Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018

Προς ένα νέο σταθερό δικομματισμό, άρθρο στην Κυριακάτικη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ




Έχουμε μπει αναμφίβολα σε μία προεκλογική περίοδο χωρίς να ξέρουμε την ακριβή ημερομηνία εκλογών. Το κλίμα, οι αντιπαραθέσεις, οι εξαγγελίες και η δραστηριότητα των κομμάτων κινούνται σε ρυθμούς εκλογών. Αυτό θα έχει επιπτώσεις στην οικονομία αλλά εδώ που έχουμε φτάσει ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται. Ούτως ή άλλως δεν υπάρχει κάποια σοβαρή οικονομική δραστηριότητα, ούτε επενδύσεις, ούτε μεταρρυθμίσεις σε εκκρεμότητα. Ασχολούμαστε όλοι με το υπερπλεόνασμα και πως αυτό θα μετατραπεί σε χριστουγεννιάτικο επίδομα, με τις κρύπτες του ΚΕΕΛΠΝΟ, τον δήθεν διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας. Πορευόμαστε αμέριμνοι μέχρι την επόμενη κατραπακιά που με μαθηματική ακρίβεια έρχεται.

Σε αυτή την οικονομική συνθήκη θα περίμενε κανείς τα βασικά κόμματα, είτε εξουσίας είτε μικρότερα αλλά σοβαρά, να επιδιώξουν να αρθρώσουν έναν στοιχειώδη προγραμματικό λόγο. Δεν το βλέπουμε προς το παρόν. Η Νέα Δημοκρατία όντας υποχρεωμένη εκ της θέσης της ψελλίζει αραιά και που ορισμένες πτυχές αλλά μέχρις εκεί. Η στρατηγική της δεξιάς στροφής που ακολουθήθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη εν όψει του Μακεδονικού αλλά και σειράς άλλων μικρότερης κλίμακας ζητημάτων ήταν μία λογική και αναμενόμενη κίνηση. Θέλησε και πέτυχε την κομματική συσπείρωση, απέτρεψε τη δημιουργία νέου κόμματος στα δεξιά της, εκμηδένισε τα όποια άλλα κομματίδια δραστηριοποιούνται στη γειτονιά της και ενίσχυσε το δημοσκοπικό προβάδισμα.

Η συνέχιση αυτής της στρατηγικής με την ίδια ένταση δεν της προσθέτει πόντους. Αποξενώνει ένα κεντρογενές ακροατήριο που σκέπτεται να την υπερψηφίσει, απομακρύνεται από φιλελεύθερες και μεταρρυθμιστικές φωνές και αποδυναμώνει αυτήν την τάση στο εσωτερικό της και καθιστά δύσκολο το φλερτ του προέδρου της με τον κεντροαριστερό χώρο, που ελλείψει εκσυγχρονιστικής πρότασης παρακολουθούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη με ενδιαφέρον. Το κυριότερο όλων όμως είναι πως κυνηγώντας ένα αμφισβητούμενο όφελος της τάξης του 2% από μία υπερδεξιά και υπερσυντηρητική δεξαμενή ψηφοφόρων μπορεί να οδηγήσει τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ σε μεγαλύτερη συσπείρωση και να τον παγιώσει σε ποσοστά που μόνος τους δεν θα μπορούσε να συγκεντρώσει λόγω της καταφανώς αποτυχημένης διακυβέρνησής του. Επαναφέρει στη ζωή το ξεπερασμένο αντιδεξιό οπλοστάσιο και δίνει σανίδα σωτηρίας στο κυβερνητικό κόμμα καθώς σε οποιοδήποτε άλλο πεδίο δεν θα μπορούσε να σταθεί με ευκολία.

  Οδηγούμαστε με αυτόν τον τρόπο στη σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος και τη δημιουργία ενός σταθερού δικομματισμού με ευδιάκριτους τους δύο πόλους – τον συντηρητικό/κεντροδεξιό και τον αριστερόστροφο/κεντροαριστερό. Η μετεξέλιξη του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ σε κεντροαριστερά βέβαια θέλει χρόνο και πολλοί μέσα στο κόμμα δεν την επιθυμούν καν. Αυτό όμως είναι το διακύβευμα της επόμενης μέρας και για αυτό πολλοί άλλοι, εντός αλλά και εκτός κόμματος, εργάζονται πυρετωδώς. Θεωρούν ότι οι εκλογές έχουν κριθεί αλλά σωστά εκτιμούν πως το στοίχημα είναι αυτό. Η μετεξέλιξη.

Χαμένη είναι η χώρα διότι δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου και των διδάκτρων και προφανώς οι ενδιάμεσες πολιτικές δυνάμεις Κι.Αλλ. και ΠΟΤΑΜΙ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου