Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Από άλλον πλανήτη - αρθρο για την εφημεριδα Καρφίτσα 15/7/2017



Από άλλον πλανήτη

Είναι πολλές των περιπτώσεων που ακούγοντας κανείς το λόγο κυβερνητικών στελεχών, αναρωτιέται αν ζούνε σε άλλη χώρα, εκτός Ελλάδας ή ακόμα χειρότερα αν είναι από άλλον πλανήτη. Νομίζει κανείς πως είμαστε αντιμέτωποι με μία συντεταγμένη προσπάθεια από πλευράς τους να βαπτίσουν το κρέας ψάρι καθώς υποστηρίζουν πράγματα απίστευτα, διαστρεβλώνοντας με έναν μοναδικό τρόπο την αλήθεια.

Πριν αναρωτηθούμε πόσους άραγε πείθει αυτή η επιχειρηματολογία και αυτή η διαστρέβλωση, αξίζει να αναρωτηθούμε αν είναι μία κυνική προσπάθεια της παρούσας εξουσίας να θολώσει τα νερά και να καλύψει αποτυχίες και αστοχίες ή μήπως πολλά από αυτά που λένε τα πιστεύουν αυθεντικά;
Και στις δύο περιπτώσεις, είτε δηλαδή τα υποστηρίζουν αυθεντικά είτε είναι προϊόντα συντεταγμένης προπαγάνδας, υπάρχει πρόβλημα καθώς είναι τέτοιο το μέγεθος που χωρίζει την ζώσα πραγματικότητα που τεκμαίρεται η ακαταλληλότητά τους να κυβερνούν τη χώρα.

Είναι από άλλο πλανήτη τελικά οι κυβερνώντες;

Μια πρώτη θετική απάντηση στο ερώτημα θα μπορούσε να υποστηριχθεί καθώς μεγάλα τμήματα του στελεχιακού δυναμικού των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ εμφορούνται από αντιλήψεις παντελώς ξεπερασμένες. Αγνοούν ή υποεκτιμούν τις εξελίξεις δεκαετιών στα θέματα οικονομίας, δημόσιας διοίκησης, ανάπτυξης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Οι συνταγές ανάπτυξης που έχουν στο μυαλό τους, οι παραστάσεις των στελεχών, το μοντέλο που διακονούν είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης της δεκαετίας του 60 ή ενός κράτους που έχει πρόσβαση σε πολύ και φτηνό χρήμα. Στην εκπαίδευση τα ίδια και χειρότερα – αποκλίνουμε από το διεθνές παράδειγμα με βήμα ταχύ.

Το κράτος δεν μπορεί στη νέα συνθήκη να ενσωματώσει και να ικανοποιήσει τα λογής κοινωνικά, συντεχνιακά, επιχειρηματικά αιτήματα όπως παλαιότερα. Ως εκ τούτου ο κάτοχος της εξουσίας δεν μπορεί να ενεργήσει όπως παλαιότερα. Η απόλυτη κυριαρχία του κράτους έχει διαχυθεί ούτως ή άλλως  σε πολλαπλά επίπεδα καθώς το περιβάλλον είναι διεθνοποιημένο. Δεν μπορεί καμία εθνική κυβέρνηση να καθορίσει μονομερώς και απόλυτα όλα τα πεδία όπως παλαιότερα ή όπως θα επιθυμούσε.

Ειδικά στον τομέα της οικονομίας, η παραγωγή πλούτου, η ανάπτυξη, η μεγέθυνση είναι μια διαδικασία σύνθετη, με πολύ συγκεκριμένους περιορισμούς αλλά και πάρα πολλές δυνατότητες, απαιτείται σχέδιο. Απαιτείται σωρεία αλλαγών σε κράτος και οικονομία, μεταρρυθμίσεις. Απαιτείται εκσυγχρονισμός της διοίκησης, φορολογική σταθερότητα, λογική φορολογία, προσέλκυση επενδύσεων, τραπεζική δραστηριότητα και χρηματοδότηση της οικονομίας κλπ. Τη στιγμή που πρέπει να μειωθεί το κράτος, να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις, να απελευθερωθούν δημιουργικές δυνάμεις της αγοράς, να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, απαιτείται ταυτόχρονα  ισχυρή κρατική παρέμβαση σε νέα πεδία. Ρυθμιστικές αρχές, αναδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους, στόχευση, διοικητική μεταρρύθμιση κ.ο.κ. Δεν αρκεί να λέμε πως 1.000.000 πολίτες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα στρεφόμενοι σε διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα και υπηρεσίες ( ή σε άλλα που θα υποκαθιστούν τις εισαγωγές) αλλά να δούμε μια ποιο τρόπο μπορεί να υποβοηθηθεί αυτή η μετάβαση. Εδώ το κράτος έχει ρόλο. Φορολογία, κόστος ενέργειας, υποδομές, διασφάλιση κανόνων ανταγωνισμού – αυτά είναι υποθέσεις του κράτους. Αναστροφή της ανεστραμμένης πυραμίδας είναι ο στόχος.

Τι κάνουν, αφού δεν κάνουν αυτά που πρέπει;

Αντί να επιχειρήσουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και των απαιτήσεων, προτιμούν με έναν ωμά κυνικό τρόπο να «πουλάνε τρέλα» παρουσιάζοντας μια εικόνα της πραγματικότητας εντελώς αβάσιμη.  Ομιλούν σαν να είναι τουρίστες που μόλις προσγειώθηκαν στη χώρα ή εξωγήινοι.

Δεν έχουν καν το άγος της αποτυχίας τους, περιχαρείς περιδιαβαίνουν ανά την επικράτεια εκμεταλλευόμενη την μηδενική αντίδραση μιας αποκαμμωμένης κοινωνίας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου