσει και να υπερβεί άμεσα και αποφασιστικά τις δομικές αδυναμίες που οδήγησαν στη χρεοκοπία επέτεινε χρονικά την κρίση και πολλαπλασίασε το κόστος. Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι υπήρξαν κυβερνήσεις και περίοδοι που τα πράγματα συμμαζεύτηκαν ή διορθώθηκαν, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό ώστε να ισχυριστούμε σήμερα πως αφήσαμε πίσω μας οριστικά και αμετάκλητα τις εγγενείς παθογένειες.</p><div id="adman-display-fallback" style="box-sizing: border-box; display: flex; justify-content: center; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><div id="banner-25390" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"></div></div><div class="pip-desktop" id="adman-UID0" style="bottom: 0px; box-sizing: border-box; height: 0px; margin: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: fixed; right: 5px; transform: translateZ(10rem); transition: all 0.7s ease-out 0s; z-index: 2147483647;"><div class="akamai-video video-js vjs-inpage-skin vjs-controls-disabled vjs-has-started vjs-paused vjs-user-inactive" id="adman-inpage-video-UID0" muted="true" playsinline="" preload="metadata" src="//static.adman.gr/inpage/blank.mp4" style="background-color: black; box-sizing: border-box; color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10px; height: 540px; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; user-select: none; vertical-align: middle; width: 720px;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"></div><div class="vjs-control-bar" style="background-color: rgba(7, 20, 30, 0.7); box-sizing: border-box; cursor: pointer; height: auto; inset: 0px; margin: 0px; opacity: 1; padding: 0px; position: initial; transition: visibility 0.1s ease 0s, opacity 0.1s ease 0s; visibility: visible;"><div class="vjs-remaining-time vjs-time-controls vjs-control" style="background: rgba(153, 153, 153, 0.4); bottom: 0em; box-sizing: border-box; display: none; float: left; font-size: 1em; height: auto; left: 0px; line-height: 3em; margin: 0.8em; outline: none; padding: 0px 0.6em; position: absolute; text-align: center; width: auto;"><div aria-live="off" class="vjs-remaining-time-display" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><span class="vjs-control-text" style="border: 0px; clip: rect(0px, 0px, 0px, 0px); height: 1px; margin: -1px; overflow: hidden; padding: 0px; position: absolute; width: 1px;">Remaining Time</span>-0:00</div></div><div aria-live="polite" class="vjs-fullscreen-control vjs-control" role="button" style="bottom: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: none; float: left; height: auto; margin: 0.8em; outline: none; padding: 2em; position: absolute; right: 0px; text-align: center; width: auto;" tabindex="0"><div class="vjs-control-content" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><span class="vjs-control-text" style="border: 0px; clip: rect(0px, 0px, 0px, 0px); height: 1px; margin: -1px; overflow: hidden; padding: 0px; position: absolute; width: 1px;">Fullscreen</span></div></div><div aria-live="polite" class="vjs-mute-control vjs-control" role="button" style="box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: none; float: right; height: auto; left: 0px; margin: 0.8em; outline: none; padding: 2em; position: absolute; text-align: center; top: 0px; width: auto;" tabindex="0"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><span class="vjs-control-text" style="border: 0px; clip: rect(0px, 0px, 0px, 0px); height: 1px; margin: -1px; overflow: hidden; padding: 0px; position: absolute; width: 1px;">Mute</span></div></div></div></div></div></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Η εμφάνιση της πανδημίας ήρθε σωρευτικά να προσθέσει νέα βάρη και νέες προκλήσεις</span> σε έναν αδύναμο και γραφειοκρατικό κρατικό μηχανισμό, έφερε νέες οικονομικές επιβαρύνσεις και κατέστησε ορισμένα ζητήματα που χρόνιζαν επιτακτικά. Σε αυτή τη συγκυρία – για να είμαστε επίσης δίκαιοι με τις καταβληθείσες προσπάθειες – έγιναν σημαντικά βήματα λειτουργικού εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους όμως δεν κατέστη δυνατό να ξεπεραστεί η μόνιμη οργανωσιακή υστέρηση και οι χρόνιες ανεπάρκειες. Η φέρουσα ικανότητα του κράτους είναι συγκεκριμένη ακόμη και αν αποδεχθούμε ότι κινηθήκαμε στα άνω όριά της για να ανταπεξέλθουμε στην υγειονομική κρίση.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;">Σε αυτήν την δεύτερη χρονικά υγειονομική κρίση, σημαντική παράμετρος που έχει συγκρατήσει σε διαχειρίσιμο για την ώρα επίπεδο την κατάσταση είναι η διαφορετική αντιμετώπιση του ζητήματος από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η δυνατότητα χρηματοδότησης ελλειμμάτων κάθε κράτους μέλους – συνθήκη όμως που έχει έναν απολύτως ορατό χρονικό ορίζοντα πέραν του οποίου κάθε κοινωνία θα αναμετρηθεί με τις δικές της πραγματικότητες και αδυναμίες.</p></div><div class="cli cli-advertisement advertisement-holder" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="advertisement" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"></div></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Το μόνιμο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας από το 2010 και μετά είναι να η επαναφορά της κανονικότητας.</span> Να βγούμε επιτέλους από την αέναη κρίση και να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Είτε αυτή είναι η οικονομική και κοινωνική ζωή μέχρι το 2010 είτε αυτή είναι η ζωή προ πανδημίας. <span style="font-weight: 700;">Εύλογο αίτημα απολύτως λογικό για μια κοινωνία που απώλεσε 30% του ΑΕΠ και για 2 χρόνια τώρα μετρά απώλειες ζωών και ζει υπό περιορισμούς.</span></p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Εδώ όμως κρύβεται ο τεράστιος κίνδυνος.</span> <span style="font-weight: 700;">Για την Ελλάδα επιστροφή σε αυτό που εκτιμάται και ονοματίζεται κανονικότητα δεν υπάρχει. Δ</span>εν μπορούμε να επιστρέψουμε στην προ του 2010 κατάσταση με κανένα υπαρκτό σενάριο – ακόμα και αν επιχειρηθεί μια τέτοια επιστροφή στο τέλος του δρόμου θα μας περιμένει μια νέα χρεοκοπία. Επίσης πρέπει να συνηθίσουμε πως το μέλλον που μας επιφυλάσσ<span style="font-weight: 700;">ει ο 21ος αιώνας είναι γεμάτος κρίσεις</span> και όχι κανονικότητες όπως το τελευταίο τέταρτο του 20ου.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;">Ειδικά εμείς έχουμε μπροστά μας πληθώρα κρίσεων.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;">Πρώτα και κύρια την οικονομική έως ότου ξεπεράσουμε την <span style="font-weight: 700;">οικονομική</span> <span style="font-weight: 700;">υστέρηση</span> μέσα από ένα πλέγμα αλλαγών σε κράτος και οικονομία. Ελλείμματα, δημόσιο χρέος και ασθενική ανάπτυξη δεν είναι συνταγή επιτυχίας.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;">Η <span style="font-weight: 700;">δημογραφική κρίση</span> είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο και συμπαρασύρει όλα τα πεδία κράτους και οικονομίας – ακόμη και αυτά της ασφάλειας και την άμυνας. Λιγοστεύουμε και γερνάμε τάχιστα.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Περιβαλλοντική κρίση</span> καθώς φαίνεται να βρισκόμαστε στην πρώτη ζώνη χωρών που τις επόμενες δεκαετίες θα κληθούμε να πληρώσουμε τεράστιο κόστος λόγω κλιματικής αλλαγής.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Ενεργειακή κρίση</span> καθώς η αλλαγή του ενεργειακού μείγματος αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι κολοσσιαίο project άμεσα συνδεδεμένο με παγκόσμιες εξελίξεις και δυνατότητες κάθε χώρας να εντάξει την τεχνολογική εξέλιξη στην δική της παραγωγή ενέργειας.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Γεωπολιτική κρίση</span> καθώς γειτνιάζουμε με μια αναθεωρητική δύναμη που διάκειται εχθρικά προς εμάς σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που μεταβάλλεται και απουσιάζουν οι μεταπολεμικές σταθερές.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Άρα λοιπόν τι μένει; Τ</span>ι μπορούμε να κάνουμε; Είμαστε χαμένοι από χέρι; Είναι το μέλλον μας δυσοίωνο; <span style="font-weight: 700;">Η απάντηση εδώ εξαρτάται από πολλές παραμέτρους.</span></p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Πρώτη παράμετρος είναι να αναλύσουμε σε βάθος και ρεαλιστικά το σημείο που βρισκόμαστε.</span> Δεν θα λύσουμε και δεν θα απαντήσουμε πειστικά σε καμία πρόκληση εάν δεν την αναγνωρίσουμε ως τέτοια. Αν ο δημόσιος διάλογος συνεχίσει να περιστρέφεται γύρω από επιδόματα, συντάξεις και μεταπολιτευτικές διευθετήσεις, έξεις και δομές δεν έχουμε μέλλον. Η νέα κανονικότητα είναι η αποτελεσματική διαχείριση κρίσεων από το κράτος όχι η ένταξη και ικανοποίηση συντεχνιακών αιτημάτων και χαριστικών ρυθμίσεων σε ομάδες πίεσης στο κράτος.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Δεύτερο, ας ξεχάσουμε την μεταπολιτευτική κανονικότητα και ας αναζητήσουμε ιστορικά ανάλογα σε άλλες ιστορικές περιόδους.</span> Η ήττα, η υποχώρηση, η υστέρηση δεν είναι νομοτέλεια αρκεί να προετοιμαστούμε. Υπάρχουν περίοδοι που η χώρα προόδευσε αισθητά. Πώς το πέτυχε; Με ποιες ελίτ; Με πιο πολιτικό πρόγραμμα; Με ποια ανάλυση διεθνών συγκυριών; Μια συνοπτική ματιά στη νεοελληνική ιστορία έχει αξιόλογα παραδείγματα.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Τρίτο</span>, <span style="font-weight: 700;">μεταφορά πόρων σε άλλα πεδία</span> – αν συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε άπατα βαρέλια χωρίς καμία μετρήσιμη ανταπόδοση επειδή συγκυριακά έχουμε πρόσβαση σε φθηνό χρήμα δίνουμε παράταση ζωής σε ένα νεκρό μοντέλο και σε 10 με 15 χρόνια θα βρεθούμε σε ακόμη πιο δυσμενή θέση. Αυτή η μεταφορά πόρων θα συναντήσει αντιστάσεις από την κοινωνία είναι όμως μονόδρομος.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-weight: 700;">Κάθε κόμμα που κυβερνά είτε φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα οφείλει να τοποθετηθεί σε αυτά τα ζητήματα γιατί αυτά συγκροτούν την ατζέντα της επόμενης πενηντακονταετίας.</span> Εάν θέλουμε η Ελλάδα του 2060 να είναι χώρα εύρωστη, πληθυσμιακά μετρήσιμη, οικονομικά δυνατή, ενταγμένη σε όλα τα δίκτυα ισχύος, προσαρμοσμένη στις νέες συνθήκες πρέπει να δράσουμε σήμερα.</p></div><div class="primary-cli cli cli-text" style="box-sizing: content-box; font-family: ProximaNova; margin: 30px auto; max-width: none; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;">Το μέλλον σίγουρα δεν θα είναι γραμμικό – ίσως υπάρξουν περίοδοι που η παλίρροια θα μας σηκώσει και άλλες που η άμπωτη μπορεί να μας τσακίσει. <span style="font-weight: 700;">Αυτό που πρέπει να αποφύγουμε με κάθε τρόπο είναι να είμαστε καρυδότσουφλο όπως στο ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.</span> Είναι απολύτως εφικτό να μην είμαστε εμείς εκ νέου ο αδύναμος κρίκος αλλά παράγοντας σταθερότητας.</p><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;"><br /></p><p style="box-sizing: border-box; font-size: 1.125rem; line-height: 1.56; margin: 0px; padding: 0px;">Το άρθρο δημοσιεύτηκε <a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-nea-kanonikoteta-den-mporei-na-einai-metapoliteetike_gr_61ebc4b6e4b087281f8456f4" target="_blank">ΕΔΩ</a></p></div>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-81869324724365995632021-12-13T13:22:00.001+02:002022-03-21T13:32:52.680+02:00Αξίζει η Θεσσαλονίκη να επενδύσει στα Χριστούγεννα; άρθρο στην Voria <p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjOWctI8pfvGI3hyzLozKhMHbd4zN5fNQKjt5FX-_cKNTvFEhlBK8nvjoR30r2K9cCQjXNNsVRuuM92pT3aMxYflKqKDvwFSkMpyTKS9CdQivD3dHTr8N7_u3psq0-VJ9ZYhwQjFHjkEgnTKto9U0vmeX_20hQ_bb34EAuOkne-VnPSQKMVldnDhCWo3A=s4000" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2664" data-original-width="4000" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjOWctI8pfvGI3hyzLozKhMHbd4zN5fNQKjt5FX-_cKNTvFEhlBK8nvjoR30r2K9cCQjXNNsVRuuM92pT3aMxYflKqKDvwFSkMpyTKS9CdQivD3dHTr8N7_u3psq0-VJ9ZYhwQjFHjkEgnTKto9U0vmeX_20hQ_bb34EAuOkne-VnPSQKMVldnDhCWo3A=w400-h266" width="400" /></a></b></div><b><br /> </b><p></p><p><b>Η αρχική ιδέα</b></p><p>Είναι γεγονός πως από την πρώτη χρονιά δημαρχίας του Κωνσταντίνου Ζέρβα έχει δοθεί βαρύτητα στην προετοιμασία της πόλης για τον εορταστικό χριστουγεννιάτικο στολισμό της πόλης, παρά το γεγονός της ανάληψης καθηκόντων το μήνα Σεπτέμβριο. Και βέβαια αυτή η επιλογή δεν ήταν τυχαία, ούτε συνιστούσε έκπληξη καθώς όλα τα προηγούμενα χρόνια ο ίδιος από το βήμα του Δημοτικού Συμβουλίου παρενέβαινε στο ζήτημα δείχνοντας ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον.</p><p>Την πρώτη χρονιά λοιπόν «Οι Μαγεμένες Γιορτές» εντυπωσίασαν αναμφίβολα κατοίκους και επισκέπτες γιατί έγινε φανερή μια διαφορετική προσέγγιση που βασίζονταν σε ορισμένους άξονες. Φιλόδοξο σχέδιο, πρωτοτυπία, καλύτερη οργάνωση, ευρωπαϊκή αισθητική, παραδοσιακός προσανατολισμός και κινητοποίηση πολλών παικτών, πέραν του Δήμου Θεσσαλονίκης.</p><p>Τη διαφορά έκανε η χριστουγεννιάτικη αγορά που οργανώθηκε στα πρότυπα αντίστοιχων κεντροευρωπαϊκών πόλεων και προσέδωσε στο εγχείρημα ζηλευτά χαρακτηριστικά. Έδωσε το μήνυμα στην πόλη αλλά και στους δυνητικούς επισκέπτες ότι «εδώ πάει να γίνει κάτι σοβαρό». Το στοίχημα κερδήθηκε κατά κοινή ομολογία και η πόλη δειλά αλλά σταθερά μπήκε στα ραντάρ όσων παρακολουθούν συστηματικά αυτές τις εξελίξεις. Μετά ήρθε η πανδημία και μοιραία όλα άλλαξαν. Ο δύσκολος χειμώνας του 2020 δεν άφηνε περιθώρια για πολλές εκδηλώσεις – επιλέχθηκε η πόλη να στολιστεί αλλά η καρδιά της χτυπούσε στα νοσοκομεία που ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχη κατά του κορωνοϊού.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjO7mPiWpRVfMvqc7HdE9KEXoqaW8zxSDDEmvqseRyiDlA8Jj6mWa_dcsqnRhbT8Q70OILNDtrDZwd9xd-QElKd2ipCOjBRt5Kvj3MY4mIBIwpt2TEO9jHUhmIMs9kpd8gcZlzbqzMDj42WsV-Ykne76KXJShEp5O893zfLJ3EgUbj0h9f4JYksjXc6Gw=s1920" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjO7mPiWpRVfMvqc7HdE9KEXoqaW8zxSDDEmvqseRyiDlA8Jj6mWa_dcsqnRhbT8Q70OILNDtrDZwd9xd-QElKd2ipCOjBRt5Kvj3MY4mIBIwpt2TEO9jHUhmIMs9kpd8gcZlzbqzMDj42WsV-Ykne76KXJShEp5O893zfLJ3EgUbj0h9f4JYksjXc6Gw=s320" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p><b>Η φετινή προσπάθεια</b></p><p>Φέτος, χωρίς να έχουμε αφήσει πίσω μας την πανδημία αλλά με το εμβόλιο να δίνει στην κοινωνία περιθώρια ελευθερίας προετοιμαστήκαμε για ένα μεγάλο come back των γιορτών. Η σκέψη να μεταφερθεί η χριστουγεννιάτικη αγορά από την Πλατεία Δικαστηρίων στο Πάρκο Ξαρχάκου – ως μια άκρως πετυχημένη πρακτική, έμεινε στα χαρτιά παρά την απόλυτη οργανωτικά ετοιμότητα για το εγχείρημα. Τα επιδημιολογικά δεδομένα οδήγησαν σε δεύτερες σκέψεις και κρατάμε την ιδέα για μια επόμενη χρονιά. Αξίζει να σημειωθεί πως η επιλογή χώρου γίνεται πάντοτε με ορισμένα κριτήρια. Το 2019 θελήσαμε να δώσουμε ζωή σε ένα σημείο επιβαρυμένο και με «καλές χρήσεις» να δείξουμε πως για καμία περιοχή, καμία γειτονιά δεν υπάρχει νομοτέλεια εγκατάλειψης.</p><p>Πάμε όμως στα υπόλοιπα. Φέτος λοιπόν χωρίς τη δυνατότητα πολλών και μεγάλων εορταστικών εκδηλώσεων, χωρίς τη χριστουγεννιάτικη αγορά και παρά το γεγονός πως όλα είχαν σχεδιαστεί και προετοιμαστεί, δόθηκε βαρύτητα στον στολισμό και τον φωτισμό. Κατά κοινή ομολογία πολλών – αν όχι όλων – η πόλη είναι για πρώτη φορά τόσο φωτεινή. Για πρώτη φορά φτάνουμε σε γειτονιές με τόσο έντονη και δυνατή παρουσία καθώς πέραν του κέντρου και του άξονα της Αριστοτέλους που αυτονόητα έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, όλοι έχουμε δικαίωμα στη χαρά.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi0pUHqDmeFugBE5WTMVk1y80NxEgYAVLUpyqgPPZ77qaQMkGYFLsYrvgn13deJ1E0Zae4R5fRWZ4RX_08nYfNtzcOKRr77qmdwVXnqUkSHqXAWqp7NYCtfy_JYK0IyBygObkMsXbPUgZHUrnubrKKMLEYHvKR_Z5E3t7CwsbcKD2QU-nqoOEtoFeHhKg=s5114" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3407" data-original-width="5114" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi0pUHqDmeFugBE5WTMVk1y80NxEgYAVLUpyqgPPZ77qaQMkGYFLsYrvgn13deJ1E0Zae4R5fRWZ4RX_08nYfNtzcOKRr77qmdwVXnqUkSHqXAWqp7NYCtfy_JYK0IyBygObkMsXbPUgZHUrnubrKKMLEYHvKR_Z5E3t7CwsbcKD2QU-nqoOEtoFeHhKg=w400-h266" width="400" /></a></div><p><b><br /></b></p><p><b>Ποια είναι τα οφέλη;</b></p><p>Στόχος μας είναι να μετατρέψουμε τη Θεσσαλονίκη την περίοδο των γιορτών αφενός σε προορισμό για επισκέπτες από Ελλάδα και εξωτερικό και αφετέρου να την ομορφύνουμε, να προσδώσουμε εκείνη την εορταστική ατμόσφαιρα που αναλογεί σε φιλόδοξα, αισιόδοξα, δυναμικά ευρωπαϊκά αστικά κέντρα. Τα οφέλη είναι πολλαπλά τόσο για την τοπική οικονομία όσο όμως και για την ποιότητα ζωής, για την διασκέδαση και την ψυχολογική ανάταση.</p><p>Υπόθεση όλης της πόλης: Ο στολισμός, ο φωτισμός, οι εκδηλώσεις είναι project που έχουν κόστος. Είναι σημαντικό πως αυτό το όραμα, αυτόν τον στόχο πλέον τον μοιράζονται πλέον πολλοί μέσα στην πόλη. Η «συμμαχία του καλού» φορά τα γιορτινά της και συνεισφέρει έμπρακτα. Φορείς, σύλλογοι, επιμελητήρια, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, επαγγελματίες αντιλαμβάνονται τις Χριστουγεννιάτικες γιορτές ως μία συλλογική υπόθεση. Κερδίζουμε το στοίχημα – κερδίζει όλη η πόλη. Το κόστος λοιπόν καλύπτεται με χορηγίες και χρόνο με το χρόνο ο στολισμός αυξάνεται. Τα χρήματα και τα υλικά πιάνουν τόπο και όλοι αντιλαμβάνονται ότι η προσπάθεια που γίνεται είναι συστηματική και πως υπάρχει σχέδιο. Ο προϋπολογισμός του Δήμου δεν επιβαρύνεται και η πόλη βρίσκει ένα πεδίο που μπορεί να την ενώσει – σημαντικό για τη Θεσσαλονίκη των διχασμών.</p><p>Κάθε χρόνο περισσότερα και καλύτερα: Με τον τρόπο που οργανώνονται τα Χριστούγεννα της πόλης, κάθε χρόνο σωρεύουμε στολισμό και φωτισμό. Ό,τι αγοράστηκε πρόπερσι, πέρυσι και φέτος αθροίζεται με τα μελλοντικά και πολύ σύντομα θα μας δώσει τη δυνατότητα να φτάσουμε παντού.</p><p>Αφύπνιση της χειμερινής τουριστικής βιομηχανίας: Παγκοσμίως η βιομηχανία των Χριστουγέννων είναι δραστηριότητα πολλών δισεκατομμυρίων και η Ελλάδα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων είναι απούσα. Διακηρυκτικά στοχεύουμε σε τουρισμό 4 εποχών αλλά κάπου εκεί στα τέλη Οκτωβρίου τα μαζεύουμε και αναμένουμε το επόμενο καλοκαίρι. Αυτό μπορεί να αλλάξει αν αντιμετωπίσουμε τα Χριστούγεννα όπως το καλοκαίρι – ως ένα τουριστικό προϊόν. Δεν είναι εύκολο, δεν είναι ακατόρθωτο. Η χρονική διεύρυνση της τουριστικής δραστηριότητας, η καλύτερη γεωγραφική κατανομή της τουριστικής ζήτησης και η αύξηση της μέσης δαπάνης και της διάρκειας παραμονής των επισκεπτών θα φέρουν θέσεις εργασίας, εισόδημα και ανάπτυξη σε πολλούς κλάδους.</p><p>Σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις: Υπάρχουν πόλεις που έχουν παράδοση στον τομέα αυτό και είναι λογικό. Ας μη συγκριθούμε άμεσα με αυτές. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις πόλεων πιο κοντά στα δικά μας πολιτισμικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά που τα καταφέρνουν πάρα πολύ καλά έχοντας κλείσει το χάσμα με τις πρώτες. Να δούμε λοιπόν τις συνταγές τους, τις ιδέες τους, τα επιτεύγματά τους</p><p>Ενίσχυση παράλληλων δραστηριοτήτων – κεντρικότητα του brand της πόλης: Ερχόμενος κανείς στη Θεσσαλονίκη για τις γιορτές, πέραν της διαμονής σε κάποιο κατάλυμα θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τη γαστρονομία της – πρωτεύουσα πλέον με τη σφραγίδα της UNSECO. Ίσως ενδιαφερθεί για κάποια απόδραση σε κάποιο κοντινό προορισμό, σε κάποιο χειμερινό θέρετρο. Προσθέτοντας τα Χριστούγεννα ως λόγο επίσκεψης και κατανάλωσης στην πόλη είναι δεδομένο ότι ενισχύεται το brand της. Πλάι στα παραδοσιακά πλεονεκτήματά της, ιστορία, κοσμοπολιτισμός, μουσεία θάλασσα, αρχιτεκτονική, γαστρονομία, εγγύτητα με περιοχές αυξημένου ενδιαφέροντος, βάζουμε έναν ακόμη λόγο, μία ακόμη πινελιά.</p><p>Πέραν αυτών όμως αξίζει να δούμε αν η Θεσσαλονίκη εναρμονίζεται με τα ζητούμενα της νέας εποχής σε ό,τι αφορά στον τουρισμό. «Η πορεία του ελληνικού τουρισμού προς το 2030 προϋποθέτει τη μετάβαση από την αυθόρμητη στη στοχευμένη ανάπτυξη μέσα από ένα μεθοδικό, ουσιαστικό και ολοκληρωμένο σχεδιασμό σε ένα πλαίσιο βιωσιμότητας, λαμβάνοντας υπόψη διαθέσιμους πόρους, στόχους και αναδυόμενες τάσεις» αναφέρει η μελέτη με θέμα: «Ελληνικός Τουρισμός 2030|Σχέδια Δράσης» που εκπονήθηκε από την κοινοπραξία εταιρειών Deloitte-Remaco για λογαριασμό του ΙΝΣΕΤΕ.</p><p>Σε αυτήν τα προσδιορίζονται 5 άξονες για την ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού:</p><p> -Η βελτίωση και ανάπτυξη των δημοσίων -κυρίως- υποδομών</p><p> -Η αναβάθμιση, καινοτομία και προώθηση του τουριστικού προϊόντος</p><p> -Η ψηφιακή αναβάθμιση και ο μετασχηματισμός του τουριστικού οικοσυστήματος</p><p> -Η προστασία του περιβάλλοντος και η αειφορία, και</p><p> -Η ενίσχυση των δεξιοτήτων και η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh62Tvi9tTAo_3zhV-g84iyx1CCr7w29jtzOC-UHyhPV_0A0Tbhwy6cO_vF_sP7HkHoI9UINVVp3PQJu_bV2TWmB2z8Y9PymYpgWowAXOMT41X_FRTnjJNeoA09IDrCoSZmVhzhO_X7jYMDQlWZjeXVqwNZU2ct9mWgQcMN7SWncnrUZC_B1VaaK0cjOg=s3960" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2640" data-original-width="3960" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh62Tvi9tTAo_3zhV-g84iyx1CCr7w29jtzOC-UHyhPV_0A0Tbhwy6cO_vF_sP7HkHoI9UINVVp3PQJu_bV2TWmB2z8Y9PymYpgWowAXOMT41X_FRTnjJNeoA09IDrCoSZmVhzhO_X7jYMDQlWZjeXVqwNZU2ct9mWgQcMN7SWncnrUZC_B1VaaK0cjOg=w400-h266" width="400" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Για όποιον παρακολουθεί τον πυρήνα της πολιτικής και προγραμματικής προσέγγισης του Δήμου Θεσσαλονίκης, είναι σίγουρο ότι θα εντοπίσει σίγουρα την βαρύτητα και την κεντρικότητα των υποδομών, τη συστηματική δουλειά στην ψηφιακή αναβάθμιση και την επένδυση στη δημιουργία ενός ψηφιοποιημένου περιβάλλοντος καθώς και στην σημασία που δίνεται στη στήριξη και ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας μέσα από ένα πλέγμα πολιτικών και επιλογών σε όλο το φάσμα των αρμοδιοτήτων του.</p><p>Βρισκόμαστε στην αρχή μιας δεκαετίας που φαίνεται πως συγκεντρώνονται οι προϋποθέσεις για ανοδική πορεία. Υπάρχει βούληση, υπάρχει σχέδιο, έχουν ωριμάσει πολιτικά - κοινωνικά αλλά και τεχνικά οι συνθήκες, υπάρχει δημοσιονομικός χώρος και το κυριότερο όλων, έχει εμπεδωθεί η πεποίθηση πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Το πετυχαίνουμε με τα Χριστούγεννα, με τις υποδομές, με την προσέλκυση μεγάλων πολυεθνικών, με τις επενδύσεις, την εξωστρέφεια και τη διεκδίκηση κάθε διαθέσιμου πόρου.</p><p>Το άρθρο δημοσιεύτηκε <a href="https://www.voria.gr/article/axizi-i-thessaloniki-na-ependisi-sta-christougenna" target="_blank">ΕΔΩ</a> </p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-73875741382895130292021-12-06T15:00:00.005+02:002021-12-06T15:04:00.514+02:00Κεντρικότητα, το πλεονέκτημα Ανδρουλάκη <p> </p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-size: 14pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjZzFoVbOkwF3zgNA9mhb13oaHa6IJmr5FPATZwbBD6H84RNHnhy6NguVXsFat6xCv31J2YTdbNrtKi4MqoEOl4OYh25Nj0q1pWQrhEJhac7uYvTdGnzAN_GwxcNKJicDlSFJOdpVfo3t_i1MjZLeYpTFrTwX_OK_uF9SeNsRVTzsnZPP2gLTcBzgSCCA=s1290" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="725" data-original-width="1290" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjZzFoVbOkwF3zgNA9mhb13oaHa6IJmr5FPATZwbBD6H84RNHnhy6NguVXsFat6xCv31J2YTdbNrtKi4MqoEOl4OYh25Nj0q1pWQrhEJhac7uYvTdGnzAN_GwxcNKJicDlSFJOdpVfo3t_i1MjZLeYpTFrTwX_OK_uF9SeNsRVTzsnZPP2gLTcBzgSCCA=w400-h225" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p style="text-align: left;"></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του νικητή του Α' γύρου ήταν ότι η
υποψηφιότητά του είχε κεντρικότητα στις εσωκομματικές εκλογές. Κεντρικότητα που
του έδινε – δίνει- το απόλυτο πολιτικό πλεονέκτημα σε κάθε πιθανό δεύτερο γύρο.
Κεντρικότητα που τον κατέστησε την πιο λογική κομματική επιλογή για μερίδες του
κομματικού εκλογικού σώματος που παλαιότερα δεν τον επέλεξαν, αλλά τώρα -
πριμοδοτώντας την προσωπική πολιτική του αξιοπιστία - πήγαν στην κάλπη υπέρ
του.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Με μια πολιτικά μετριοπαθή στρατηγική, αυτήν την κεντρικότητα διαφύλαξε ως
κόρη οφθαλμού, αποφεύγοντας την μεγάλη πολιτική και προγραμματική έκθεση, χωρίς
αυτό να σημαίνει ότι δεν υπέδειξε ιδεολογικές συντεταγμένες. Έδειξε ότι έχει
γνώση της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής συζήτησης αλλά δεν μπήκε βαθιά στον
προγραμματικό – πολιτικό ανταγωνισμό. Άλλωστε δεν παρατηρήθηκαν κολοσσιαίες
πολιτικές διάφορες ανάμεσα στους υποψήφιους, δεν κρίθηκε σε αυτό το πεδίο η
μάχη. Αλλά και πέραν αυτού, η κεντροαριστερά ακόμη και τα πέτρινα χρόνια της, επί
μία δεκαετία, είναι παραγωγός προγραμματικού και πολιτικού λόγου. Τα κείμενα,
οι επεξεργασίες, τα προγράμματα του αστερισμού του ευρύτερου χώρου εάν
συγκεντρωθούν και μπούνε σε σειρά μας δίνουν ακόμη και σήμερα μια ποιοτική και
ευθέως ανταγωνιστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η κεντρικότητα της υποψηφιότητάς ταυτίστηκε με τη σημασία της αυτονομίας
του χώρου και της σαφούς οριοθέτησης από τον κομματικό ανταγωνισμό. Έμμεσα
δηλαδή απευθύνθηκε στους εκλογείς υποδεικνύοντας ιεράρχηση στόχων και
αντίστοιχη σειρά βημάτων. Πρώτα ενότητα, αυτονομία, καθαρή ιδεολογική και
προγραμματική τοποθέτηση και ακολούθως απεύθυνση στην ευρύτερη κοινωνία – με αυτή
τη σειρά. Τα μηνύματά του ήταν απλά και καθαρά.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Επενδύει επίσης στο αίτημα για ανανέωση που όσο και ο,τι και να λέμε είναι
ισχυρότατο, ειδικά σε έναν χώρο που λεηλατήθηκε από μια παρέα 40ρηδων, χωρίς
καμία προγραμματική ωριμότητα το 2012-2019. Υπόσχεται δε, μια ηγεσία πιο
ανταγωνιστική προς τους αντιπάλους - λογικό σε ένα αρχηγοκεντρικό κομματικό
σύστημα - αλλά και σταθερές και λιτές κομματικές δομές, μάλλον απότοκος της
ευρωπαϊκής του εμπειρίας. Οι αναφορές στο </span><span lang="EN-US" style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">SPD</span><span lang="EN-US" style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> </span><span style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">και σε
Πορτογάλους και Ισπανούς Σοσιαλιστές ήταν συνεχείς.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η πιθανή εκλογή του δημιουργεί προϋποθέσεις ανακατατάξεων στον πέραν της
κεντροδεξιάς χώρο. Η πρόκληση και το στοίχημα για την επόμενη ημέρα είναι
τεραστίων διαστάσεων, αλλά νωρίς να το περιγράψουμε. Αν θα μπορούσα να σκιαγραφήσω
τον πυρήνα του ζητήματος «επόμενη ημέρα», αυτό είναι να αντιληφθεί σε βάθος και
σε ολόκληρο το εύρος το τι σημαίνει ηγεσία. Ηγεσία σημαίνει αγκαλιά στο όλον,
όχι στο μέρος. Σημαίνει πολιτικές και οργανωτικές υπερβάσεις, διαφορετικής
ποιότητας από αυτές που – σίγουρα- έκανε ο ίδιος στην πορεία του προς την
αρχηγία. Εκτιμώ ότι το γνωρίζει και έχει κατανοήσει τον καταστατικά διαφορετικό
ρόλο που καλείται να υπηρετήσει.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Κατά μία περίεργη αναλογία καλείται να κάνει στα κομματικά πράγματα αυτό
που δεν έκανε ο Αλέξης Τσίπρας. Καλείται να φτιάξει κόμμα με δομές και
διαδικασίες αλλά κυρίως να απευθυνθεί στο ευρύτερο δυνατό ακροατήριο αξιοποιώντας
τις ευρύτερες κομματικές δυνάμεις.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.5pt; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Οι ευκαιρίες στην πολιτική είναι σαν τα τρένα. Αν είσαι στο σταθμό την ώρα
που περνάνε, ανεβαίνεις και φτάνεις στον προορισμό σου. Ο Τσίπρας από τότε που
κατέβηκε από το τρένο δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει που είναι ο επόμενος σταθμός. Ο
Νίκος Ανδρουλάκης στο πρώτο του ραντεβού ήταν εκεί.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p> </o:p></span></p><br /><p></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-31006434526131364172021-04-25T18:35:00.005+03:002021-04-25T18:35:52.546+03:00Πως θα είναι ο 21ος αιώνας; άρθρο στην Κυριακάτικη Μακεδονία της 25/4/2021<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjogC5Asx-xTK8t6QgegBs2gq6Os-Wa4iOKxtZTyPEbu4j6pB_6NePR7_XLMxCo_zGBWJ0zVz1QqfgZMDhCb7i9iDgou8LmYesgCu-2e_b2OyApcqxfJ3iVNveq7FrUAPL7px0RigrMUM9k/s630/5fc12d5a2100005204ed1569.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjogC5Asx-xTK8t6QgegBs2gq6Os-Wa4iOKxtZTyPEbu4j6pB_6NePR7_XLMxCo_zGBWJ0zVz1QqfgZMDhCb7i9iDgou8LmYesgCu-2e_b2OyApcqxfJ3iVNveq7FrUAPL7px0RigrMUM9k/w400-h266/5fc12d5a2100005204ed1569.jpeg" width="400" /></a></div><p></p><p><span style="font-size: 12pt; text-align: justify;">Τις τελευταίες ημέρες έπεσαν στην
αντίληψή μου ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες ειδήσεις που θα μπορούσε κανείς να
ισχυριστεί ότι είναι ψηφίδες του σεναρίου του 21</span><sup style="text-align: justify;">ου</sup><span style="font-size: 12pt; text-align: justify;"> αιώνα. Βέβαια για
να έχει κανείς ολόκληρη εικόνα του ψηφιδωτού θα πρέπει αυτό να συμπληρωθεί
επαρκώς, να εμφανιστούν τα βασικά σχήματα και τα χρώματα, όμως αυτό δεν αναιρεί
την σημασία των αρχικών ψηφίδων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Είδηση 1<sup>η</sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Η Κίνα ανακοίνωσε ανάπτυξη – ρεκόρ για το
πρώτο τρίμηνο του 2021, καταγράφοντας άνοδο της τάξεως του 18,3% σε σύγκριση με
το αντίστοιχο διάστημα τη χρονιά που προηγήθηκε. Η οικονομία της Κίνας
αναπτύχθηκε με τον ταχύτερο ρυθμό από το 1992.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Είδηση 2<sup>η</sup> - Επενδύσεις
περίπου 2 τρισ. δολαρίων στις υποδομές πρότεινε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden,
με στόχο τη δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας και την αντιμετώπιση της
πρόκλησης που θέτει η Κίνα στον ανταγωνισμό. Το πρόγραμμα "Build Back
Better" αφορά σε αυτές τις επενδύσεις που θα απλωθούν σε μια περίοδο οκτώ
ετών<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οι δυο αυτές ειδήσεις μας
προετοιμάζουν για το τι θα ακολουθήσει. Τα πρώτα 20 χρόνια του νέου αιώνα ήταν
μάλλον η εισαγωγή και τώρα περνάμε μάλλον στο κύριο θέμα. Οι τάσεις βέβαια
προϋπήρχαν και άρχισαν να διαμορφώνονται στα τέλη του προηγούμενου αιώνα όμως
πλέον γίνονται εμφανείς σε περισσότερους. Το ξέσπασμα της πανδημίας και κυρίως
ο τρόπος αντιμετώπισής της ήταν και παραμένει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των
νέων προκλήσεων. Βλέπουμε σε πραγματικό χρόνο πως αντιδρά και διαχειρίζεται την
κατάσταση η Κίνα, οι υπόλοιπες αναπτυγμένες ασιατικές χώρες, η Ευρωπαϊκή Ένωση,
η Ρωσία, η Ινδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορούμε να συγκρίνουμε και να
αντιληφθούμε πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, υστερήσεις, αποφασιστικότητα στην
ηγεσία, κρατική ετοιμότητα και ευελιξία, ενσωμάτωση τεχνολογικής εξέλιξης,
ψηφιακή διάρθρωση, θεσμική συγκρότηση αλλά και πολιτισμικές διαφοροποιήσεις που
επηρεάζουν την προσπάθεια κατά τόπους. Μπορούμε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>να αξιολογήσουμε τις επιδόσεις αυτών των πόλων του παγκόσμιου συστήματος
σε ίδιο χρόνο, όντας αντιμέτωποι με την ίδια πρόκληση, χρησιμοποιώντας απολύτως
μετρήσιμα και συγκρίσιμα δεδομένα. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Από εκεί και πέρα όμως τα
αποτελέσματα αυτής της μέγα- σύγκρισης επιδέχονται πολλών αναλύσεων και
ερμηνειών. Για παράδειγμα ένα κομβικό ερώτημα είναι κατά πόσο η αστική
φιλελεύθερη δημοκρατία- όπως αυτή διαμορφώθηκε σε Η.Π.Α και Ε.Ε-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μπορεί να επιβιώσει ως παγκόσμιο πρότυπο
πολιτικού συστήματος όταν αυταρχικές και άκρως συγκεντρωτικές χώρες φαίνεται να
κάνουν άλματα και να απαντούν εξίσου ή και πιο ικανοποιητικά σε πλανητικές
προκλήσεις;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ποιοι πόλοι εμφανίζονται
τεχνολογικά υπέρτεροι; Ποια είναι η τάση; Λέγεται ότι οι Η.Π.Α έβλεπαν κάποτε
την Κίνα ως μια χώρα που αντιγράφει την τεχνολογία των άλλων. Σήμερα ισχύει το
ίδιο; Και τι συμβαίνει στο πεδίο την εκπαίδευσης, της καινοτομίας – στάδια πριν
την τεχνολογική εφαρμογή; Η Κίνα είναι «fast follower», αλλά «τα καλύτερα και
τα πιο πρωτότυπα papers έρχονται ακόμα από τη Δύση» -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για πόσο ακόμα; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μπορεί ένας πόλος που είναι
βασισμένος στις αρχές της δημοκρατίας, που επιδιώκει ομοφωνίες και συναινέσεις
μέσα από μακρόσυρτες και γραφειοκρατικές διαδικασίες να ανταγωνιστεί ένα
μονοκομματικό μοντέλο απόλυτης εξουσίας; Μπορεί με λίγα λόγια η Ε.Ε που
ξεκίνησε με στόχο της αποφυγή πολέμων μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών να παίξει κάποιο
ρόλο στον 21<sup>ο</sup> αιώνα που το κέντρο βάρους του πλανήτη είναι σε άλλα
μήκη και πλάτη; Μπορούν, προλαβαίνουν οι Ή.Π.Α να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία
και μέσα από ποιες επιλογές θα το επιχειρήσουν; Το σχέδιο </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Biden</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">είναι αφετηρία μιας τέτοιας
προσπάθειας; Επαρκεί η στροφή και η επένδυση και στις υποδομές; Αν δει κανείς
τα επιτεύγματα του Πεκίνου ίσως τρομάξει σε αυτόν τον τομέα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br /><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTR6djM4_gXhWr2CkDYUoxfilaacr4RAkYZ-yNA8_3rJTC3tiAD7SXcWXsTE1XhyphenhyphenG7ps0jVqgt6JwURMokKt6U62WI2WFOgWRQDDwVcwdfgSbzzgbgXji_iw0boZ2jWVPtIvouRa-Yx45o/s720/720_185312_a57176dc0d-8f7cbd977958a50b.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTR6djM4_gXhWr2CkDYUoxfilaacr4RAkYZ-yNA8_3rJTC3tiAD7SXcWXsTE1XhyphenhyphenG7ps0jVqgt6JwURMokKt6U62WI2WFOgWRQDDwVcwdfgSbzzgbgXji_iw0boZ2jWVPtIvouRa-Yx45o/s320/720_185312_a57176dc0d-8f7cbd977958a50b.jpg" width="320" /></a></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η ύπαρξη ενός ενιαίου πολιτικού
κέντρου είναι συγκριτικό πλεονέκτημα ή όχι; Πριν βιαστούμε να απαντήσουμε αξίζει
να θυμηθούμε το εξής. Η σχέση Δύσης και Κίνας είναι χαρακτηριστική περίπτωση. Η
μεν πρώτη μετατράπηκε λόγω της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε ένα
ανεξάντλητο πεδίο δικτύων, η δεύτερη αναπτύχθηκε βασισμένη σε μία κεντρική
ιεραρχική δομή. Η έλλειψη κεντρικής διεύθυνσης στη Δύση επέτρεψε και ευνόησε τη
δημιουργία ποικιλόμορφων δικτύων που καινοτομούν ως αυτόνομοι κόμβοι, ενώ η πιο
ανεπτυγμένη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κίνα το 1500μ.Χ., δεν
κατάφερε να υιοθετήσει τις καινοτομίες έγκαιρα και καθολικά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-25601753999161145042021-03-21T13:51:00.002+02:002021-04-20T13:58:42.792+03:00Διοίκηση Ζέρβα: Έργο παρά τις δυσκολίες - Αλλαγή παραδείγματος, άρθρο στον ΤΥΠΟ της Θεσσαλονίκης, 21/3/2021<p> <span face=""Beau sans Pro", sans-serif" style="background-color: white; font-size: 16px;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaLYXC71KbNyQf87civjU4u-ekXDGoBAGYlRkk5UnN7ZpYE1BimlDpX4FRaIJx2yclDgDejUfkWYnWwxg8qVJUnXtDSEKHo7Cw1_GYZm5C7eCIwf7rDLxPnqKX6Ufy3wWHDgnxFJ-KiVZ0/s2048/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25B1+2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1152" data-original-width="2048" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaLYXC71KbNyQf87civjU4u-ekXDGoBAGYlRkk5UnN7ZpYE1BimlDpX4FRaIJx2yclDgDejUfkWYnWwxg8qVJUnXtDSEKHo7Cw1_GYZm5C7eCIwf7rDLxPnqKX6Ufy3wWHDgnxFJ-KiVZ0/w400-h225/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25B1+2.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Όταν οι κάλπες έκλεισαν την δεύτερη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών η πόλη βρίσκονταν ενώπιον ενός μοναδικού αποτελέσματος. Ο νέος δήμαρχος συγκέντρωσε 67% των ψήφων όμως η απλή αναλογική του έδινε μόλις 7 συμβούλους σε σύνολο 49. Αυτή η εξαιρετικά σύνθετη κατάσταση ήταν απότοκος ενός συστήματος που δημιούργησε αβεβαιότητα – όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλους δήμους της χώρας.<p></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">Όλο το καλοκαίρι του 2019 ο δήμος Θεσσαλονίκης ήταν ένα case study ακυβερνησίας και η πρόκληση για τη νέα Διοίκηση πολύ μεγάλη. Από εκείνη την περίοδο βέβαια κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και σήμερα συζητούμε εάν υπάρχει στο Δημοτικό Συμβούλιο απόλυτη ή σχετική πλειοψηφία. Είναι και αυτή μία πρόοδος αλλά και απόδειξη της απόστασης που έχουμε διανύσει.</p><div><br /></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjerW8Pc0sI6ApQjSfgjIl4qXJkP_CZr3YgTrPrA0tdTzHNyQCSBorcHge-kn4BwxC0ptb0nTHw46zNGU51ay7NCxDVGRCY5a6PwGYdT8K7Tc_opIIwySOLeuQCz2Y3fQYuzNVq-SAaetNd/s1104/%25CE%25A3%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2586%25CE%25B7+2.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="431" data-original-width="1104" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjerW8Pc0sI6ApQjSfgjIl4qXJkP_CZr3YgTrPrA0tdTzHNyQCSBorcHge-kn4BwxC0ptb0nTHw46zNGU51ay7NCxDVGRCY5a6PwGYdT8K7Tc_opIIwySOLeuQCz2Y3fQYuzNVq-SAaetNd/w400-h156/%25CE%25A3%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2586%25CE%25B7+2.png" width="400" /></a></div><br /><span style="font-family: arial;">Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η κατάσταση ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι από τον Κωνσταντίνο Ζέρβα. Το σύνθημά του ήταν «ούτε μία ημέρα χαμένη, ούτε ένα λεπτό ακυβερνησίας, καμία περίοδος χάριτος». Εν πολλοίς αυτό έγινε το διάστημα από τον Σεπτέμβριο του 2019 μέχρι σήμερα. Οι προσδοκίες ήταν και παραμένουν υψηλές, περίοδος χάριτος δεν ζητήθηκε και δεν προσφέρθηκε. Το έργο όμως είναι μετρήσιμο παρά τα δεδομένα και τους εξωτερικούς καταναγκασμούς.</span><p></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial;">Βασική παράμετρος είναι το ξέσπασμα της πανδημίας, γεγονός που όπως ήταν φυσικό και λογικό μετέβαλε τις προτεραιότητες και την ιεράρχηση των ζητημάτων. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας δεν μπορούσε να λείπει από την εθνική συλλογική προσπάθεια υπέρβασης της υγειονομικής κρίσης ούτε από την προσπάθεια προστασίας της δημόσιας υγείας. Στους 19 μήνες διοίκησης οι 12 πέρασαν με πανδημία, lockdown, οικονομικές απώλειες και σταθερή στήριξη κοινωνίας και οικονομίας, στα όρια των δυνατοτήτων του Δήμου.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><br /></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivrP7tPFUAL_YR30KDuf1ctNKpoft8BEpGJPZLmdKZPud9GBfGOYs78is8l9DCWVBbn0ZX_rylmfC7QtmRSc3i7vwxsVmhmsjhP15t5DFNbrCTMuvOvude7byi1rGJkxmPPbgkFVa9UnMl/s1600/%25CF%2585%25CF%2580%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9+3.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivrP7tPFUAL_YR30KDuf1ctNKpoft8BEpGJPZLmdKZPud9GBfGOYs78is8l9DCWVBbn0ZX_rylmfC7QtmRSc3i7vwxsVmhmsjhP15t5DFNbrCTMuvOvude7byi1rGJkxmPPbgkFVa9UnMl/s320/%25CF%2585%25CF%2580%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9+3.jpg" /></a></div><p></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Δεσμεύσεις – έργο – προτεραιότητες</strong></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">Στην πολιτική ζωή, έτσι όπως αυτή έχει εξελιχθεί στην Ελλάδα, έχει μεγάλη σημασία η αξιοπιστία των προσώπων. Μετά από μια υπερδεκαετή κρίση έχει νόημα και αξία να μιλάμε με στόχους, ιεραρχήσεις και συνοχή. Η σημερινή διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης διαπνέεται από κάποιες βασικές αρχές – μια φιλοσοφία και προσέγγιση των πραγμάτων.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">Υποδομές και καθημερινότητα βρίσκονται στον πολιτικό πυρήνα αυτής της περιόδου καθώς η ανάγνωση και η ανάλυση της πραγματικότητας οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">Η υστέρηση της Θεσσαλονίκης σε βασικά έργα υποδομής ήταν τροχοπέδη. Τα προηγούμενα πολλά χρόνια – και λόγω οικονομικής κρίσης – περιοριστήκαμε σε εκθέσεις ιδεών για μια πόλη που μονίμως είχε προοπτικές, είχε ευκαιρίες, είχε δυνατότητες όμως αυτές έμεναν στην καλύτερη περίπτωση στο χαρτί. Παράλληλα, η προϊούσα υποβάθμιση της καθημερινότητας σώρευε δυσαρέσκεια και επιδρούσε αρνητικά σε οικονομία και ψυχολογία. Ένα γκρίζο πέπλο πάνω από την πόλη δεν της έδινε ανάσα αισιοδοξίας. «Τίποτε δεν γίνεται, τίποτε δεν ολοκληρώνεται, η Αθήνα είναι το κέντρο» κοκ. Η πόλη είχε προοπτικές αλλά δεν είχε αστικά λεωφορεία, κάδους, επαρκή φωτισμό, μέσα σταθερής τροχιάς. Συστήνονταν στον κόσμο ως μία πόλη με σημαντική ιστορία αλλά αβέβαιο μέλλον. Ως όμορφος τουριστικός προορισμός χωρίς όμως αυτό να επαρκεί – χωρίς να πλαισιώνεται από παραγωγικές επενδύσεις, έρευνα, καινοτομία, δημόσια έργα κοκ.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Πως αλλάζει αυτό;</strong></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">Εν αρχή ην ο λόγος. Τα πράγματα αλλάζουν αν μιλήσουμε διαφορετικά, αν φέρουμε τα προβλήματα στο επίκεντρο του δημοσίου διαλόγου. Αυτό έκανε ο Κωνσταντίνος Ζέρβας από την πρώτη στιγμή της εκλογής του. Η πολιτική στήριξη όλων των έργων υποδομής, όλων των μεγάλων projects που τρέχουν στην πόλη είναι μία σημαντική διαφοροποίηση. Η λογική του «βρίσκω μία λύση για κάθε πρόβλημα» ήρθε να αντικαταστήσει τη λογική του «βρίσκω ένα πρόβλημα σε κάθε λύση». Η δεύτερη δοκιμάστηκε και μας εγκλώβισε σε ένα αντιαναπτυξιακό τέλμα και σε μία επιδείνωση βασικών παραμέτρων της καθημερινής ζωής.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">Οι δυνάμεις της αδράνειας και της ακινησίας, των αέναων συζητήσεων, του μηρυκασμού παλιών συνταγών που απέτυχαν, δεν θα πέσουν αμαχητί. Οι κοινωνικές δυνάμεις που έχουν αντιληφθεί ότι κάτι πρέπει να αλλάξει πρέπει να συνασπιστούν, όχι κατ’ ανάγκη γύρω από πρόσωπα αλλά γύρω από μία ατζέντα με δομή και στόχευση.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Ποια είναι τα σημεία αιχμής;</strong></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">Έξι είναι οι κατευθυντήριοι άξονες για την επόμενη ημέρα όπως τους περιγράφει ο ίδιος ο δήμαρχος</p><ol style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Beau sans Pro", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><li style="box-sizing: border-box; counter-increment: number 1; display: block; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Έργα υποδομών</strong>, κρίσιμα και απολύτως απαραίτητα για την εξέλιξη της πόλης. Μετρό – Αεροδρόμιο – λιμάνι – οδικοί άξονες – νέα περιφερειακή flyover – σιδηροδρομικά δίκτυα – αστικές συγκοινωνίες.</li><li style="box-sizing: border-box; counter-increment: number 1; display: block; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Αναπλάσεις δημοσίου χώρου</strong>, αισθητική και λειτουργική αναβάθμιση, νέα εικόνα – νέα αυτοπεποίθηση. Ανάπλαση ΔΕΘ, ανάπλαση άξονα Αριστοτέλους, αναπλάσεις βασικών πλατειών στο κέντρο, επέκταση παλιάς παραλίας με deck, νέοι «Στάβλοι Παπάφη», νέο γήπεδο Τούμπας.</li><li style="box-sizing: border-box; counter-increment: number 1; display: block; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Αναβάθμιση της καθημερινότητας</strong>. Οδικό δίκτυο, πεζοδρόμια, αστικός εξοπλισμός, επαρκής φωτισμός, πόλη με πράσινο, με ελεύθερους χώρους. Ξεκινά ένα μεγάλο πρόγραμμα παρεμβάσεων στις γειτονιές. Παράλληλα βελτιώθηκε η καθαριότητα, εκσυγχρονίζεται ο στόλος των οχημάτων, τοποθετήθηκαν οι πρώτοι υπόγειοι κάδοι.</li><li style="box-sizing: border-box; counter-increment: number 1; display: block; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Smart city και ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των πολιτών</strong>.</li><div data-id="_mwayss-0a9bf53c623e77aebfb6c806efecb639" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"></div><li style="box-sizing: border-box; counter-increment: number 1; display: block; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Στήριξη της επιχειρηματικότητας με κάθε τρόπο</strong>. Μειώθηκαν 25% τα ανταποδοτικά τέλη, θεσπίστηκαν ελαφρύνσεις, απαλλαγές –γενναία μέτρα</li><li style="box-sizing: border-box; counter-increment: number 1; display: block; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Συνεννόηση – συνεργασία – συμμετοχή</strong>. Δεν έχουμε την πολυτέλεια σπατάλης χρόνου, σπατάλης πόρων και άλλων χαμένων ευκαιριών. Να κρατηθούμε μακριά από διχασμούς που ταλαιπωρούν την πόλη.</li></ol>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-82011823416197944752021-02-21T14:58:00.006+02:002021-04-20T13:47:47.446+03:00Πως μπορεί να αναστηθεί ένα κόμμα σε μία πόλη; Το ΠΑ.ΣΟ.Κ στη Θεσσαλονίκη, άρθρο στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21/2/2020<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL8J3FQ5HHri5yLNcr-FrmqOZmTZeEnwAHl2OIiGPn3fQuXBSORbVRAIgiNNO79C_uIg6M7cUVc4o0g1kxeid6CEBg1ad2CllSpGU7jw0eCXyqL4KWeRZ5f8STaYN8D6jO1ya5r6yd0Rmr/s750/IMG_20190603_1849291-750x444.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="444" data-original-width="750" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL8J3FQ5HHri5yLNcr-FrmqOZmTZeEnwAHl2OIiGPn3fQuXBSORbVRAIgiNNO79C_uIg6M7cUVc4o0g1kxeid6CEBg1ad2CllSpGU7jw0eCXyqL4KWeRZ5f8STaYN8D6jO1ya5r6yd0Rmr/w400-h236/IMG_20190603_1849291-750x444.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Το ΠΑΣΟΚ ( ή ΚΙΝ.ΑΛ) βρίσκεται εδώ
και καιρό σε ένα ιδιότυπο τέλμα. Θέλει αλλά δεν μπορεί, μπορεί αλλά δεν θέλει –
μικρή σημασία έχει. Είναι πασιφανές ότι ως έχουν τα πράγματα δεν υπάρχει
περίπτωση να ανακάμψει καθώς δεν κινείται. Στην εκκωφαντική ανυμποριά του
ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ να μετεξελιχθει, το ΠΑ.ΣΟ.Κ απαντά με ακόμα πιο εκκωφαντική απουσία
από το γήπεδο. Οι αντίπαλοι είναι αδύναμοι ή έχουν τρωτά σημεία αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ
δεν κατεβαίνει να παίξει στον αγώνα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Αναφέρομαι κυρίως σε τοπικό επίπεδο – απολύτως ενδεικτικό
όμως αναλογιών πανελλαδικά. Όταν στη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη
της χώρας σε ένα πολεοδομικό συγκρότημα πλέον του 1 εκατ. κατοίκων δεν έχει
απολύτως καμία παρέμβαση, τί να περιμένει κανείς για άλλες πρωτεύουσες νομών
και περιοχές. <br />
Αναφέρομαι στη Θεσσαλονίκη διότι είναι μία περίπτωση με ειδική αξία και
βαρύτητα. Δεν είναι η πρωτεύουσα αλλά δεν είναι και επαρχία. Είναι ένα αστικό
κέντρο με συγκεκριμένες προκλήσεις, προβλήματα, είναι μια περιοχή όπου υπάρχει
δυνατότητα ανάπτυξης και κάλυψης του παραγωγικού χάσματος και ταυτόχρονα
περιοχή που υστερεί. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Και είναι σημαντικό για το ΠΑ.ΣΟ.Κ να έχει μια παρουσία στη
Θεσσαλονίκη καθώς οφείλει να στραφεί και στους πληθυσμούς των αστικών κέντρων
και στις παραγωγικές ηλικίες εάν δεν θέλει να εξελιχθεί σε κόμμα γερόντων και
περιφέρειας. Είναι σημαντικό να μπορέσει μέσα από πολιτικές διεργασίες να
αναδείξει νέα στελέχη, να εντρυφήσει στην ατζέντα θεμάτων της περιοχής, να
διαμορφώσει ένα πρόπλασμα προγραμματικού λόγου με κάποιες λύσεις βασισμένες σε
αρχές και δομημένες γύρω από έναν αξιακό πυρήνα.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHqQiCweVOFnCguapwu4XQIiEZS3WiM7gzlgPjC6n1SXCztzJVgZxVNU74X0M5_KIWIr6lHtfey14f487psky4j12Lg97nUlgzLERAlZqED-E0pX3KUxJoq-BNjCLjsne_zVWwefu2smi0/s637/Aristotelous-PASOK.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="355" data-original-width="637" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHqQiCweVOFnCguapwu4XQIiEZS3WiM7gzlgPjC6n1SXCztzJVgZxVNU74X0M5_KIWIr6lHtfey14f487psky4j12Lg97nUlgzLERAlZqED-E0pX3KUxJoq-BNjCLjsne_zVWwefu2smi0/w400-h223/Aristotelous-PASOK.png" width="400" /></a></div><span style="font-size: 12pt;"><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt;"><br /></span></p>Το τρίτο κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου, με θεσμική μνήμη
και κυβερνητική πορεία 25 ετών κατά την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία εμφανίζεται εδώ
και χρόνια σαν ένα κόμμα – παρέα που στην καλύτερη περίπτωση κόβει ετήσιες
βασιλόπιτες. Αδυνατεί να βγάλει ένα δελτίο τύπου για τα 5 – 7 βασικά ζητήματα
της πόλης. Απουσιάζει από κάθε ενεργό μέτωπο και όχι μόνο δεν διατυπώνει άποψη
– πρόταση – λύση αλλά ο καλόπιστος παρατηρητής αναρωτιέται εάν πλέον γνωρίζει
τα θέματα. Και από θέματα η Θεσσαλονίκη είναι πλήρης -υποδομές, συγκοινωνίες,
κράτος πρόνοιας, πανεπιστήμια, βιομηχανικές περιοχές, περιβαλλοντικά ζητήματα,
ανεργία – εισοδήματα κοκ.</span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Οι λόγοι αυτής της πολιτικής κατάπτωσης είναι πολλοί και
σύνθετοι. Εν πολλοίς, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι αυτή ήταν η πορεία
του κόμματος πανελλαδικά. Ειδικά όμως στη Θεσσαλονίκη το πρόβλημα είναι ακόμα
πιο οξύ καθώς εσωτερικοί συσχετισμοί της προ κρίσης εποχής συντέλεσαν την
παντελή αποδιάρθρωση των κομματικών δυνάμεων μετά την έλευσή της. Βουλευτικοί
ανταγωνισμοί, φατριασμοί και ανακωχές μηδενικού αθροίσματος αποδυνάμωσαν κάθε
ενεργό κύτταρο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Στο ερώτημα «τι μπορεί να κάνει σήμερα» υπάρχουν πολλά να ειπωθούν.
Πρακτικά και συμβολικά ζητήματα οργάνωσης, πολιτικές διαδικασίες και
επικοινωνιακή ανασυγκρότηση βρίσκονται στην προμετωπίδα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει μέσα
από πολιτικές διαδικασίες να αναδείξει μια σειρά νέων προσώπων που θα
διεκδικήσουν το χώρο και τον χρόνο που αναλογεί στο τρίτο σε μέγεθος κόμμα της
ελληνικής πολιτικής σκηνής. Στελέχη που θα επαναλαμβάνουν με εκνευριστική
συχνότητα την ίδια δέσμη προτάσεων του κόμματος για τα 4-5 πιο σημαντικά
ζητήματα. Πρέπει να αλλάξει γραφεία και να νοικιάσει έναν νέο χώρο, αξιοπρεπή,
καθαρό, πιο φτηνό, προσβάσιμο και εμφανή. Εκεί να τα στελεχώσει με υπαλλήλους
και άρτιες υποδομές. Να δημιουργήσει τοπικό γραφείο Τύπου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και να αναλάβει την αυτοδέσμευση έκδοσης
Δελτίων Τύπου, εβδομαδιαίως, για κάθε ζήτημα της Κεντρικής Μακεδονίας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Προοδευτική πολιτική για τους πολλούς, πραγματική πολιτική
για πραγματικούς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανθρώπους – αυτή είναι
η κεντρική ιδέα. Λιγότερα κείμενα για τη σοσιαλδημοκρατία και τον
ευρωκομμουνισμό και περισσότερες θέσεις για τις συγκοινωνίες, τον ΟΑΣΘ και το
Μετρό. Λιγότερη εσωκομματική πρεμούρα και περισσότερη εδαφικοποιημένη παρουσία
σε σημεία αιχμής - στα εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα, στην αποστεωμένη
βιομηχανική περιοχή της Σίνδου, στα χαλάσματα βιομηχανικών κτιρίων, έξω από τις
υποδομές του Ε.Σ.Υ που υποδέχεται ασθενείς. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εκεί είναι η πραγματική ζωή και τα πραγματικά
προβλήματα – εκεί οφείλει ένα κόμμα προοδευτικό να βρίσκεται. Όχι στη βάση ενός
άκριτου ακτιβισμού ούτε με προτάσεις τύπου «καλύτερα πλούσιος και υγιής παρά
φτωχός και άρρωστος» - με προτάσεις ρεαλιστικές, κοστολογημένες και
εφαρμόσιμες. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ακόμη και σήμερα, ακόμη και τώρα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ υπερτερεί σε
στελεχιακό δυναμικό του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Ακόμη και τώρα εάν αποφασίσει να καλέσει
ανοιχτά και αυθεντικά τον κόσμο που ιδιωτεύει για μία σοβαρή πολιτική
προσπάθεια, μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-43024790161652434162021-02-13T16:15:00.006+02:002021-04-20T13:47:51.668+03:00H κρίσιμη καμπή του ΚΙΝ.ΑΛ και η προοπτική του πολιτικού χώρου, άρθρο στην εφημερίδα ΡΗΞΗ<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtzeOtaV6owOhCQvNWdN6lQ2IPEuyH7Q5gwnysWipqJPRU_u6s1isbtuCN1O6ljPBuAagfAylMYn7Tl6TVu6Q6I1aqQe2IZs981tzQTbu9F9TTGOHoR1GTQEBhQtX1D5nxs461x45d5_PA/s580/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AE.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="580" data-original-width="538" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtzeOtaV6owOhCQvNWdN6lQ2IPEuyH7Q5gwnysWipqJPRU_u6s1isbtuCN1O6ljPBuAagfAylMYn7Tl6TVu6Q6I1aqQe2IZs981tzQTbu9F9TTGOHoR1GTQEBhQtX1D5nxs461x45d5_PA/w371-h400/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AE.PNG" width="371" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Ένα κόμμα για να είναι επίκαιρο πρέπει να μπορεί πολιτικά να
αντιληφθεί σε βάθος τις προκλήσεις της χώρας, με τη δράση του να τις ιεραρχήσει
και με τον προγραμματικό του λόγο να απαντήσει σε αυτές. Πρέπει να μπορεί να
διαμορφώσει τις εθνικές προτεραιότητες και να τις μετουσιώσει σε πρόταση. Το
ΚΙΝ.ΑΛ υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να πετύχει την ολική του επαναφορά – όχι
στα μεγέθη του οργανωτικού γιγαντισμού του ΠΑ.ΣΟ.Κ – και να μετατραπεί σε
βασικό πολιτικό υποκείμενο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;"><span style="mso-list: Ignore;">Ø<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Είναι εφικτή η ανάταξη του χώρου της
σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα;</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"> Ναι, είναι για τρεις κυρίως λόγους. <u>Πρώτος</u>, η
δραματική έως εκκωφαντική αδυναμία του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ να μετεξελιχθεί, να απομακρυνθεί
από την αντιμνημονιακή πολιτική μήτρα που τον γέννησε και τον γιγάντωσε, να
προσχωρήσει σε οργανωτική αναδιάρθρωση και νέα προγραμματική προσέγγιση. <u>Δεύτερος</u>,
τα απολύτως ορατά πολιτικά, προγραμματικά αλλά και κοινωνικάόρια της Νέας
Δημοκρατίας. Προωθείται σε αρκετά πεδία ένας λειτουργικός εκσυγχρονισμός δομών
και υποδομών όμως οι επιδόσεις δεν μπορούν να καλύψουν τις απαιτήσεις της χώρας.
<u>Τρίτος</u>, η ιδεολογική επάνοδος του κράτους, της έννοιας της «ρύθμισης»,
της παρέμβασης, η νέα οικονομική ορθοδοξία που φαίνεται να αποζητά πολιτική
καθοδήγηση επί μιας φρενήρους παγκοσμιοποιητικής διαδικασίας. Αυτή είναι μία
εξέλιξη απολύτως συμβατή με τον ιδεολογικό οπλοστάσιο της σοσιαλδημοκρατίας,
στην οποία έγκειται η σημαντική υποχρέωση «υπερεθνικοποίησης» των εργαλείων της
παράλληλα με την οργάνωση της επαναφοράς του κράτους σε εθνικό επίπεδο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;"><span style="mso-list: Ignore;">Ø<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Πρόταση για το κράτος</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">. Το ελληνικό κράτος πρέπει να
αλλάξει. Τη στιγμή που πρέπει να μικρύνει, καθώς κρίνεται δαπανηρό,
βραδυκίνητο, ανελαστικό και αναποτελεσματικό, απαιτείται κρατική παρέμβαση σε
νέα πεδία. Ρυθμιστικές αρχές, αναδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους – ενίσχυση
της υγείας, στόχευση, διοικητική μεταρρύθμιση, φορολογία, κόστος ενέργειας,
υποδομές, διασφάλιση κανόνων ανταγωνισμού – αυτά είναι δικές του υποθέσεις. Από
τη μία δηλαδή πρέπει να μειωθεί το κόστος, να καταργηθούν ολόκληρες
αντιπαραγωγικές και αναποτελεσματικές δομές, να απομακρυνθεί πλεονάζον
προσωπικό, να εξαλειφθούν πολυτελείς και πληθωριστικές διαδικασίες στην
απονομή της δικαιοσύνης και να μειωθεί η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γραφειοκρατία και από την άλλη πρέπει να
ρυθμιστούν νέα πεδία, να προσληφθεί προσωπικό με δεξιότητες και άρα καλές
αμοιβές και να στηριχθεί το αναπτυξιακό εγχείρημα με κάθε τρόπο. Για την
ελληνική κεντροαριστερά δύσκολο εγχείρημα διότι κατά το μεταπολιτευτικό
παρελθόν ταυτίστηκε στη συνείδηση του Έλληνα με την επέκταση του κράτους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;"><span style="mso-list: Ignore;">Ø<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Πρόταση για την οικονομία και τη
μεσαία τάξη</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">. Ο
ιδιόμορφος ελληνικός καπιταλισμός δεν θα μπορούσε να έχει παρά μία ιδιόμορφή
μεσαία τάξη, με πολλές διαφορές συγκριτικά με την υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη. Μέσα
από ποιο πλέγμα πολιτικών θα ενισχυθεί ή θα ξαναδημιουργηθεί μεσαία τάξη,
απολύτως απαραίτητη για την αστική δημοκρατία, την επάνοδο στην κανονικότητα
και την ανάπτυξη της χώρας; Εσωστρεφής κορπορατισμός, συνέχιση προνομίων στους
insiders, διατήρηση κλειστών επαγγελμάτων και μερική διασφάλιση από τον
ανταγωνισμό, προϊόντα και υπηρεσίες μη εμπορεύσιμα διεθνώς ή προσδιορισμός της
θέσης στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, κίνητρα για συνέργειες, διεθνώς
εμπορεύσιμα προϊόντα, υπηρεσίες και άνοιγμα στον ανταγωνισμό; Η απολύτως
κρίσιμη αυτή τάξη για το παραγωγικό μοντέλο προσδίδει στο τελευταίο
χαρακτηριστικά που έχει η ίδια. Νέα μεσαία τάξη σημαίνει ενίσχυση πολιτικών που
θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα, τον ανταγωνισμό, την ανοικτότητα και την
ισχυροποίηση των θεσμών, τους σαφείς κανόνες για όλους. Γνώριμη μεσαία τάξη της
κρατικής υπερ-ρύθμισης, της προστασίας από τον ανταγωνισμό, της προσοδοθηρίας,
του μεταπρατικού χαρακτήρα της οικονομίας θα στέλνει τον λογαριασμό στους
outsiders.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: Wingdings;"><span style="mso-list: Ignore;">Ø<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Διαγενεακή αλληλεγγύη μέσω του
ασφαλιστικού. </span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Η
κατανομή των πόρων και οι ρυθμίσεις είναι καταφανώς προβληματικές, δεν
εξασφαλίζουν βιωσιμότητα στο σύστημα, ψαλιδίζουν την όποια δυνατότητα ανάπτυξης
και είναι άδικες για τη νέα γενιά. Δυστυχώς οι παραγωγικές σήμερα γενιές είναι </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">outsiders</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">και οι </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">babyboomers</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">προνομιακά παιδιά του συστήματος. Το
ηλικιακό γκρίζο </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">status</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">quo</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">πρέπει να ανατραπεί.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Άμεση μεταφορά πόρων από το ασφαλιστικό στην παραγωγή, από την
κατανάλωση στην επένδυση.<b><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: Wingdings;"><span style="mso-list: Ignore;">Ø<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Δημογραφικό. </span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Όλα τα ανωτέρω έχουν επίπτωση
στο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δημογραφικό προφίλ της χώρας με
ορισμένες προβολές στο μέλλον να δείχνουν δραματική συρρίκνωση πληθυσμού σε
λίγες δεκαετίες. Γνωρίζοντας ότι η δημογραφική παρακμή προοιωνίζεται κατάρρευση
ή γεωπολιτική υποβάθμιση, είναι απαραίτητη η συμπερίληψη αυτής της
προβληματικής σε κάθε προοδευτική πρόταση για το μέλλον της χώρας. Τυχόν
δημογραφική κατάρρευση συμπαρασύρει μία σειρά δεδομένων και ακυρώνει κάθε
δυνατότητα προγραμματισμού – πλήττει δε στον πυρήνα του το ευρωπαϊκό κοινωνικό
μοντέλο καθώς το καθιστά ουσιαστικά ανεφάρμοστο.<b><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;"><span style="mso-list: Ignore;">Ø<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Επένδυση στις υποδομές. </span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">H Ελλάδα βρίσκεται στην 37η θέση
παγκοσμίως και στην 18η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. στην ποιότητα των
συνολικών υποδομών. Το επενδυτικό κενό σε έργα υποδομών κυμαίνεται μεταξύ 0,8%
του ΑΕΠ (έναντι του Ευρωπαϊκού μέσου όρου) το οποίο μεταφράζεται σε σχεδόν €
1,5δισ. ετησίως. Οι επενδύσεις σε έργα υποδομών έχουν σημαντικό οικονομικό
πολλαπλασιαστή της τάξης του 1,8x. Στην Ελλάδα ο μέσος όρος των επενδύσεων για
υποδομές το 2009-2019, αντιστοιχεί μόλις στο 14% του ΑΕΠ, το χαμηλότερο της
Ε.Ε., υποσκάπτοντας την μελλοντική ποιότητα των υποδομών της χώρας. Άρα μία
πολιτική προτεραιότητα σε αυτές θα ήταν μια διακριτή θέση που θα προσέδιδε
στίγμα στον ευρύτερο πολιτικό χώρο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Αυτή θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως είναι μία ατζέντα
για ένα σύγχρονο πατριωτικό προοδευτικό χώρο, ενταγμένο στην πολιτική παράδοση
της σοσιαλδημοκρατίας και κληρονόμο της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής
παράταξης του 20<sup>ου</sup> αιώνα στην Ελλάδα. Κλείνοντας, θα ήταν
προτιμότερη μια επαναφορά στο ιστορικό όνομα ΠΑ.ΣΟ.Κ καθώς με αυτόν τον τρόπο
θα σηματοδοτούνταν μια βούληση του συλλογικού υποκειμένου να «παίξει» και πάλι
στο μεγάλο γήπεδο. <o:p></o:p></span></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-67450752533437745402021-02-05T16:27:00.001+02:002021-02-05T16:27:19.922+02:00Αλλαγές στον εκλογικό νόμο της τοπικής αυτοδιοίκησης και εθνικές προτεραιότητες, <p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqRtmIoaN5kan5MlFb3qp98YfBybw4fYR1afv-_52UcMh-4sgF4CoBna97Ij1tc53pClfgOA-fLtmlUNxB4PUKvPdXtYicXPtwAb2-zVSZ3Yc1AN_pLNx1QzAsseDiEzMiPpAmldGZo13W/s1200/ellada-krisi-oikonomia-simaia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1200" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqRtmIoaN5kan5MlFb3qp98YfBybw4fYR1afv-_52UcMh-4sgF4CoBna97Ij1tc53pClfgOA-fLtmlUNxB4PUKvPdXtYicXPtwAb2-zVSZ3Yc1AN_pLNx1QzAsseDiEzMiPpAmldGZo13W/w400-h250/ellada-krisi-oikonomia-simaia.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><span style="font-family: arial;">Οι προτεραιότητες της χώρας είναι λίγο πολύ αντιληπτές και αφορούν στην επόμενη της πανδημίας ημέρα. Η Ελλάδα βγαίνοντας από μία υπερδεκαετή οικονομική κρίση είχε την ευκαιρία μέσα από μεγάλες και μικρότερες αλλαγές σε κράτος και οικονομία να καλύψει το χαμένο έδαφος και με συντεταγμένο τρόπο να προσπαθήσει εντός δεκαετίας να ανακτήσει το απολεσθέν εθνικό εισόδημα.</span><div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-size: 14px; line-height: 1.8 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Η πανδημία όμως ανέτρεψε αυτή τη γραμμική – αν και όχι τόσο σίγουρη- εξέλιξη και μας αναγκάζει να εξετάσουμε τα δεδομένα και τις προτεραιότητες ξανά από τη αρχή. Οι επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία είναι γεγονός. Οι βραχυπρόθεσμες πρέπει να αντιμετωπιστούν σε πρώτο χρόνο διότι αφορούν την επιβίωση εργαζομένων και επιχειρήσεων. Όμως οι μέσο-μακροπρόθεσμες είναι εξίσου σημαντικές και απαιτείται σχεδιασμός. Μια εύθραυστη, ασθενική ανάπτυξη που θα βασίζεται μόνον στην κατανάλωση και σε δαπάνες του δημοσίου δεν είναι αποδεκτή ούτε θα μας πάει μακριά.Για να είμαστε δε απόλυτα ειλικρινείς η υπέρβαση της οικονομικής κρίσης είναι μία προσχηματική παραδοχή καθώς όλες οι δομικές αιτίες που οδήγησαν στη χρεοκοπία είναι εδώ παρούσες και η ροπή πολιτικού συστήματος αλλά και κοινωνίας προς τις λάθος κατευθύνσεις δεδομένη -εξαιρουμένων μικρών θυλάκων σε κόμματα και κοινωνία.</span></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 14px; line-height: 1.8 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Παρόλα αυτά, ακόμα και στο δυσκίνητο και γραφειοκρατικό ευρωπαϊκό πλαίσιο υπάρχει μία ακόμη ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα. Εντός του πλαισίου δημοσιονομικής χαλάρωσης και αφειδούς χρηματοδότησης λόγω συνεπειών της πανδημίας, έχουμε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τη συνθήκη και να πετύχουμε διπλό όφελος. Από τη μία να στηρίξουμε οικονομία και κοινωνία αλλά ταυτόχρονα να προχωρήσουμε μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που δεν υλοποιήσαμε την προηγούμενη δεκαετία.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 14px; line-height: 1.8 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Σε αυτήν την πραγματικότητα έρχεται ο νέος εκλογικός νόμος της Ελληνικής Κυβέρνησης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και αλλάζει βασικές παραμέτρους από τον προηγούμενο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Η κατεύθυνση που δίνει είναι συγκεκριμένη και ενδεχομένως αντανακλά σε εθνικές προτεραιότητες. Εξηγούμαι. Σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο ο ρόλος των πόλεων διευρύνεται συνεχώς. Αποτελούν πόλους ανάπτυξης του τριτογενούς τομέα και παραγωγής καινοτομίας και μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Υποδέχονται προνομιακά πλέον επιχειρηματικές δραστηριότητες και επενδυτικές πρωτοβουλίες κυρίως του τριτογενούς τομέα.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 14px; line-height: 1.8 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους χρειαζόμαστε συμπαγείς διοικήσεις στο τιμόνι των δήμων, που θα διακρίνονται από προγραμματική συνοχή – όχι κατ’ ανάγκη κομματική, αυτό είναι ξεπερασμένο – από κοινές αντιλήψεις για τις προτεραιότητες και τις ιεραρχήσεις κάθε τόπου και μία όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένη ατζέντα πόλης. <strong style="box-sizing: border-box;">Η ύπαρξη πλαφόν εισόδου</strong> στο Δημοτικό Συμβούλιο αποτρέπει τη μοναχική κάθοδο στις εκλογές, την πολυδιάσπαση και την κακώς νοούμενη πολυφωνία που ισοδυναμεί με αδυναμία άρθρωσης και παρακολούθησης πολιτικού λόγου. <strong style="box-sizing: border-box;">Αποφεύγεται επίσης το φαινόμενο πληθώρας εκλεγμένων μονάδων</strong> και μιας εικόνας συνονθυλεύματος στα συμβούλια. Απομειώνεται ο ρόλος των προσωπικών στρατηγικών και στοχεύσεων υπέρ τη πολιτικής και προγραμματικής συγκρότησης. Παύει ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης να είναι δέσμιος ορισμένων vetoplayersκαι με τρόπο λειτουργικό και σαφή ανακτά τη δυνατότητα λειτουργικής «διακυβέρνησης».</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 14px; line-height: 1.8 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><strong style="box-sizing: border-box;">Η επαναφορά της πενταετούς θητείας</strong> που είχε εφαρμοστεί το 2010 κατά τη διοικητική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη είναι επίσης μία σωστή ρύθμιση καθώς δίνει τη δυνατότητα στις διοικήσεις τόσο να σχεδιάσουν αλλά και να υλοποιήσουν πολιτικές εντός ενός εκλογικού κύκλου. Εναρμονίζει κατά κάποιο τρόπο τον πραγματικό και αναγκαίο χρόνο για μια διοίκηση με τον πολιτικό και εκλογικό χρόνο.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 14px; line-height: 1.8 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">Τέλος, <strong style="box-sizing: border-box;">η εκλογή από την πρώτη Κυριακή με 43%</strong> δίνει την πολιτική νομιμοποίηση σε μία εμφανή εκλογική πλειοψηφία να αναδείξει αφενός νέα διοίκηση αλλά να στηρίξει αφετέρου στη συνέχεια τις επιλογές της. Δημιουργεί δηλαδή μία κρίσιμη πολιτική και εκλογική μάζα με διακριτά πολιτικά χαρακτηριστικά η οποία μπορεί να αποτελέσει τον κορμό των όποιων αλλαγών και πρωτοβουλιών.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 14px; line-height: 1.8 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><strong style="box-sizing: border-box;">Συμπερασματικά μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποκτά επιχειρησιακή δυνατότητα καθώς λύνονται τα χέρια και πριμοδοτείται η πολιτική συνοχή με στόχο τις καλύτερες επιδόσεις</strong>. Πρέπει τα επόμενα χρόνια να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι ευρ. πόροι, να κλείσει το παραγωγικό χάσμα, να ενισχυθούν οι υποδομές – πεδίο στο οποίο υπολειπόμαστε σημαντικά και να μετεξελίξουμε τον τόπο μας με τεχνολογικά έξυπνες και περιβαλλοντικά ισόρροπες δημόσιες πολιτικές. Δεν μπορούμε να αναλώσουμε χρόνο και χρήμα σε ατέρμονες, διαδικαστικές και διοικητικές αβελτηρίες.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 14px; line-height: 1.8 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;">το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στο site <a href="https://ota365.gr/allages-ston-eklogiko-nomo-tis-topikis-aftodioikisis-kai-ethnikes-proteraiotites/?fbclid=IwAR0oKSH9doKJIz6ahCvFbDxXi1r1dX5-Ulsgi8OnjD-eFKyp5o1X6WhQl6I" target="_blank">OTA365.gr</a></p></div>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-5523974023160924802021-01-30T15:41:00.002+02:002021-04-20T13:47:56.029+03:00Το ΠΑ.ΣΟ.Κ μπροστά σε μία ιστορική ευκαιρία<p><span style="background-color: white; color: #212529; font-family: ProximaNova-Bold; font-size: 24px;"><br /></span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHZFDF9qWy3X0YpxwSQfB3nEIOdjWn_Cn-2WRFKA560XRbhp7GXt4HXeNvgNglrCXsaHFkfnoZgHeK0qVKOjNYAEyqqHQYKcj8Q-cqysDuHtiDH_k9IhzDSqJ-Vl7d1AyiJpBbeq-4xsek/s750/pasok2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="493" data-original-width="750" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHZFDF9qWy3X0YpxwSQfB3nEIOdjWn_Cn-2WRFKA560XRbhp7GXt4HXeNvgNglrCXsaHFkfnoZgHeK0qVKOjNYAEyqqHQYKcj8Q-cqysDuHtiDH_k9IhzDSqJ-Vl7d1AyiJpBbeq-4xsek/w400-h263/pasok2.jpg" width="400" /></a></div><br /><span style="background-color: white; color: #212529; font-family: ProximaNova-Bold; font-size: 24px;"><br /></span><p></p><p><span style="background-color: white; color: #212529; font-family: ProximaNova-Bold; font-size: 24px;">Μπορεί ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας να ισχυροποιηθεί εκλογικά και να αυξήσει την πολιτική του επιρροή στο σύγχρονο περιβάλλον έτσι όπως αυτό διαμορφώνεται στη χώρα;</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;">Μια απλή θετική απάντηση βασισμένη στον βολονταρισμό ή σε ευχολόγια δεν έχει να προσθέσει τίποτε. Αντίθετα μία προσεκτική ανάλυση ορισμένων δεδομένων θα ήταν μία πολύ καλή βάση εκκίνησης.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: bolder;">Σημείο 1ο :</span> Η δραματική έως εκκωφαντική αδυναμία του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ να μετεξελιχθεί, να μετατοπιστεί και να επανατοποθετηθεί στα πράγματα είναι πασιφανής και μάλλον αμετάκλητη εάν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν προβεί σε ριζοσπαστικές αλλαγές. Αλλαγές που επιβάλλουν απομάκρυνση από την αντιμνημονιακή πολιτική μήτρα που τον γέννησε και τον γιγάντωσε, οργανωτική αναδιάρθρωση, στελεχιακή επάνδρωση και νέα προγραμματική προσέγγιση. Το γεγονός αυτό αφήνει κάποιο ζωτικό πολιτικό χώρο στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και παρά τον δικομματισμό υπάρχει πεδίο προσέγγισης μέρους του εκλογικού ακροατηρίου.</p><div class="vi-stories-top-div viUnit2" id="vi-div" style="box-sizing: border-box; margin: 0px auto; width: 616px;"><div class="" id="bakAdUnit" style="box-sizing: border-box;"></div></div><p></p><div id="adman-display-fallback" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; justify-content: center; text-align: center;"><div style="box-sizing: border-box;"><div class="adman-dummy" data-wid="23997" style="box-sizing: border-box; position: absolute;"><div style="box-sizing: border-box; height: 0px; margin: 0px auto; pointer-events: none; position: relative; top: 0px; width: 0px;"></div></div></div></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: bolder;">Σημείο 2ο :</span> Το όρια της Νέας Δημοκρατίας, πολιτικά, προγραμματικά αλλά και κοινωνικά είναι απολύτως ορατά. Είναι εμφανές ότι το κυβερνών κόμμα έχει τουλάχιστον δύο ταχύτητες με τον πρωθυπουργό και μετρημένους υπουργούς να παράγουν έργο αλλά το υπόλοιπο υπουργικό συμβούλιο και το κομματικό σώμα να μην θέλουν ή μπορούν να ακολουθήσουν. Προωθείται σε αρκετά πεδία ένας λειτουργικός εκσυγχρονισμός δομών και υποδομών όμως οι επιδόσεις δεν μπορούν να καλύψουν τις απαιτήσεις της χώρας. Παραμένει γεγονός η συγκριτική υπεροχή έναντι του <span style="box-sizing: border-box; font-weight: bolder;">ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ</span> που στο δικομματικό πλαίσιο αποκρυσταλλώνεται ως αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα. Χωρίς να υποτιμάται η προσπάθεια που γίνεται, είναι αλήθεια να υποστηριχθεί πως ότι υλοποιείται πατά πάνω σε επεξεργασίες της ατζέντας του <span style="box-sizing: border-box; font-weight: bolder;">ΠΑΣΟΚ</span> του 2009 και των μνημονίων μετέπειτα. Δεν έχει παρουσιάσει ένα πολιτικό και προγραμματικό σχέδιο αξιώσεων για το μέλλον, με την εξαίρεση του σχεδίου «Πισσαρίδη». Ο τελευταίος δε ανασχηματισμός φανερώνει άλλες – απολύτως λογικές- κομματικές και εκλογικές στοχεύσεις και όχι διακυβερνητική αναβάθμιση.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: bolder;">Σημείο 3ο :</span> Η παγκόσμια οικονομική ορθοδοξία που μεταβάλλεται από το 2008 και εδώ, σταδιακά και βαθμιαία προς την κατεύθυνση της επαναφοράς του κράτους, της κρατικής παρέμβασης, της ρύθμισης έναντι της απορρύθμισης και της επαναξιολόγησης της διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης. Αυτή είναι μία εξέλιξη απολύτως συμβατή με τον ιδεολογικό οπλοστάσιο της σοσιαλδημοκρατίας, στην οποία έγκειται απλά η σημαντική υποχρέωση «υπερεθνικοποίησης» των εργαλείων της παράλληλα με την οργάνωση της επαναφοράς του κράτους σε εθνικό επίπεδο. Η χώρα μας βέβαια έχει σημαντικές ιδιαιτερότητες που την καθιστούν ξεχωριστή περίπτωση καθώς η δομή και η διάρθρωση της οικονομίας αλλά και της δημόσιας διοίκησης είναι προβληματικές. Οι επιπτώσεις της πανδημίας όμως είναι ένας απρόβλεπτος εξωτερικός καταναγκασμός που έρχεται να επιταχύνει και να μεταβάλει τον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, ενώ παροδικά φέρνει μια αίσθηση ισότητας –αντιμετωπίζουμε έναν κοινό αόρατο εχθρό- που οδηγεί στη χαλάρωση των δημοσιονομικών μέτρων και στόχων. Μας δίνεται η δυνατότητα έστω και με καθυστέρηση ετών να οργανώσουμε την ανάκαμψή μας και παράλληλα να διορθώσουμε δομικές αδυναμίες που μας ταλανίζουν και αποτύχαμε να ξεπεράσουμε παρά τα τρία μνημονιακά προγράμματα.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh14pVo_hFLeZddJRbU5UQYAZHf9pl4JPc3y8R4Jg5NTej3M3SlO495SgXARGltp6bQiUlAf91v7L4CwerLGlWi-YgXtVjVZe56cvUmkgiQL7GIPsI7u_WYx0a8uLwEGjSHInAwoZiPCTG5/s490/%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25BA.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="257" data-original-width="490" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh14pVo_hFLeZddJRbU5UQYAZHf9pl4JPc3y8R4Jg5NTej3M3SlO495SgXARGltp6bQiUlAf91v7L4CwerLGlWi-YgXtVjVZe56cvUmkgiQL7GIPsI7u_WYx0a8uLwEGjSHInAwoZiPCTG5/w400-h210/%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25BA.webp" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;">Το <span style="box-sizing: border-box; font-weight: bolder;">ΠΑ.ΣΟ.Κ</span> σε αυτό το περιβάλλον είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να συνεχίσει ως έχει. Έχει ακόμη και σήμερα τη θεσμική μνήμη του κόμματος εξουσίας που διαμόρφωσε την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, έχει τη δυνατότητα να κινητοποιήσει ανθρώπινους πόρους και να ξεφύγει από την προγραμματική του οκνηρία. Μπορεί να μετεξελιχθεί από κόμμα γερόντων και περιφέρειας σε σύγχρονο προοδευτικό κόμμα αλλαγών, χωρίς να απολέσει τα κοινωνικά του ερείσματα αλλά και χωρίς να θυσιάσει τη νέα γενιά και τον αναγκαίο λόγο περί αλλαγών για τη διατήρησή τους. Χωρίς τις δεσμεύσεις του κόμματος εξουσίας μπορεί να μιλήσει ξανά στον ελληνικό λαό για τα κομβικά ζητήματα.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;">Μπορεί και πρέπει να μιλήσει για την ανάγκη διαφορετικής κατανομής των πόρων – από την ασφάλιση στην παραγωγή, από τις συντάξεις στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, από την κατανάλωση στην επέν</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;">Για την ανάγκη σαρωτικής αλλαγής στη δημόσια διοίκηση που αποδεικνύεται τροχοπέδη της ανάπτυξης. Για την κωδικοποίηση του δικαίου, για την δημιουργία ενός διαφορετικού τραπεζικού συστήματος που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα χρηματοδοτεί την ελληνική οικονομία και δεν θα επωφελείται μόνον το ίδιο από τους ευρωπαϊκούς πόρους.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: ProximaNova-Regular; font-size: 22px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;">Έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς στον πέραν της δεξιάς χώρο και σε δεύτερο στάδιο να επιδιώξει την ανατροπή τους. Δεν ξέρω εάν έχει το χρόνο και τη θέληση.<br /><br />Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στο <a href="https://thecaller.gr/opinion/to-pa-so-k-brosta-se-mia-istoriki-efkeria/" target="_blank">TheCaller.gr</a></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-76392184865520029242021-01-12T17:30:00.000+02:002021-01-12T17:30:03.964+02:00Για να βελτιώσουμε την πόλη πρέπει να την ονειρευτούμε, άρθρο στη Voria.gr<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMShYWT-MAZrTcAy1Kpds69PKm0_kHUSF4cIXZBRxZkbwmPXoJ7vWEhFGFnEFGPUoTSnnrT90QwC9JQPCUHTVjf4CkfsQf9leQnQ-jy0gLC05LIsmV-IdiaTcbfAn9NLxehXuaBUANGjFF/s800/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AE.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="545" data-original-width="800" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMShYWT-MAZrTcAy1Kpds69PKm0_kHUSF4cIXZBRxZkbwmPXoJ7vWEhFGFnEFGPUoTSnnrT90QwC9JQPCUHTVjf4CkfsQf9leQnQ-jy0gLC05LIsmV-IdiaTcbfAn9NLxehXuaBUANGjFF/w400-h272/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AE.PNG" width="400" /></a></div><p><br /></p><p>Φτάνοντας κάθε ημέρα στο γραφείο όπου εργάζομαι, στον Δήμο Θεσσαλονίκης, ανοίγω το παράθυρο ελέω κορωνοϊού και σύστασης για καλό αερισμό των χώρων και βγάζω μία κάψουλα καφέ, για να ετοιμάσω τον πρώτο της ημέρας, πριν οποιαδήποτε άλλη σκέψη. Από βραδύς γνωρίζω πάνω κάτω τι έχω να κάνω, τα έχω σημειώσει στην ατζέντα και τα έχω τοποθετήσει και σε κουτάκια που προσδιορίζουν τον χρόνο. Αυτό στις 10.00, το άλλο στις 12.00 κοκ. Βέβαια 3 στις 4 φορές το πρόγραμμα αυτό καταπατάται λόγω μιας εξέλιξης, μιας ανάγκης ή μιας έκτακτης αλλαγής, αλλά είναι διαχειρίσιμο.</p><p>Μέσα λοιπόν σε όλα αυτά τα πολλά μικρά, μεσαία και κάποιες φορές μεγάλα ζητήματα που απαιτούν και μια δική μου εμπλοκή σκέφτομαι συχνά «τι από όλα αυτά ενδιαφέρει τον πολίτη της Θεσσαλονίκης; Τι θα βελτίωνε ουσιαστικά την κατάσταση στην πόλη; Τι θα άλλαζε την αίσθηση που έχουμε για τα πράγματα και την καθημερινότητά μας;».</p><p>Η ιδιότητα του πολίτη/ δημότη είναι μέσα μου κυρίαρχη. Από έφηβος παρατηρούσα το αστικό περιβάλλον και σημείωνα στο μυαλό μου εικόνες που με ενοχλούσαν ως εξόργιζαν. Μετά δε την έκρηξη των social media αλλά και λίγων ταξιδιών στο εξωτερικό οι συγκρίσεις άρχισαν να γίνονται πάγια διαδικασία. «Γιατί έτσι η Θεσσαλονίκη και όχι αλλιώς; Γιατί σε αυτήν την τάδε περιοχή τέτοια κατάντια;» αναρωτιόμουν και συνεχίζω να το κάνω. «Γιατί η δείνα περιοχή με εμφανώς μεγάλες δυνατότητες έχει μείνει τόσο πίσω;».</p><p>Πρωτόλειες σκέψεις αρχικά, πιο επεξεργασμένες στην πορεία, άρχισαν να διαμορφώνουν μια συνεκτική εικόνα στο μυαλό μου. Τα έφερε η ψήφος των Θεσσαλονικέων έτσι και από συνεργάτης του υποψήφιου δημάρχου Θεσσαλονίκης Κ. Ζέρβα έγινα σύμβουλος του δημάρχου της πόλης και σιγά σιγά απέκτησα μια εγγύτητα με τα ζητήματα αυτά. Και λέω εγγύτητα και όχι γνώση σε βάθος, διότι για να γνωρίσεις κάτι σε βάθος απαιτείται μια σχετική τριβή και ένα επιστημονικό υπόβαθρο.</p><p>Υπερπηδώ τα χιλιοειπωμένα περί γραφειοκρατικών δυσκολιών, έλλειψης πόρων, τις παγιωμένες αντιστάσεις πολλών συντελεστών στην παροχή μιας υπηρεσίας, τη διοικητική ολιγωρία σε όλη την Ελληνική Δημόσια Διοίκηση, κοκ. Αυτά τα γνωρίζουν όλοι και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο -θεωρητικά- όλοι προσπαθούν μέσα από μεταρρυθμίσεις να τα περιορίσουν και να τα ξεπεράσουν. Άλλοι με τρόπο συστηματικό, επίμονο, επίπονο, με άπειρες εργατοώρες και συγκρούσεις και άλλοι λιγότερο ή καθόλου. Οι αδυναμίες όμως είναι γνωστές.</p><p>Αυτό που αποκομίζω όμως από αυτήν την μεγάλη –και λίγο επίπονη είναι αλήθεια– περιπέτεια είναι το εξής. Βλέπω από τη μία όλη την υστέρηση της πόλης μου σε αρκετά πεδία. Υποδομές, πράσινο, κυκλοφοριακό, ύφεση, συγκοινωνίες, καθαριότητα, νεκρά μαγαζιά ανοίκιαστα – η καθημερινή τριβή και ευθύνη τα κάνει όλα αυτά εύκολα αντιληπτά. Από την άλλη βλέπω την προσπάθεια. Σημαντική, επαρκής ή μη, δεν θα το πω εγώ σε αυτό το άρθρο λόγω κατάφορης υποκειμενικότητας.</p><p>Αυτό που αντιλαμβάνομαι όμως και μου δίνει μια κάποια αισιοδοξία είναι πως για πρώτη φορά μετά την υπερδεκαετή κρίση η πόλη έχει στο τραπέζι μια σειρά έργων και υποδομών, δημόσιων ή ιδιωτικών, που μπορούν να την αλλάξουν συθέμελα. Οι επιπτώσεις της πανδημίας μπορεί να θολώνουν αυτήν την εικόνα, αλλά εκτιμώ ότι υπάρχει και είναι ρεαλιστική –πάντα υπό ορισμένες προϋποθέσεις.</p><p>Σκεφτείτε τη Θεσσαλονίκη με ολοκληρωμένες τις ακόλουθες παρεμβάσεις:</p><p>1. Ανάπλαση ΔΕΘ και δημιουργία σύγχρονου εκθεσιακού χώρου παράλληλα με χώρους πρασίνου</p><p>2. Μητροπολιτικός Σιδηρόδρομος σε λειτουργία</p><p>3. Ολοκληρωμένες τις πλατείες Ελευθερίας και Διοικητηρίου</p><p>4. Νέο Γήπεδο Τούμπας</p><p>5. Σοβαρό δίκτυο ποδηλατοδρόμων</p><p>6. Στάβλοι Παπάφη - κτηριακό συγκρότημα σύγχρονης αστικής αρχιτεκτονικής με πληθώρα χρήσεων</p><p>7. Επέκταση με ξύλινο deck της Παλιάς Παραλίας</p><p>8. Αναβάθμιση του λιμένα Θεσσαλονίκης</p><p>9. Μουσείο Ολοκαυτώματος στα δυτικά</p><p>10. Νέα εικόνα στο Μοδιάνο και στο Καπάνι</p><p>11. Ολοκληρωμένες τις αναπλάσεις και τις συντηρήσεις σε γειτονιές, (άσφαλτος, αστικός εξοπλισμός, φωτισμός, στάσεις ΟΑΣΘ κ.ά.)</p><p>12. Αναδιαρθρωμένο, λειτουργικό και σύγχρονο δίκτυο αστικών συγκοινωνιών, με 600 οχήματα σε κυκλοφορία</p><p>13. Νέα περιφερειακή οδό fly over και γύρω της αναδασωμένο Σέιχ Σου</p><p>14. Εφαρμογές smart city στο κινητό τηλέφωνό μας αλλά και στις λειτουργίες του δήμου, αισθητήρες παντού από τους κάδους μέχρι τα φρεάτια, σε όλα τα οχήματα, στις διαθέσιμες θέσεις στάθμευσης, big data διαθέσιμα στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και σε ερευνητικά κέντρα, κοκ</p><p>15. Αύξηση του πρασίνου, της ηλεκτροκίνησης, της χρήσης των ΑΠΕ, της ανακύκλωσης, με πράσινα σημεία, κάδους παντού</p><p>16. Αξιοποιημένο όλο ή μέρος του βιομηχανικού κτιριακού αποθέματος ( ΦΙΞ, ΑΛΛΑΤΙΝΙ, ΥΦΑΝΕΤ κοκ)</p><p>Διαφωνεί κανείς ότι, εάν μπορούσαμε να οπτικοποιήσουμε τη ζωή στην πόλη με αυτές τις υποδομές και παρεμβάσεις, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της θα τις στήριζε; Διαφωνεί κανείς ότι όλα αυτά είναι ψηφίδες που επηρεάζουν τη ζωή και την καθημερινότητα; Ότι είναι σε θέση να γεννήσουν νέες ευκαιρίες και να αξιοποιήσουν όλες τις δυνατότητες της Θεσσαλονίκης; Να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, νέα εισοδήματα και να αντιστρέψουν τη δημογραφική συρρίκνωση;</p><p>Θα πει κανείς ότι όλα αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός, αλλά εδώ κρύβεται και ένα μικρό μυστικό. Αν δεν πιστέψουμε αυτά τα έργα, αυτές τις παρεμβάσεις, αυτές τις επενδύσεις, τότε πιθανά δεν θα γίνουν. Αν αφήσουμε την πικρία και τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις του παρελθόντος να καθορίσουν το μέλλον, οι προφητείες θα αυτοεκπληρωθούν. Αντίθετα, εάν πιστέψουμε, εάν ασκήσουμε κοινωνική και πολιτική πίεση υπέρ της επιτάχυνσης και της ολοκλήρωσής τους, εάν με λίγα λόγια τα απαιτήσουμε –πρώτα από τους εαυτούς μας και ακολούθως από το πολιτικό σύστημα- τότε αυξάνονται δραματικά οι πιθανότητες επιτυχίας.</p><p>Πρέπει να ονειρευτούμε ότι μπορούμε και δικαιούμαστε εκεί στα τέλη της δεκαετίας –ίσως και νωρίτερα- να περπατάμε σε μια πόλη όμορφη, καθαρή, έδρα πολλών επιχειρήσεων. Ότι μπορούμε να μετακινηθούμε από τη μία πλευρά της στην άλλη με 4 διαφορετικούς τρόπους και ότι στο κινητό μας τηλέφωνο μπορούμε να βρούμε ό,τι χρειαζόμαστε. Ότι πίνουμε τον καφέ μας στη Λεωφόρο Νίκης, ατενίζουμε τον ορίζοντα χωρίς παρκαρισμένα αυτοκίνητα, αλλά με ποδήλατα και πολίτες απέναντι σε έναν οργασμό κινητικότητας, χαράς, βόλτας και άθλησης. Αυτό το τελευταίο ήδη γίνεται. Είναι ένα δείγμα της νέας πόλης που πρέπει να φτιάξουμε.</p><p><br /></p><p>Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στη <a href="https://www.voria.gr/article/gia-na-veltiosoume-tin-poli-prepi-na-tin-onireftoume?fbclid=IwAR25C6VYiBqhFxTsEjMmwofsvgnqFc4xT_g1QWISD69kzX8Twe1eoS1NY48" target="_blank">Voria.gr</a></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-66066488896004730842020-12-26T22:25:00.006+02:002021-01-09T14:06:15.842+02:00Ταξίδι στο χρόνο - συμβουλεύοντας πρωθυπουργούς την τελευταία 20ετία ( «16 στιγμές» που ίσως άλλαζαν την πορεία μας)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtNp9W80txuvvjeeedT2OqpGYjq6wLkTDKde9U4-Zu24g8QGKLlv1uXgftyp177ZWsQ9Za6xvPsP_FdcPfRR1TylcWdZdUT0zSwoaBKotXTThZEbGY0j56R_fW1ON02dzs6lN3eWuzh89d/s1346/1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="1346" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtNp9W80txuvvjeeedT2OqpGYjq6wLkTDKde9U4-Zu24g8QGKLlv1uXgftyp177ZWsQ9Za6xvPsP_FdcPfRR1TylcWdZdUT0zSwoaBKotXTThZEbGY0j56R_fW1ON02dzs6lN3eWuzh89d/w400-h196/1.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Λίγες ημέρες πριν μπούμε στο 2021, δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερο χρονικό σημείο για να σκεφτώ και να γράψω το παρόν πόνημα. Βρισκόμαστε εν μέσω μίας πανδημίας και μιας τεράστιας υγειονομικής κρίσης που επηρεάζει κάθε πτυχή της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, (ίσως) ανατρέπει γεωπολιτικούς συσχετισμούς και σίγουρα μας βάζει για τα καλά στον 21ο αιώνα μετά την πρώτη εισαγωγική δεκαετία.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Η Ελλάδα σε αυτό το πλαίσιο έχει να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα τους δικούς της δαίμονες, εσωτερικούς και εξωτερικούς, ως μία μεσαία ευρωπαϊκή αλλά μικρή διεθνώς χώρα με συγκεκριμένες δυνατότητες αλλά και περιορισμούς. Εκεί που λέγαμε ότι κουτσά στραβά αφήσαμε πίσω μας την υπερδεκαετή οικονομική κρίση – debatable αλλά ας προχωρήσουμε για την οικονομία του άρθρου – μας βρήκε ο ιός εκ Κίνας, ο τουρκικός αναθεωρητισμός, οι ανακατατάξεις στο γεωπολιτικό τόξο που ξεκινά από εμάς και καταλήγει στην Ινδία κ.α</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">H ανάπαυλα των γιορτών είναι μία ευκαιρία αναστοχασμού. Έτσι λοιπόν μεταξύ τύρου και αχλάδου και άλλων λιπαρών εδεσμάτων αναρωτήθηκα αν μέσα από μια άλλη αλληλουχία επιλογών και πρωθυπουργικών αποφάσεων η χώρα θα μπορούσε να είναι σε μία άλλη θέση – καλύτερη. Ποιες αποφάσεις ή παραλείψεις θεωρώ σημαντικές; Ή τί θα άλλαζα αν μπορούσα;</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;"><b>Αν με έναν μαγικό τρόπο μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω κατά το δοκούν και να μεταφερθώ δίπλα σε πρωθυπουργούς της χώρας την τελευταία 20ετία ως μυστικοσύμβουλός τους, τί θα τους έλεγα, πότε θα τους το έλεγα και γιατί</b>;</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Αυτή ήταν μία σκέψη που με γοήτευσε – <b>ένα what if εμπνευσμένο από παρεμφερείς τηλεοπτικές σειρές και ντοκιμαντέρ που εξετάζουν ένα διαφορετικό, εναλλακτικό παρελθόν</b>. Για πάμε να δούμε λοιπόν.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Πρόχειρα εντόπισα ορισμένες «στιγμές καμπής» που εάν δίνονταν άλλες απαντήσεις, άλλες επιλογές ίσως η χώρα να βρισκόταν σήμερα σε άλλο, καλύτερο σημείο. Είναι περισσότερο ένα παιχνίδι του μυαλού και μια καταγραφή ορισμένων σκέψεων – δεν διεκδικεί δάφνες πολιτικής ανάλυσης.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Μετά τις απαραίτητες εξηγήσεις εντόπισα 16 σημεία. Ιδού:</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">1. Θα πήγαινα στον Κώστα Σημίτη το 2.000 και θα του έλεγα : «Δώσε βάση στους θεσμούς και ενίσχυσε τη διαφάνεια. Ο εκσυγχρονισμός ως project απαιτεί πληθώρα στελεχών και η χώρα δεν έχει αυτό το στελεχιακό βάθος. Δώσε βάση στη μετεξέλιξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">2. Στον ίδιο θα έλεγα το 2001 : «Μην υποχωρείς στο ‘’ασφαλιστικό Γιαννίτση’’, πράξε το χρέος σου απέναντι στις επόμενες γενιές της χώρας, κλείσε τα αυτιά σου στην εσωκομματική, στη νεοδημοκρατική και εξ’ αριστερών αντιπολίτευση. Η υποχώρησή σου θα σημάνει την αρχή του τέλους του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος και θα συμπαρασύρει τη χώρα σε μία αδιανόητη δαπάνη τα επόμενα χρόνια που θα υπερβαίνει κατά πολύ τις οικονομικές της δυνατότητες».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">3. Στον ίδιο το 2003 : «Μην δίνεις το δαχτυλίδι διαδοχής σε έναν μόνο υποψήφιο. Άνοιξε το παιχνίδι της διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ με όρους πολιτικούς, εσωκομματικής δημοκρατίας και αποδέξου ότι η ήττα του κόμματος θα είναι μεγαλύτερη».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">4. Στον Κώστα Καραμανλή τον Σεπτέμβριο του 2004 – μετά τους Ολυμπιακούς : «Έχεις τη σπάνια ευκαιρία να αλλάξεις τη χώρα καθώς η κυριαρχία σου είναι καθολική και η χώρα που παρέλαβες στο καλύτερό της σημείο διαχρονικά. Όρισε 2-3 μεγάλους στόχους και υπηρέτησε αυτούς. Γίνε καλός πρωθυπουργός και μη μένεις μόνο στο γεγονός ότι είσαι πολύ καλός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Είναι η καλύτερη περίοδος για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Μείνε στην Ιστορία ως μεγάλος».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">5. Στον ίδιο στις πυρκαγιές του 2007 στην Πελοπόννησο : «Η διαχειριστική ανεπάρκεια των δομών και η καταστροφή δεν πρέπει να επιτρέψεις να φυσικοποιηθούν. Βάλε μπροστά μια επανεκκίνηση της πρωθυπουργίας σου – είσαι μόλις 3 χρόνια στο θώκο. Μην εγκαταλείπεις».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">6. Στον ίδιο τον Δεκέμβρη του 2008 : «Για κανέναν λόγο μην αφήνεις να καεί η Αθήνα. Πρέπει να αντιδράσεις, να διασφαλίσεις τις περιουσίες και τον δημόσιο χώρο γιατί διαφορετικά θα τρωθεί όχι απλά η πρωθυπουργία σου αλλά η πίστη μεγάλου μέρους των Ελλήνων στις δυνατότητες του κράτους και στο μεταπολιτευτικό κοινωνικό συμβόλαιο. Η παράλυση θα μεταφραστεί ως παράδοση, ως ανοιχτός αντικοινοβουλευτισμός κοκ».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">7. Στον Γιώργο Παπανδρέου το 2009 : «Όλα δείχνουν ότι θα είσαι επόμενος πρωθυπουργός. Προετοιμάσου καλύτερα, ενημερώσου διεξοδικά και σε βάθος, μην επιτρέπεις στην κομματική ροπή των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ και στον βολονταρισμό να υποκαταστήσουν την ανάγκη ενός σχεδίου για την οικονομία. Να είσαι φειδωλός στις εξαγγελίες – δώσε βάση στις μεταρρυθμίσεις. Οι καιροί αναμένονται ταραχώδεις και η Ελλάδα είναι καρυδότσουφλο».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">8. Στον ίδιο στα τέλη του 2009 : «Πάρε πιο σκληρά μέτρα άμεσα πριν βγει ο χρόνος, κέρδισε χρόνο, οι συσχετισμοί δεν ευνοούν το όποιο σχέδιό σου. Σταθεροποίησε τη χώρα στοιχειωδώς και κάνε ξανά εκλογές παρουσιάζοντας την πραγματικότητα στον ελληνικό λαό». Και λίγο αργότερα «εάν δεν κάνεις εκλογές ζήτα την ψήφιση του Μνημονίου με 180 ψήφους από τη Βουλή. Το βάρος πρέπει να σηκωθεί από τις μεγάλες ιστορικές παρατάξεις της Μεταπόλιτευσης».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">9. Στον ίδιο το 2011 : «Μαζί με τις 4-5 μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχεις κάνει, άλλαξε τον εκλογικό νόμο και σύστημα στην κατεύθυνση του γερμανικού με 2 κάλπες. Σπάσε έναν κρίκο της κακοδαιμονίας της χώρας ό,τι και αν γίνει από εδώ και πέρα».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">10. Στον Αντώνη Σαμαρά στις αρχές του 2012 : «Μην βιάζεσαι να γίνεις πρωθυπουργός. Άφησε τον Παπαδήμο να ολοκληρώσει έναν κύκλο απαραίτητων αλλαγών και ετοιμάσου καλύτερα. Θα αναγκαστείς να μετατοπιστείς από τις προεκλογικές σου θέσεις και αυτό θα έχει κόστος. Στην προσπάθεια να κερδίσεις το ΠΑΣΟΚ πρόσεξε να μην νομιμοποιήσεις οπτικές και προσεγγίσεις ακραίες».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">11. Στο Βαγγέλη Βενιζέλο το 2012 : «Η αρχηγία του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι μονοπρόσωπη διαδικασία. Μία εσωκομματική αναμέτρηση σφυρηλατεί το συνανήκειν. Η αποδρομή του Παπανδρέου και της ιστορικότητας του ονόματος αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Μην προσεγγίζεις το ζήτημα ως προσωπική σου δικαίωση».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">12. Στον Σαμαρά πάλι, αρχές του 2014 : «Συνέχισε το μνημονιακό πρόγραμμα και μην σκέπτεσαι να αλλάξεις γραμμή – δεν θα εκτιμηθεί από κανέναν. Προσπάθησε να ενσωματώσεις στη διακυβέρνησή σου περισσότερα στοιχεία μίας κεντρώας ατζέντας ώστε να χτίσεις μία συμμαχία Κέντρου και Δεξιάς. Θα σε ευνοήσει κυρίως κυβερνητικά και δευτερευόντως εκλογικά».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">13. Στον Αλέξη Τσίπρα το 2014 : «Μην βιάζεσαι να φτάσεις σε εκλογές. Άσε τον Σαμαρά να ολοκληρώσει έναν ακόμη κύκλο μεταρρυθμίσεων και στο μεταξύ εσύ ετοιμάσου καλύτερα. Όλο το οικοσύστημα ΣΥΡΙΖΑ είναι παντελώς ανέτοιμο. Εκλογές τον Σεπτέμβριο και μέχρι τότε όρισε 2-3 εφικτούς ρεαλιστικούς στόχους και με αυτούς ξεκίνα την μετατόπισή σου. Όλα δείχνουν ότι θα είσαι ο επόμενος πρωθυπουργός.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">14. Στον Τσίπρα τον Φεβρουάριο του 2015 : «Εντόπισε 5 σημεία που θέλεις να διαπραγματευτείς στο νέο μνημόνιο, 5 σημεία που πιστεύεις ότι μεσοπρόθεσμα θα ευνοήσουν την πορεία της χώρας και την κοινωνικής της συνοχή και πάρε την τελική συμφωνία την 1η Μαρτίου. Η αποδοχή μιας συμφωνίας – εμφανώς ευνοϊκότερης από ό,τι είχαν να αντιμετωπίσουν οι ‘’Σαμαροβενιζέλοι’’ σου εξασφαλίζει ένα σταθερό πλαίσιο να κινηθείς. Σου δίνει το χρόνο για άλλες πολιτικές πρωτοβουλίες, άλλες συμμαχίες και μία ατραπό προς σοσιαλδημοκρατικοποίηση. Αποδεσμεύσου από τους ΑΝΕΛ και μετεξέλιξε τον ΣΥΡΙΖΑ εν κινήσει».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">15. Στον Τσίπρα το 2016 – 2019 : «Το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ ως έχει δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της χώρας. Άλλαξε το συθέμελα επιδιώκοντας της ώσμωση με ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Παραδειγματίσου από την άρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου να αναλάβει το κόμμα του πατρός του και την επιλογή του να διαμορφώσει ο ίδιος τις νέες συνιστάμενες».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">16. Στον Κυριάκο Μητσοτάκη σήμερα : « Η χώρα χρειάζεται βαθιές αλλαγές, μη θεωρήσεις τη δεδομένη υπεροχή σου μόνιμη. Ενίσχυσε τις μεταρρυθμιστικές πολιτικές σου και προσπάθησε να συμπαρασύρεις το κόμμα προς αυτήν την κατεύθυνση». Επίσης θα του έλεγα «μην επιτρέψεις να σε υπνωτίσει η αδυναμία του αντιπάλου σου τη δεδομένη στιγμή – προσπάθησε μέσα από την διαχείριση της μετά την πανδημία οικονομίας να λύσεις παράλληλα πολλές παγιωμένες υστερήσεις της χώρας. Μη μείνεις μόνο στη διαχείριση – επιχείρησε αλλαγές».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Κάπου εδώ το παιχνίδι αυτό σταματά. Θα μπορούσε κανείς αντί για 16 να βρει 46 ή 106 στιγμές στην εικοσαετή αυτή πορεία της χώρας και να είναι όλες σωστές. Ή άλλος μπορεί να διαφωνεί με τις δικές μου 16 αυτές συγκεκριμένες «στιγμές», όλα στο παιχνίδι είναι. Mετά Χριστόν προφητεία; Όχι – περισσότερο ένα παιχνίδι της μνήμης και μία αξιολόγηση.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Το ερώτημα και ο στόχος όμως παραμένει ένας. Να βρει η χώρα μας τον βηματισμό της και να διεκδικήσει ό,τι της αναλογεί σε αυτόν τον αναδυόμενο νέο κόσμο του πραγματικού 21ου αιώνα. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελ;iδα <a href="http://VORIA.gr">VORIA.gr</a></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-28920324716875944362020-12-26T22:19:00.003+02:002020-12-26T22:19:27.696+02:00Από τη Δ.Ε.Θ σού έρχομαι και στην κορφή κανέλα <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ4EKO7jiYmj1tYBflCt55xqZpVudK1rQPhKpSEXC-nkdL3-1e6bFb1k3FU4QYPvwZ_bJIeKEWMfLPAz_ZSSD_XtJJ0UW9QxpHmIf1qegC-UNIcON-DxmxT55NIf77FPwkGyAfcaTLqsRN/s765/1.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="430" data-original-width="765" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ4EKO7jiYmj1tYBflCt55xqZpVudK1rQPhKpSEXC-nkdL3-1e6bFb1k3FU4QYPvwZ_bJIeKEWMfLPAz_ZSSD_XtJJ0UW9QxpHmIf1qegC-UNIcON-DxmxT55NIf77FPwkGyAfcaTLqsRN/w400-h225/1.PNG" width="400" /></a></div><br /> <p></p><p>Κατά καιρούς είχαν ακουστεί ενδιαφέρουσες απόψεις περί μεταφοράς της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης εκτός πολεοδομικού συγκροτήματος, στην περιοχή της Σίνδου.</p><p>Το σκεπτικό είχε δομή κα επιχειρήματα και ήταν ένα θέμα του δημοσίου διαλόγου τότε. Το 2000 - 2009 οι πραγματικότητες και οι προοπτικές της χώρας, άρα και οι σχεδιασμοί ήταν διαφορετικοί. Από τότε όμως έχουν αλλάξει άρδην τα δεδομένα.</p><p>Σήμερα, βρισκόμαστε μετά από 10 - 15 περίπου χρόνια να έχουμε στα χέρια μας μία πιο ώριμη προσέγγιση. Έχει ξεκινήσει ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την ανάπλαση του χώρου εκεί που βρίσκεται, στο κέντρο της πόλης.</p><p>η προκήρυξη του διαγωνισμού για το project της αναμόρφωσης του εκθεσιακού και συνεδριακού κέντρου της Θεσσαλονίκης γνώρισε μεγάλη αποδοχή από την διεθνή αρχιτεκτονική κοινότητα καθιστώντας το έργο της ανάπλασης της ΔΕΘ ένα φιλόδοξο εγχείρημα.</p><p>- οι παρεμβάσεις αφορούν συνολική έκταση 176 στρεμμάτων και θα αναμορφώσουν ριζικά την εικόνα όλης της πόλης</p><p>- τα μισά από τα στρέμματα θα δοθούν για χρήση στην πόλη με τη δημιουργία πάρκου και χώρων κοινής χρήσης.</p><p>- στο βόρειο κομμάτι, δίπλα από το Παλέ ντε Σπορ θα αναπτυχθεί το νέο συνεδριακό κέντρο</p><p>- Εγνατία με Αγγελάκη και θα ανεγερθεί επιχειρηματικό κέντρο ενώ κάτω από αυτά θα γίνει υπόγειο πάρκινγκ 2.000 θέσεων.</p><p>Κάθε ένας δικαιούται να έχει την Α ή την Β άποψη, να την καταθέτει και να επιδιώκει την επικράτησή της. Όμως εδώ έχουμε μία πόλη που διψάει για επενδύσεις, έχει ανάγκη την επιτάχυνση όλων των έργων υποδομής, χρειάζονται μεγάλες παρεμβάσεις κλίμακας. Έχουμε μία πόλη που έχει κολλήσει σε αέναες συζητήσεις, σε διχασμούς και κόντρες έχοντας όμως στο τραπέζι της την ατζέντα του 1990-2000 ενώ βαδίζουμε στο 2021. Δεν γίνεται παντού να προχωράνε έργα και μόνο η Θεσσαλονίκη να ομφαλοσκοπεί, μόνο η Θεσσαλονίκη να προανεγγέλει, να ματαιώνει, να ακυρώνει, να ξαναμαλώνει και να ξανασυζητά.</p><p>Αυτές οι καθυστερήσεις έχουν κόστος, αθροίζουν κόστος. Δεν γίνονται in vitro όπου μπορούμε κλεισμένοι σε έναν πύργο μεταξύ τύρου και αχλάδου να συζητάμε για ένα μέλλον που ποτέ δεν έρχεται. Χάνονται εκατομμύρια, χάνονται θέσεις εργασίας, ΑΕΠ. Η πόλη μένει στάσιμη, δεν αλλάζει, δεν βελτιώνεται με αυτή τη συνταγή.</p><p>Το σύνθημα είναι ένα και γύρω από αυτό πρέπει να συνασπιστούν όσοι αντιλαμβάνονται το διακύβευμα. «Εδώ και τώρα ολοκλήρωση των έργων - εδώ και τώρα επιτάχυνση των έργων» ώστε να μπορεί η πόλη να καθίσει στο τραπέζι του μελλοντικού εθνικού σχεδιασμού της επόμενης γενιάς μεγάλων έργων. Ακόμη και εάν εκκινούν από διαφορετικές ιδεολογικές ή πολιτικές αφετηρίες, είναι περισσότερο απαραίτητο από ποτέ να διαμορφωθεί μία συμμαχία υπέρ των έργων υποδομής, υπέρ των παρεμβάσεων κλίμακας.</p><p>Πόλη χωρίς υποδομές, χωρίς αναπλάσεις, χωρίς πράσινο και δημόσιο χώρο, χωρίς σοβαρό συγκοινωνιακό δίκτυο, χωρίς προσέλκυση επενδύσεων, νέες θέσεις εργασίας δεν μπορεί να σταθεί στον 21ο αιώνα - πόσο δε μάλλον να πρωταγωνιστήσει.</p><p>Μια μικρή παράθεση της κακοδαιμονίας θα πείσει και τον πιο καχύποπτο αναγνώστη περί του αληθούς της αγανάκτησης. Δεκαετίες για το μετρό, δεκαετίες για την πλατεία Διοικητηρίου, ακύρωση υποθαλάσσιας αρτηρίας, 15ετία για την ανάπλαση Δ.Ε.Θ, αρκετά χρόνια για το Μουσείο Ολοκαυτώματος, τα ίδια για τον περιφερειακό της πόλης ( ελπίζουμε όχι και για το flyover), παρόμοια για τους κόμβους. Στο τέλος της δεκαετίας όμως οι θρήνοι για μια πόλη με σημαντικές υστερήσεις κινδυνεύουν να γίνουν καφόφωνο μοιρολόγι και εμείς οι Θεσσαλονικείς μοιρολογίστρες.</p><p>Αλλαγή με ύμνους της στασιμότητας, πρόοδος χωρίς θραύση της συναίνεσης της ακινησίας, επιτάχυνση με διαρκή αναμασήματα δεκαετιών δεν μπορεί να υπάρξει. Διακηρυκτικά όλοι θέλουν μια πόλη εξωστρεφή που θα αξιοποιεί επιτέλους αυτά τα πολυθρύλητα πλεονεκτήματά της και θα αναδεικνύεται σε αυτό που δυνητικά μπορεί να μετατραπεί. Σε έναν κόμβο επιχειρηματικότητας, ανάπτυξης, εκπαίδευσης, εμπορίου, σε τουριστικό προορισμό αξιώσεων κοκ.</p><p>Όμως πως το φανταζόμαστε να γίνεται αυτό; Χωρίς μέσα σταθερής τροχιάς; Με περίπου ένα ΜΜΜ; Χωρίς δρόμους που θα συνδέουν το λιμάνι με τον αυτοκινητόδρομο; Χωρίς μεγάλες αστικές αναπλάσεις; Χωρίς αναβάθμιση του δημοσίου χώρου, χωρίς πράσινο, χωρίς υποδομές, ποδηλάτοδρομους, χωρίς πάρκινγκ; Ή μήπως η παράμετρος του χρόνου δεν προσμετράται στην εξίσωση ωσάν να τον έχουμε παγώσει;</p><p>Αν υπάρχει συνταγή που μπορεί να σε οδηγήσει στο στόχο χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις ας κατατεθεί. Η λογική όμως λέει πως κατ’ αναλογία δεν μπορούμε να ταΐσουμε 5.000 κόσμου με 5 ψωμιά και 3 ψάρια. Δεν αρκεί δηλαδή το «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και λίγο ερωτική πόλη» για να συναγωνιστούμε αντίστοιχου βεληνεκούς και δυνατοτήτων πόλεις. Και στο κάτω κάτω της γραφής αυτός ο οιωνεί οριενταλισμός με τον οποίο προσεγγίζεται από πολλούς η πόλη πρέπει να περιοριστεί.</p><p>Το παρόν άρθρο φιλοξενήθηκε στη <a href="https://www.voria.gr/article/apo-ti-deth-sou-erchome-ke-stin-korfi-kanela?fbclid=IwAR0UAEIYevij49u8mPcqa_jqbVz4n1tl-xJrlfzJcWBk5oSu-WHPQy4A88g" target="_blank">VORIA.gr</a></p><p><br /></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-90574345633540939772020-12-06T14:30:00.004+02:002020-12-06T14:39:33.306+02:00Η τέλεια καταιγίδα, οι δυσκολίες και το στοίχημα, άρθρο στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 06/12/2020<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0FgKTVNfjai7jQx1qzlE7aJ5jpX2bECPPxWDlYwwqn1Hd7GPRhGXB098VSK7eOe_56aafDs2SLCSHwmdZzjI5p3vlzYCzzPQaOcKKbruu0EQNTFV5jkbhPKQ086JgSgVL92me5fbiZihB/s740/maska.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="417" data-original-width="740" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0FgKTVNfjai7jQx1qzlE7aJ5jpX2bECPPxWDlYwwqn1Hd7GPRhGXB098VSK7eOe_56aafDs2SLCSHwmdZzjI5p3vlzYCzzPQaOcKKbruu0EQNTFV5jkbhPKQ086JgSgVL92me5fbiZihB/w400-h225/maska.jpg" width="400" /></a></div><br /> <p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Δε χωρά καμία αμφιβολία ότι η πανδημία θα φέρει μεγάλες
ανακατατάξεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην πορεία των πραγμάτων
και σίγουρα μεγάλες οικονομικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία. Η Ελλάδα
σε αυτό το πλαίσιο είναι δεδομένο ότι θα αντιμετωπίσει ακόμα μεγαλύτερο
πρόβλημα καθώς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η ήδη δυσχερής της θέση
με το μεγάλο δημόσιο χρέος και η διάρθρωση της σχετικά (μη) ανταγωνιστικής και
διεθνώς (μη) εμπορεύσιμης οικονομίας της είναι βραχνάς που ίσως αποδειχθεί
βρόγχος. Οι οικονομικές επιπτώσεις προδιαγράφονται ήδη στον ορίζοντα και
αναθεωρούνται επί τα χείρω οι προβλέψεις της ύφεσης και της μελλοντικής
ανάκαμψης. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Σε αυτή τη συνθήκη που βρισκόμαστε έχουμε στοιχεία που μας
κάνουν απαισιόδοξους και κάποια λιγότερα αισιόδοξους. Απαισιοδοξία για το
μέλλον φέρνει η αδυναμία του πολιτικού συστήματος -πλην ορισμένων θυλάκων- να
επεξεργαστούν ένα σχέδιο ανάταξης της οικονομίας και της χώρας. Πολλές φορές κατά
την ιστορία μας κατατέθηκαν σχέδια στη δημόσια σφαίρα. Το «σχέδιο Πισσαρίδη»
σήμερα, όπως παλιότερα το «Μνημόνιο» είναι ολοκληρωμένες δέσμες δημόσιων
πολιτικών, με δομή, στόχευση, συμπεράσματα και προτάσεις. Κάποιοι συμφωνούν,
άλλοι διαφωνούν - ιδεολογικές παράμετροι πάντα υπάρχουν σε τέτοια κείμενα, όμως
το μείζον είναι αλλού. Γιατί το πολιτικό σύστημα - τα κόμματα κυρίως -δεν
καταθέτουν δικό τους σχέδιο. Σχέδιο την ιδιοκτησία του οποίου θα έχουν τα ίδια,
όπως και τη δέσμευση εφαρμογής. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Η συγκρατημένη αισιοδοξία εδράζεται στην ευχή και εκτίμηση
ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αντιδράσει με τρόπο πιο αποτελεσματικό συγκριτικά με
την κρίση χρέους και δανεισμού της προηγούμενης δεκαετίας, ότι ο λαϊκισμός ως
μοντέλο διαχείρισης βρίσκεται σε κάμψη και ότι μία κρίσιμη κοινωνική μάζα έχει
μετατοπιστεί προς πιο ορθολογικές θέσεις. Η συναίνεση της ακινησίας ήταν
πρόβλημα και το 2010 είναι και το 2020. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε. Αλλάζουμε
λίγο -τόσο όσο να μην μας εκπαραθυρώσουν από τον ανεπτυγμένο κόσμο. Αυτή τη
φορά όμως δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συνεχίζουμε έτσι. Η στρατηγική του
«κουτσά – στραβά κάτι κάνουμε, κάπως σώζουμε την παρτίδα» έχει εξαντλήσει τα
καύσιμά της. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Η «τέλεια καταιγίδα» που ζούμε, οι επάλληλες και εφαπτόμενες
κρίσεις, οι προκλήσεις του μέλλοντος, οι παγκόσμιες ανακατατάξεις, η ανάδυση
ενός νέου κόσμου πραγματικά πολυπολικού και σίγουρα όχι δυτικοκεντρικού πρέπει
να μας αφυπνίσει. Στα υπαρκτά και πλήρως εντοπισμένα δικά μας προβλήματα, στις
δικές μας χρόνιες υστερήσεις έρχονται να προστεθούν νέες προκλήσεις. Το μείγμα
μπορεί να γίνει εκρηκτικό για μία μικρή χώρα με αδυναμίες όπως η Ελλάδα. Ταυτόχρονα
όμως θα ήταν ψέμα να αποκρύψουμε το παράθυρο ευκαιρίας που έχουμε.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Η ανάπτυξη της τεχνολογίας στην αυγή της 4<sup>ης</sup>
βιομηχανικής επανάστασης, τα </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">big</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">data</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">, το πλεόνασμα επιστημονικού
προσωπικού, η δυνατότητά μας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η αμφισβήτηση
λόγω πανδημίας των μεγάλων μονάδων παραγωγής φορντικού τύπου και έντασης
εργασίας έναντι της αποκεντρωμένης παραγωγής μικρότερης κλίμακας ίσως είναι στοιχεία
που μπορεί να μας ευνοήσουν. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Η αμφισβήτηση των πλανητικών εφοδιαστικών αλυσίδων
ίσως αναδείξει τη σημασία της τοπικότητας. Ακόμη και οι εμφανώς μικρότερες πόλεις
μας αν και υστερούν σε υποδομές μπορούν με μία νέα πολεοδομική και χωροτακτική
προσέγγιση μετασχηματιστούν σε προορισμούς τηλε-εργαζομένων, σε τόπους
εγκατάστασης μικρών επιχειρήσεων καινοτομίας και παραγωγής προϊόντων
προστιθέμενης αξίας. Το παραγωγικό κενό της ελληνικής οικονομίας είναι παρόν
εδώ και μία δεκαετία και χρειαζόμαστε νέες και έξυπνες ιδέες για να το
καλύψουμε.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Αν μπορέσουμε να μετατρέψουμε τον ιδιόμορφο ελληνικό
καπιταλισμό από μειονέκτημα σε πλεονέκτημα ίσως κερδίσουμε το στοίχημα. Δεν
είναι εύκολο, θα υπάρξουν αντιστάσεις. Οι </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">insiders</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">δεν θα παραδώσουν τα προνόμιά τους
ιδιαίτερα σε μία εποχή αβεβαιότητας, </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">manual</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">διακυβέρνησης που οδηγούν σε ασφαλή ύδατα δεν υπάρχουν καθώς
η καταιγίδα μαίνεται και δεν είναι όλες οι ιδιομορφίες του συστήματός μας
αξιοποιήσιμες στη νέα εποχή. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Ίσως ο πιο κρίσιμος παράγοντας σε αυτή την
προσπάθεια είναι τα κόμματα. Πρέπει από κόμματα των 70</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">s</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">να φτιάξουμε κόμματα του 21<sup>ου</sup>
αιώνα γιατί το κράτος θα έχει σίγουρα μεγαλύτερο ρόλο στις δεκαετίες που
έρχονται.<o:p></o:p></span></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-29984402072605861772020-10-12T09:51:00.005+03:002020-10-12T09:51:31.209+03:00Κίνδυνοι και προκλήσεις για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, άρθρο στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11/10/2020<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKqLrEwnFDydyyTEiVCsiY7oCzrcFWuPvtsXNaXQb_CE4tN4u2B0eq6_J6UwRQh7yEUU_QODdiudOS126hzw6vpPWULK_mxp6zV7EYdhnsmzmQ9xoX8vPa0gqSwlLRizP8kQSxE0wFGty5/s960/mitsotakis-rxfcbclvk-960x640.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKqLrEwnFDydyyTEiVCsiY7oCzrcFWuPvtsXNaXQb_CE4tN4u2B0eq6_J6UwRQh7yEUU_QODdiudOS126hzw6vpPWULK_mxp6zV7EYdhnsmzmQ9xoX8vPa0gqSwlLRizP8kQSxE0wFGty5/w428-h266/mitsotakis-rxfcbclvk-960x640.jpg" width="428" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Εκ πρώτης παράδοξο να αναφερθεί
κανείς σε κινδύνους για το κυβερνών κόμμα τη στιγμή που έναν χρόνο μετά τις
εκλογές συνεχίζει να απολαμβάνει μεγάλη δημοσκοπική διαφορά από το κόμμα της
αξιωματικής αντιπολίτευσης. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η αντικειμενικά θετική διαχείριση
τριών μείζονος σημασίας κρίσεων, του Έβρου, της πανδημίας και της παρουσίας της
χώρας στη γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου είναι αναμφίβολα ένα
ισχυρό χαρτί για την εικόνα της κυβέρνησης. Της δίνει «καύσιμα» και παγιώνει
μία αίσθηση στιβαρής ηγεσίας. Εγκαθιδρύει μία σχέση αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης
που είχε να παρατηρηθεί από τους προ κρίσης καιρούς. Η καλή στάθμιση, η
αμεσότητα στη δράση, η αξιοποίηση επιστημόνων στα ζητήματα της πανδημίας και οι
ενεργές πρωτοβουλίες εξωτερικής πολιτικής δημιουργούν μία αίσθηση επάρκειας και
σοβαρότητας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αυτή η αίσθηση οφείλεται και στην
αδυναμία μετεξέλιξης του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ καθώς ο τελευταίος συνεχίζει να είναι
εγκλωβισμένος στα στρατηγικά του αδιέξοδα και στις δομικές του αδυναμίες. Η Νέα
Δημοκρατία παίζει στο γήπεδο χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο και οι υστερήσεις της κρύβονται
κάτω από το χαλί λόγω της ευθείας σύγκρισης.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ή
για να το θέσουμε με άλλα λόγια, αρκεί αυτή η κατάσταση για να φτάσουμε μέσα
από μία καλή κυβέρνηση στον σημαντικότερο εθνικό στόχο επίλυσης των δομικών
αδυναμιών της χώρας; <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Εδώ αρχίζουν άλλης φύσεως
ερωτήματα, πιο σύνθετα και πιο ουσιώδη. Ερωτήματα που σχετίζονται με το κράτος,
τη δημόσια διοίκηση, τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, και τον σχεδιασμό δημοσίων
πολιτικών με γνώμονα την ανάταξη της οικονομίας. Η Νέα Δημοκρατία σε αυτά τα
ζητήματα, πλην ηχηρών εξαιρέσεων και υπουργείων που παράγουν έργο μετρήσιμο,
αντιληπτό και χρήσιμο δεν φαίνεται να επιθυμεί μεγάλες αλλαγές. Σε πολλά μέτωπα
προχωρά με την πεπατημένη και υπακούει κατά κάποιο τρόπο στη συναίνεση της
ακινησίας. Στο εσωτερικό της διεξάγεται μία «μάχη» όχι τόσο εμφανής ούτε τόσο
ξεκάθαρη - καθώς το κόμμα δεν έχει τάσεις ούτε σχηματοποιημένα ρεύματα –
υπάρχει όμως μια ουσιώδης διαφοροποίηση. Η ηγετική ομάδα προεξάρχοντος του
πρωθυπουργού, το επιτελείο του και ορισμένοι υπουργοί φαίνεται να
αντιλαμβάνονται τις προκλήσεις. Για παράδειγμα η ανάθεση κατάρτισης σχεδίου για
την οικονομία και την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων στην επιτροπή Πισσαρίδη
είναι μία μεταρρυθμιστικής λογικής κατεύθυνση. Στην Ελλάδα όμως δεν υστερούμε
σε κείμενα και σχέδια αλλά στην εφαρμογή τους διότι το πολιτικό προσωπικό δεν
τα πιστεύει, δεν τα υιοθετεί και άρα δεν τα εφαρμόζει. Είναι πολύ λίγες οι
περιπτώσεις που κυβερνήσεις προχώρησαν τολμηρές μεταρρυθμίσεις χωρίς εξωτερικό
καταναγκασμό – μνημόνια, επιτροπίες κοκ. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ο κίνδυνος για τη Νέα Δημοκρατία
είναι υπαρκτός και εξηγούμαι. Προ πανδημίας η οικονομία έδειχνε σημάδια κόπωσης
και εν μέσω πανδημίας επανέρχεται παγκοσμίως η τάση διεύρυνσης του ρόλου του
κράτους. Οι δαπάνες αυξάνονται, το κράτος αναμενόμενα μεγαλώνει και αναλαμβάνει
να διασώσει οικονομία και κοινωνία από τις επιπτώσεις. Το ελληνικό κράτος όμως
καθοδηγούμενο από το ελληνικό πολιτικό σύστημα – και σήμερα από τη Νέα
Δημοκρατία- δεν διέπεται από ορθολογισμό. Οι δαπάνες δεν συνοδεύονται από
στοχοθεσία, δεν ελέγχονται για την απόδοσή τους και οι πόροι δεν κατευθύνονται
προς επενδυτικούς σκοπούς παρά ενισχύουν την κατανάλωση. Όσοι διαχρονικά είναι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">insiders</span><span lang="EN-US"> </span>ελπίζουν
στη χείρα βοηθείας του, όσοι είναι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">outsiders</span><span lang="EN-US"> </span>δεν ελπίζουν σε τίποτε. Ο
ελέφαντας στο δωμάτιο συνεχίζει να είναι το ασφαλιστικό, ο ρυθμιστικός
πληθωρισμός παραμένει και οι οικονομικές εξελίξεις – κυρίως η ύφεση –
προδιαγράφουν δύσκολο χειμώνα με οξυμένο το κοινωνικό ζήτημα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Συνοψίζοντας, αν η Νέα Δημοκρατία
πιστέψει ότι μπορεί και να ξεπεράσει το σκόπελο των επιπτώσεων της πανδημίας
αλλά και να ανατάξει κράτος και οικονομία βασισμένη σε συνταγές παρελθόντος που
το κράτος απλά δαπανούσε άκριτα, τότε θα έχει πρόβλημα. Μεσοπρόθεσμα, καθώς
αυτή είναι συνταγή αποτυχίας, μακροπρόθεσμα καθώς ακόμη και στο πεδίο των ιδεών
θα ενισχύσει την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση στην κοινωνία πως λύση είναι οι
κρατικές δαπάνες – λογική που αρχετυπικά πρεσβεύουν κόμματα της Αριστεράς. <o:p></o:p></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-18852164887597225412020-09-27T12:00:00.005+03:002020-09-28T11:31:27.667+03:00Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη. Μια από τα ίδια, καμία φαντασία, καμία μετεξέλιξη, άρθρο στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27/9/2020<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3wuSLWPITvAKU9KpSVUs7XCO_JvykGMqgjzxzX3kG5zcZA9AwmZd_xOWEUZIbgcU80QPOe6LmY1u1-BgoWKlQ0bKnm5kBC_fOYQaB0vPVWAmTeO282UdAFymjH3sDhyF9FpLiSZek3JE9/s1920/ad.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3wuSLWPITvAKU9KpSVUs7XCO_JvykGMqgjzxzX3kG5zcZA9AwmZd_xOWEUZIbgcU80QPOe6LmY1u1-BgoWKlQ0bKnm5kBC_fOYQaB0vPVWAmTeO282UdAFymjH3sDhyF9FpLiSZek3JE9/w400-h225/ad.png" width="400" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal"><b>Από την εκλογική ήττα στην απαιτούμενη -μη- ωρίμανση<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η εκλογική ήττα στις εκλογές του
2019 και μάλιστα με τη διαφορά που αποτυπώθηκε ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα,
ήταν ( και παραμένει) επαρκής αιτία αλλαγών στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Το κόμμα της
αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά την εντυπωσιακή αποδοκιμασία της κάλπης θα
περίμενε κανείς να αναδιοργανωθεί σε πολλά επίπεδα. Η σχετικά καλή πορεία της
κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και η θετική διαχείριση τριών μείζονος σημασίας
κρίσεων ( Έβρος, πανδημία, ελληνοτουρκικά και Αν. Μεσόγειος) μετατρέπει την
ανάγκη μετεξέλιξης σε ιεραρχικά πρώτο μέλημα. Για να το πούμε αλλιώς, ο
ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ ως έχει δεν μπορεί να σταθεί απέναντι σε μία ανανεωμένη και με
αυτοπεποίθηση Νέα Δημοκρατία, παρά τις υπαρκτές αδυναμίες της δεύτερης. Η
σύγκριση, στη μεγάλη εικόνα, είναι δραματική.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Χρόνος υπήρχε για μία διαφορετική
προσέγγιση, για αλλαγή στρατηγικής, για προγραμματική εμβάθυνση και πολιτική
ωρίμανση. Αξιοποιήθηκε αυτός ο χρόνος προς αυτήν την κατεύθυνση; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Thessaloniki</span><span lang="EN-US">
</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Helexpo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Forum</span><span lang="EN-US"> </span>έδωσε μία καθαρή απάντηση – για όποιον μπορεί να προσεγγίσει
τα ζητήματα με μία σχετική αυτονομία. Όχι, δεν αξιοποιήθηκε.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Τί είδαμε, τι δεν είδαμε και
τί σημαίνουν αυτά που ακούσαμε<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών
– ειδικά αυτές του Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη - είναι μία ιδανική ευκαιρία για
να δοθούν πολλαπλές απαντήσεις και να σκιαγραφηθεί το πολιτικό σχέδιο κάθε
κόμματος. Στον λόγο των αρχηγών αποτυπώνονται οι προτεραιότητες, οι αιχμές, η
αντιπολιτευτική στρατηγική και ένα περίγραμμα προγραμματικού λόγου. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ο Αλέξης Τσίπρας είχε τη δυνατότητα
να εμφανιστεί ανανεωμένος. Με νέο πολιτικό λόγο, καλύτερα προετοιμασμένες
προτάσεις για την οικονομία, μακριά από τον αναξιόπιστο πληθωρισμό υποσχέσεων
της αντιμνημονιακής περιόδου, με σαφή στόχευση τη δημιουργία ενός πιο
μετριοπαθούς «κεντροαριστερού» προφίλ κόμματος εξουσίας. Είχε τη δυνατότητα να
εκπλήξει θετικά, να πιάσει την παγκόσμια τάση επαναφοράς της κρατικής
παρέμβασης και να τη γειώσει στα ελληνικά πράγματα με νέες πολιτικές.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η προσπάθεια αυτή βέβαια μόνον
εύκολη δεν είναι καθώς απαιτεί συστηματική και επίπονη προγραμματική υπέρβαση,
μακριά από ιδεοληπτικές βεβαιότητες και αγκυλώσεις που ενδημούν στην Αριστερά,
αυτοκριτική διάθεση, συγχρονισμό με πιο νέες αναζητήσεις και επεξεργασίες, σαφή
εικόνα προτεραιοτήτων για την ίδια τη χώρα. Απαιτεί αλλαγές στην κομματική
δομή, πεπαιδευμένα στελέχη με αντίληψη των νέων ιεραρχήσεων, ηγετική ομάδα με
βαθιά γνώση των δεδομένων και με συναντίληψη για τον δρόμο που πρέπει να
ακολουθηθεί.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αντί αυτών παρακολουθήσαμε μία <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">soft</span><span lang="EN-US"> </span>παρουσίαση
ενός «Προγράμματος Θεσσαλονίκης» δομημένο γύρω από χιλιάδες διορισμούς στο
δημόσιο, με μία αβαθή και έωλη επεκτατική πολιτική, έναν παλαιού τύπου κρατισμό
και μία υφολογία κομματικών στελεχών εφάμιλλη της αντιμνημονιακής περιόδου. Ο
ίδιος ο Τσίπρας πλάτειασε, δεν είχε κέντρο βάρους, δεν άφησε ένα στίγμα.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αποδεικνύεται περίτρανα λοιπόν
ότι το κόμμα ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, ως έχει, αδυνατεί να μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο, σε αυτό
δηλαδή που έχει ανάγκη η χώρα. Αποδεικνύεται ότι η ηγετική ομάδα, το στελεχιακό
δυναμικό και τα μέλη του κόμματος νιώθουν πολύ πιο άνετα όσο κινούνται κοντά
στην «αντιμνημονιακή» μήτρα που τους γέννησε. Επειδή δε οι περισσότεροι εξ΄
αυτών πολιτικοποιήθηκαν συγκροτητικά κατά την περίοδο 2010 -2015, έχουν
ταυτίσει τη διαμαρτυρία με την κυβερνητική πρόταση για το μέλλον. Αδυνατούν να
καταλάβουν τις αλλαγές της ελληνικής κοινωνίας, αδυνατούν να προσεγγίσουν και
να κατανοήσουν την αναγκαιότητα ενός μεταρρυθμιστικού προγράμματος για το
κράτος και την οικονομία - πόσο δε μάλλον να το σχεδιάσουν. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αντιπολιτεύονται χωρίς να σχεδιάζουν,
παρουσιάζουν λύσεις χωρίς να μετράνε, καμώνονται τους έτοιμους όταν δεν άλλαξαν
σχεδόν τίποτε από αυτό που αποδοκιμάστηκε. Όσο η κυβέρνηση θα κυριαρχεί στον
μετριοπαθή κεντρώο χώρο, τόσο θα επικρατεί εκνευρισμός και ανακύκλωση παλιών
συνθημάτων. Βέβαια, όσο δε νιώθουν κάποια πολιτική απειλή από τον ευρύτερο
προοδευτικό χώρο (βλ. δομική αδυναμία ΚΙΝΑΛ) έχουν την άνεση του μονοπωλίου. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-72227224159002993262020-04-15T17:49:00.000+03:002020-04-15T17:49:12.270+03:00Η κρίση είναι προσωρινή, η προσπάθεια για τη Θεσσαλονίκη αδιάκοπη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6U-c1pD7MbOtPXlWd5gqoewbAhId1mH2k6hMCm5RKzf3-utBKTb2vVhyphenhyphenancLFgut6V9NpuvtvOU8Ef_1c9tB9rZiL1iL80T10j5GLuXrruFUYnLHIDyX8qBMi-ximPzo_7cNMEQU99aQo/s1600/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="486" data-original-width="813" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6U-c1pD7MbOtPXlWd5gqoewbAhId1mH2k6hMCm5RKzf3-utBKTb2vVhyphenhyphenancLFgut6V9NpuvtvOU8Ef_1c9tB9rZiL1iL80T10j5GLuXrruFUYnLHIDyX8qBMi-ximPzo_7cNMEQU99aQo/s400/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το πρώτο βεβαιωμένο κρούσμα κορωνοϊού στην Ελλάδα έτυχε να εντοπιστεί στη Θεσσαλονίκη. Τύχη και ατυχία μαζί καθώς το γεγονός αυτό έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου έγκαιρα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η αλήθεια είναι – και το βεβαιώνει προσωπικά ο γράφων – πως στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης υπήρχε νωρίτερα μέριμνα για προπαρασκευαστικές ενέργειες. Λίγο η ενημέρωση των υπερκείμενων υγειονομικών αρχών, λίγο η εκτίμηση του κινδύνου, οδήγησαν σε αυξημένη εγρήγορση. Η πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της Ελληνικής Κυβέρνησης σχετικά με την πανδημία έδωσε το σήμα προετοιμασίας. Παραγγέλθηκαν έγκαιρα μάσκες, αντισηπτικά, αφίσες για όλη την πόλη ( μην ξεχνάτε ότι στη Θεσσαλονίκη αναρτήθηκαν μαζικά σε όλα τα δημόσια κτίρια και στις στάσεις του ΟΑΣΘ βασικές οδηγίες προφύλαξης πριν υπάρξει 2ο και 3ο κρούσμα).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Από εκεί και πέρα έλαβαν χώρα μία σειρά ενεργειών σε πρώτο χρόνο, δημιουργώντας θετική εντύπωση σε όλη τη χώρα και οδηγώντας πολλές φορές σε απόδοση ευσήμων. Απολυμάνσεις παντού, σε κτήρια, δρόμους, περιμετρικά των νοσοκομείων κοκ. Ενισχύθηκε άμεσα το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι με προσωπικό υπηρεσιών που λόγω των εξελίξεων σταμάτησε να λειτουργεί. Δημιουργήθηκε επίσης άμεσα τηλεφωνική γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης, οργανώθηκαν τα συσσίτια και με προσφορές του ιδιωτικού τομέα, δημιουργήθηκαν νέες δομές για άστεγους. Παράλληλα ανακοινώθηκε δέσμη ελαφρυντικών μέτρων για τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η μέχρι τότε υπέρ-αποτελεσματική Δημοτική Αστυνομία επιφορτίστηκε με νέα καθήκοντα επιτήρησης της κυκλοφορίας και διασφάλισης των μέτρων κοινωνικής απόστασης. Στο σημείο εκείνο, τέθηκε επιτακτικά το ζήτημα της Νέας Παραλίας της πόλης. Ακούστηκαν πλείστες όσες προσεγγίσεις όμως τη δεδομένη στιγμή, τη στιγμή της κρίσης, του βάρους της ευθύνης και της ορθολογικής στάθμισης, η εισήγηση του Δημάρχου προς την Πολιτεία ήταν συγκεκριμένη. «Περιορίστε την κυκλοφορία στη Νέα Παραλία, είναι ζήτημα δημόσιας υγείας». Μια φράση που εκτιμώ ότι αν μπορούσαμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω πολλοί ευρωπαίοι πολίτες θα ήθελαν να ακουστεί από τις δικές τους αρμόδιες αρχές.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Από το σημείο εκείνο ξεκίνησαν κάποιες αντιπολιτευτικές προσπάθειες τραβηγμένες από τα μαλλιά. «Βάλτε διόδια, επιτρέψτε την κίνηση με τον λήγοντα αριθμό του ΑΦΜ, οριοθετήστε πορείες με τροχονόμους, κόψτε εισιτήρια στην είσοδο» κ.α ευφάνταστα, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία πολιτών συμφωνούσε με το μέτρο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η ανάγκη αντιπολίτευσης είναι κατανοητή, λογική, αναμενόμενη και για κάθε δημοκράτη επιθυμητή. Όταν δε αυτή είναι δομημένη, στιβαρή και με ερείσματα σε πραγματικές ολιγωρίες, διαχειριστικές ανεπάρκειες, λάθη και παραλείψεις βοηθά στην ποιότητα της διοίκησης και οδηγεί σε βελτίωση του τρόπου λήψης αποφάσεων και των ίδιων των αποφάσεων. Όταν είναι προσχηματική, ρηχή και αποσπασματική τότε το μόνο που πετυχαίνει είναι να δαπανά το χώρο και τον χρόνο των ΜΜΕ. Ας είναι όμως, δεν ενοχλεί κανέναν αυτό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το πνεύμα της Διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης στην αντιμετώπιση της πανδημίας ήταν και παραμένει ένα. Παρεμβαίνουμε, σηκώνουμε το βάρος της ευθύνης, ενεργούμε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε ένα ζήτημα που αντιμετωπίζεται με επιστημονικούς - ιατρικούς όρους δεν χωρούν σχετικοποιήσεις, πολυτελείς διαβουλεύσεις και εύρεση ενός ελάχιστου κοινού παρονομαστή. Ή το κάνεις σωστά ή το κάνεις λάθος με ολέθρια αποτελέσματα. Ή δρας με βάση τη λογική, τις οδηγίες και τις συμβουλές ή διαμορφώνεις μία τριμελή επιτροπή με πέντε – έξι νοματαίους και αποφασίζεις τον Αύγουστο. Κάπως έτσι δυστυχώς η Ισπανία – μέχρι να τα βρούνε τα συγκυβερνώντα κόμματα και να αποφασίσουν, έχασε πολύτιμο χρόνο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πέραν όμως της υγειονομικής κρίσης στρατηγικής σημασίας επιλογή της Διοίκησης είναι η πλήρης αξιοποίηση του «νεκρού χρόνου» προς όφελος της πόλης. Όποιος κινείται σε αυτήν ή ενημερώνεται από τα ΜΜΕ θα παρατηρήσει έναν τηρουμένων των αναλογιών οργασμό. Διορθώνονται καθημερινά δρόμοι, πεζοδρόμια, λακκούβες, αλλάζονται λαμπτήρες, απομακρύνονται γκράφιτι από το δημόσιο χώρο, έργα και αναπλάσεις προχωράνε, κατεδαφίζονται επικίνδυνα κτίσματα, καθαρίζονται συστηματικά ολόκληρες περιοχές, επιδιορθώνονται οχήματα του στόλου καθαριότητας και αντικαθίσταται αστικός εξοπλισμός.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ας αναρωτηθεί ο καλόπιστος αναγνώστης πότε είδε η πόλη ξανά τέτοια προσπάθεια συμμαζέματος, τέτοια καθημερινή και συστηματική προσπάθεια βελτίωσης του αστικού περιβάλλοντος; Ή πότε ξανά Διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης επέλεξε να δώσει όλες τις μάχες σε όλο το μέτωπο των ανοιχτών ζητημάτων – από το Μετρό και τον ΟΑΣΘ μέχρι τα σκουπίδια και την κυκλοφορία;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το στοιχήματα είναι δύο. Πρώτο, να βρουν οι Θεσσαλονικείς μία καλύτερη πόλη από αυτή που άφησαν στην αρχή του lockdown. Δεύτερο, να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος - το μέλλον της πόλης θα κριθεί στο κατά πόσο, όσοι έχουν την εξουσία, είναι αποφασισμένοι να ενεργήσουν με σχέδιο και αμεσότητα ώστε να περιορίσουν τις οικονομικές συνέπειες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
To παρόν δημοσιεύτηκε στη <a href="https://www.voria.gr/article/i-prospathia-gia-ti-thessaloniki-pantotini-para-tin-igionomiki-krisi?fbclid=IwAR155ZSO43uv4CBI7CAGzdm8crzRqGK5-TMhhLwJPr5x5IP1xIQfCJKeUSY">Voria.gr</a></div>
</div>
Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4086032068114452422.post-17517178152564724132020-02-29T18:55:00.000+02:002020-02-29T19:03:07.407+02:00Ελληνοτουρκικά : Μετατόπιση, μετεξέλιξη, ρεαλισμός και σχέδιο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8HLFsj1v2byWPsydzoQ8mX2bj3FDBCXnwm_1BUNKmIpwbYHu25xxgsTvxCL5PTCdEGnDsjoJwyL-oaMzgA154pfdVvmjdEyiSd-L52WDysSUEbL3h-m1ezgCIsIdCeJ3egJxtlyvDuAku/s1600/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8HLFsj1v2byWPsydzoQ8mX2bj3FDBCXnwm_1BUNKmIpwbYHu25xxgsTvxCL5PTCdEGnDsjoJwyL-oaMzgA154pfdVvmjdEyiSd-L52WDysSUEbL3h-m1ezgCIsIdCeJ3egJxtlyvDuAku/s400/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AC.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Σε πολλά θέματα η χώρα προχωράει με ορισμένες σταθερές εδώ
και δεκαετίες. Αυτό δεν είναι κατ΄ ανάγκη ούτε καλό, ούτε κακό. Ας πούμε η
εθνική στρατηγική επιλογή για πρόσδεση της χώρας στις ευρωατλαντικές δομές –
ΝΑΤΟ και ΕΕ – είναι το δίχως άλλο μία θετική παρακαταθήκη της μεταπολεμικής περιόδου.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Η ένταξη στη ζώνη του ευρώ – παρά τις όποιες ενστάσεις για
διαδικασίες και χειρισμούς – συνιστά επίσης μία κορυφαία επιλογή στρατηγικού
χαρακτήρα, άσχετα αν στη συνέχεια δεν αξιοποιήσαμε τις ωφέλειές της. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δυνητικά ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο
εκσυγχρονισμού δομών και υποδομών, μία ''πιστωτική κάρτα'' στα χέρια μας για να
γίνουμε Ευρώπη. Αν εμείς τη χρησιμοποιήσαμε αλόγιστα ή ορθολογικά είναι άλλη
συζήτηση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Η επιλογή ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε επίσης ήταν μία μεγάλη
εθνική επιτυχία που ενίσχυσε τη θέση της σε σχέση με το αντικειμενικό πρόβλημα
διχοτόμησης της νήσου.</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, υπήρξαν περίοδοι
που ήταν έντονες, με γεγονότα και συμβάντα που τις δοκίμαζαν. Σε αυτό το πεδίο
λοιπόν υπήρχε μία εθνική στρατηγική που αντιμετώπιζε τις ελληνοτουρκικές
σχέσεις υπό το πρίσμα της πορείας ένταξης της γείτονος στην Ε.Ε. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Δεν είναι της στιγμής να αξιολογηθεί αυτή η εθνική στρατηγική
– είχε αρχή μέση και τέλος, είχε ένα κάποιο σκεπτικό που διαρθρώνονταν στο χρόνο.
Σήμερα όμως, ορθότερα εδώ και χρόνια, η Τουρκία δείχνει πως δεν ενδιαφέρεται να
διεκδικήσει την ένταξή της στην Ε.Ε. Άρα ένας βασικός πυλώνας της στρατηγικής αυτής
που ακολουθούσαμε, έχει καταρρεύσει. Η ένταξη στην Ένωση ως μοχλός πίεσης
εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας έχει πάψει να υφίσταται. Αυτό συνεπάγεται μία άλλη
στρατηγική, ουσιωδώς διαφοροποιημένη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Χωρίς το παρόν άρθρο να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, σε
επίπεδο κοινής αντίληψης γίνεται ευκρινώς ορατή η νέα αναγκαιότητα χάραξης μιας
διαφοροποιημένης εθνικής στρατηγικής. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Και όταν μιλάμε για στρατηγική εννοούμε ένα πλαίσιο το οποίο
θα καθορίζει την πολιτική του κράτους σε πολλά επίπεδα. Από εξωτερική πολιτική
και διπλωματία, Εθνική Άμυνα και στρατιωτική ισχύ μέχρι την οικονομία και το
δημογραφικό ζήτημα. Άρα γίνεται αντιληπτό πως θα πρέπει να είναι ένα σχέδιο με
αντοχή στο χρόνο – στρατηγική και όχι τακτική- βασισμένο σε παραδοχές, σε
εξέταση των δυναμικών, με προβολές στο μέλλον και σοβαρές επεξεργασίες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Η υπερδεκαετής οικονομική κρίση αποδυνάμωσε τη χώρα
ποικιλοτρόπως. Η δημοσιονομική στενότητα ανατρέπει την εξοπλιστική ισορροπία
δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα στηρίζεται εν πολλοίς στην ευρωπαϊκή
οικονομική συνδρομή και το όποιο διπλωματικό της κεφάλαιο έχει απομειωθεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Μπορούμε να ανακάμψουμε;<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Εκτιμώ ότι μπορούμε να ανακάμψουμε μέσα από συντονισμένες ενέργειες.
Ήδη η από δεκαετίας οιωνεί συμμαχία με το Ισραήλ, την Κύπρο, την Αίγυπτο του
Σίσυ, τη Γαλλία και τις Η.Π.Α είναι ένας άξονας ανάσχεσης του τουρκικού
αναθεωρητισμού – που ας μην ξεχνάμε ότι και αυτός έχει αντικειμενικά πολιτικά
και στρατιωτικά όρια. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Η βούλησή μας να έχουμε ρόλο και φωνή στο ζήτημα της Λιβύης,
η στρατιωτική μας ετοιμότητα και οι – έστω και περιορισμένοι το τελευταίο
διάστημα – στρατιωτικοί εξοπλισμοί, το γεγονός ότι παραμένουμε μία πλούσια και
σταθερή χώρα στην ευρύτερη περιοχή, μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε, συνιστούν μερικές
σοβαρές σταθερές.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Από εκεί και πέρα – για να πιάσω το νήμα με τα προηγούμενα –
νομίζω ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στη στρατηγική μας. Δεν μπορούμε με τις ίδιες
παραδοχές διαμορφωμένες προς 25ετίας να προχωρήσουμε στα ελληνοτουρκικά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε ή να υποχωρήσουμε; Είμαστε
έτοιμοι να αντιπαρατεθούμε ή να κατευνάσουμε; Ε</span><span style="font-size: 16px;">ίμαστε ψύχραιμοι ή φ</span><span style="font-size: 12pt;">οβόμαστε ή ;
Μπορούμε ή αδυνατούμε; Εάν η στάση μας, η στάση της ηγεσίας μας είναι η πρώτη ( μπορούμε, είμαστε έτοιμοι, είμαστε ψύχραιμοι και δεν φοβόμαστε), τότε δίνεται μία μοναδική ευκαιρία συσπείρωσης του κοινωνικού παράγοντα γύρω από μία νέα ''μεγάλη ιδέα'' ανάταξης του κράτους. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Κλείνοντας, θα πω για μία ακόμη φορά ότι το μεγαλύτερο ίσως
εθνικό ζήτημα είναι η οικονομία – εξ’ ου και το πάγιο ενδιαφέρον για αυτήν. Όχι
λόγω στενού οικονομισμού αλλά διότι μόνον μέσα από μία ακμάζουσα οικονομία
μπορούμε να στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος και να βελτιώσουμε την κοινωνική
συνοχή. Μόνον μέσα από μία ακμάζουσα οικονομία μπορούμε να αγοράσουμε μαχητικά
αεροσκάφη τελευταίας γενιάς ή να εκσυγχρονίσουμε τα υπάρχοντα, να αγοράσουμε
υποβρύχια και φρεγάτες κοκ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ακόμα και στο ζήτημα των μεταναστών – προσφύγων, μία
οικονομία που τρέχει με 3-4% ανάπτυξη μπορεί ευκολότερα να απορροφήσει
κραδασμούς και να εντάξει ένα μέρος αυτών στην οικονομική διαδικασία. Μία οικονομία όμως του 0,5% και του 1% ανάπτυξη μετά από σωρρευτικές απώλειες του 25% του ΑΕΠ είναι έως αδύνατο να τα καταφέρει. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br /></div>
Παπουτσής Αλέξανδροςhttp://www.blogger.com/profile/15334671462515366730noreply@blogger.com0